-¡Ai, señor, cántas moscas ten aquí!
-Pois mira - díxolle o boticario-, por cada mosca que mates, douche un peso.
O home puxo de testigos á xente que había na botica, e púxose a matar moscas, xuntando seique vinte ou vintecinco.
O boticairo iba mirando unha por unha, e íballe dicindo según as separaba:
-Esta é "mosco".
Separaba outra, e dicía igual: Esta é "mosco". E así todas. Ningunha era moscas, todas eran "moscos". Craro, non llle dieron ningún peso, e fixéronlle a risa.
Pero aquel paisaniño tiña colmeas, e todos os anos mandáballe a proba do mel ao boticario. Así que lle chegóu a hora de mandarlle o mel, foi ás cortes e colléu un pouco de bosta das vacas e mezclóullo co mel que lle iba a mandar ao boticario.
Pasóu o tempo e, un día que foi o home pola botica, preguntóulle ao boticario se lle gustara o mel.
O boticario contestóulle:
-Home, esta vez non estaba nada bon. Hastra parece que sabía a merda, con perdón.
-E máis a tiña - díxolle o medio parvo. Pero, mire señor: o que lle sabe separar as moscas dos moscos, que separe a merda do mel.
O que sexa...