ไม่ว่าผู้ใดก็ตามที่เป็นพุทธบริษัท ย่อมทราบถึงพระพุทธพจน์ว่า "ผู้ปฏิบัติย่อมบรรลุได้ด้วยตนเองเท่านั้น" ปฏิบัติแทนกันไม่ได้ เรียกว่าใครทำใครได้ว่างั้นเถอะเป็นที่รู้กันดีสำหรับพุทธศาสนิกชน แม้พระไตรปิฎกบาลีเถรวาท ก็ยังมีพุทธพจน์ระดับสุตตะ (สูงสุด) ปรากฏยืนยันแจ้งชัดใน มหาสีหนาทสูตร มู.ม.๑๒/๑๔๙/๑๗๐ ว่า
"สารีบุตร เราย่อมรู้จักนิพพาน รู้จักทางไปนิพพาน และ ข้อปฏิบัติที่ทำให้บุคคลไปนิพพาน และรู้จักตัวบุคคล "ผู้ปฏิบัติดีแล้วอย่างใด จึงทำให้แจ้งได้ด้วยปัญญาอันยิ่งเอง ซึ่งเจโตวิมุติ ปัญญาวิมุติ อันไม่มีอาสวะ"
แต่ท่านทราบหรือไม่ว่า
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต)
กลับจาบจ้วง
บิดเบือนทำให้คลาดเคลื่อนจากพระสัทธรรมคำสั่งสอน
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เสียใหม่
โดยให้ผู้คนที่ได้ศึกษาและอ่านแล้วเข้าใจว่า
ไม่จำเป็นต้องปฏิบัติก็สามารถบรรลุ
"วิมุติ (นิพพาน)" ได้เช่นกัน
ข้อความนั้นปรากฏอยู่ในหนังสือ
"พุทธธรรม" ฉบับ
๑๑๔๕ พิมพ์ครั้งที่ ๗
มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย พ.ศ.
๒๕๓๗ ในหน้า ๒๕๙ ความว่า
"กรุณา ที่เป็นพลังแผ่ปรีชาญาณออกไป ทำให้ผู้อื่นพลอยได้วิชชาและเข้าถึงวิมุติด้วย" คงไม่ต้องอธิบายขยายความใดๆ เพราะขัดแย้งกับพุทธพจน์โดยชัดแจ้งเป็นที่ประจักษ์ หากไม่เรียกว่านี่คือ การประกาศศาสนาขึ้นมาใหม่ โดยการบิดเบือน ทำให้คลาดเคลื่อนจากพระสัทธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วจะเรียกว่าเป็นการกระทำแบบไหน? หรือว่ามีบัญญัติไว้ในพระไตรปิฎกเล่มใดที่ระบุไว้ว่าสามารถบรรลุธรรม หรือกำจัด กิเลส ตัณหา อาสวะแทนกันได้ และคำสั่งสอนนี้เป็นคำสั่งสอนของคริสเตียน "คือการล้างบาปแทนกันได้" นั่นเอง หากไม่ใช่ ท่านมหาเปรียญสำนักไหนก็ได้ ช่วยเอาบาลีหรือพระสูตรมาอ้างกันหน่อยว่า มีอยู่ตรงไหน ของศาสนาอะไร คำที่ว่า กรุณาเป็นพลังแผ่ปรีชาญาณ โปรดแปลออกมาเป็นภาษาบาลี แล้วเทียบในพระไตรปิฎกทีซิว่าอยู่ตรงไหนครับท่าน นี่คือการแทรกคำสั่งสอนของคริสต์ศาสนา ลงในพระพุทธศาสนาโดยแท้