Fotoverhaal deel 4

Dit fotoverhaal bestaat uit 6 pagina's.

“Toen Jan Katrijn had neergeslagen begreep hij pas wat hij gedaan had. Er was echter nu geen weg meer terug. Hij moest het werk nu wel afmaken. Voordat hij Katrijn de genadeklap toediende nam hij afscheid van haar met de woorden: ‘Dag Katrijntje’.”

“Nu was het zaak voor Jan om het lichaam van Katrijn kwijt te raken. Ook moest hij natuurlijk niet vergeten de bijl weg te werken, maar deze zou hij later wel in een sloot onder een brug of zo dumpen.”

“Zover is Jan echter nooit gekomen, want Lena had anoniem de politie gewaarschuwd. Door de beschrijving van Jan die ik van Lena had gekregen was het slechts een kwestie van tijd tot we Jan hadden gevonden. Ah, daar was hij dan. Ik probeerde de arrestatie zo gladjes mogelijk te laten verlopen.”

“Dit laatste lukte alleen niet zo goed. Het leek wel of dat lange haar van Jan hem de kracht van Samson gaf (je weet wel, die van Gert). Ondertussen waren mijn hulpjes hun handen vol aan het in bedwanghouden van opdringerige ramptoeristen, die vinden dat ze het recht hebben met hun neus overal boven op te mogen zitten.”