Untitled Normal Page

คิดถึงเธอนะคนดี ฉันคนนี้แอบร้องไห้ เพียงแค่เห็นเธออยู่กับใคร รู้บ้างไหมว่าใจแอบรักเธอ ถึงจะเป็นได้แค่คนแอบเพ้อ แอบละเมอบอกว่ารักอยู่ทุกวัน แม้จะเป็นได้แค่คนแอบฝัน ก็ช่างมันแค่ได้รักก็เกินพอ	นั่งมองท้องฟ้า อยู่กับน้ำตาตรงนี้ นั่งคิดถึงใคนคนดี ทั้ง ทั้งที่ วันนี้ไม่มีใคร อยากถามท้องฟ้า เวลามีน้ำตาเหงาบ้างมั้ย แต่ไม่เป็นรัยนะไม่เป็นรัย ยังไง ยังไงฟ้ารู้มั๊ยว่าเรามีกัน
คิดถึง คำคำหนึ่งที่อยู่ในใจฉัน ความรู้สึกของความผูกพัน เหตุผลสั้น สั้น ที่ทำให้มีน้ำตา คิดถึง คำซึ้ง ซึ้งที่มีคุณค่า ความอบอุ่นบนความเหว่ว้า สิ่งที่เก็บไว้ตลอดเวลา และบอกเธอได้คนเดียว	คิดบ้างไหมว่าใครเขามารอ จะให้ง้อกว่านี้คงไม่ไหว โกรธกันจริงหรือแกล้งทำให้ช้ำใจ นานเกินไปใจดวงล้าก็ราแรง แค่คิดเย้าไม่เคยคิดทำผิดไป ไหนว่ามิตรที่ใช่คำแต่ง คะเนใจเพื่อนว่าราคาแพง นี่อย่าแกล้ง...เรามาง้อขอคืนดี
ทางเดินชีวิตยังยาวไกล วันคืนแห่งความสำเร็จยังยาวนาน อย่าปล่อยให้วันเวลาเลยผ่าน สืบสานฟันฝ่าก้าวไป วันนี้...หากนิ่งเฉย ไหนเลยจะได้ไปถึงจุดหมายได้ หนทางแม้ห่างไกล แต่จะเริ่มใกล้เมื่อก้าวเดิน	จะขออยู่ร่วมทุกข์วันเธอท้อ ขอสานต่อสร้างสรรค์ความหวังใหม่ เคียงข้างในวันที่ไม่มีใคร ปลอบโยนหัวใจให้อดทน ฉันจะเป็นคนแรกที่มาหา เพื่อมาซับน้ำตาอันหมองหม่น จะอยู่ถึงวันสุดท้ายที่ทุกทน จะร่วมเดินตากฝนไปกับเธอ
เหนื่อยอ่อนและรอนท้อ เพื่อนจะรอถึงวันไหน ขยับร่างก็เหนื่อยใจ คิดจะไปก็รอนล้า เรี่ยวแรงไปไหนหมด พลังหมดลดคุณค่า มีตาเหมือนไร้ตา มีแขนเหมือนไร้แขน ด้วนบอดยังมุ่งมั่น ใจพิการแต่ใจแกร่ง หากดวงใจเพื่อนอับแสง ทุกหนแห่งก็มืดมน	อีกครั้งที่ร่ำให้ แต่ใช่ว่าจะยอมแพ้ หัวใจไม่เคยแคร์ ไม่ท้อแท้ยอมจำนน กี่ครั้งที่เหน็บหนาว หรือกี่คราวที่เปียกฝน โลกทั้งโลกจะมืดมน ไม่อับจนในหนทาง ด้วยหัวใจของนักสู้ เท้าทั้งคู่พร้อมก้าวย่าง สู่จุดหมายที่ปลายทาง ด้วยความหวังที่เต็มใจ
จากวันแรกที่รู้ว่าเธอแอบมอง เห็นสายตาเธอฟ้องบอกความในใจ ฉันเองรู้ซึ้งถึงความห่วงใย ที่เธอมอบให้ฉันทุกคืนวัน แต่มาบัดนี้เปลี่ยนแปลง เป็นเพียงความเส้แสร้งเท่านั้น รู้แล้วว่าเรานั้นไม่สำคัญ แค่คบกันเพียงผิวผ่านเท่านั้นเอง	เพียงแรกพบสบตา เพียงมองหน้าก็หวั่นไหว เพียงรอยยิ้มที่มีให้ ก็ทำใจไหวหวั่นทุกคืนค่ำ เพียงพบเพียงสบตา เพียงมองหน้าก็ชอกช้ำ เพียงไม่รักไม่จดจำ ช่างเจ็บช้ำใจแทบมลาย