"Quen é o que roubóu a froita do horto?"
Ó que respondéu o sancristán:
"Non se oie ben dende eiquí, señor cura, faga o favor de berrar máis".
"Home eche unha cousa ben rara -díxolle o cura- dígochue que quen é o que rouba a froita no horto".
"Ser, será unha cousa rara - respondeulle o cncristán - e hasta parece cousa do demo, pero a fé que non se escoita nada dende iste sitio".
"Pois eu nono creo", díxolle o cura.
"Pois si nono cree, véñase pra onde estóu eu, e xa verá como non se oie".
E entón o cura, querendo ver se era certo o que dicía o sancristán, consentíu en cambiar de sitio, e cando xa estaban de novo colocados, preguntoulle dende adentro o sancristán ó cura:
"Quen é o que anda ca muller do sancristán?".
"¿Que é o que dís?", respondeulle o cura.
"Dígolle -volvéu a decir o sancristán- que quen é o que anda ca muller do sancristán".
Entón respondéu o cura:
"Home, tiñas ti razón e aínda che sobra, porque dende afora non se che oie nada".