การทำลายพระพุทธศาสนาคือการทำลายความเป็นชาติ
 

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ ที่พุทธศาสนิกชนคนไทยควรพึงสังวรไว้ก็คือ เมื่อใดก็ตามที่พระพุทธศาสนาถูกทำลาย เมื่อนั้นความพินาศย่อยยับจักเกิดขึ้นในชาตินั้นๆ ประชาชนและคนในชาติจะไม่มีโอกาสได้อยู่อย่างเป็นปกติสุข ตัวอย่างมีให้เห็นอย่างง่ายๆ ก็คือ ประเทศอินเดียอันเป็นต้น กำเนิดของพระพุทธศาสนาเป็นศูนย์รวมของอารยธรรม ปรัชญา ความรู้สรรพวิชาทั้งปวง ยิ่งกว่าชาติใดในอดีต แต่เมื่อผู้นำประเทศอินเดีย ได้ทำลายพระพุทธศาสนาทุกวิถีทาง ให้สิ้นจากอินเดีย ผลที่ตามมาก็คือ อินเดียตกเป็นเมืองขึ้น ของอังกฤษถึง ๑๐๐ปี และตราบเท่าปัจจุบันนี้ (พ.ศ.๒๕๔๒) ประเทศอินเดียก็ยังหาความเจริญใดๆ เทียบเท่าแม้ในสมัยโบราณยังไม่ได้ สถาบันกษัตริย์สูญสิ้นไป อย่างไม่มีวันหวลกลับมาชั่วกาลปาวสาน สิ่งที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ ประเทศจะต้องถูกแบ่งออกเป็นชิ้นๆ จะไม่มีวันรวมกันเป็นชาติเดียวเหมือนเดิม   นี่คือผลของการทำลายพระพุทธศาสนา ที่เห็นเป็นตัวอย่างได้ชัดแจ้ง เป็นประจักษ์พยานถึงความล่มสลายในปัจจุบัน

อีกตัวอย่างหนึ่งก็คือประเทศเกาหลี แต่เดิมก็มีพระพุทธศาสนา เป็นศาสนาประจำชาติมาแต่โบราณ มีสถาบันกษัตริย์ปกครองประชาชน ให้อยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุข เป็นประเทศที่เต็มไปด้วยความสงบและสันติ เป็นแผ่นดินชาติเดียว ไม่มีเหนือใต้ แต่เมื่อสถาบันพระพุทธศาสนาทำลายลง ทำให้ประเทศแบ่งเป็นสองส่วน คือ ส่วนเหนือและส่วนใต้ ความสงบสุขไม่มีเหมือนแต่ก่อน