Εκθέσεις - Μελέτες

Ένας κόκκος σκόνης

Άλκης Χατζηιωσήφ

Ο αγέρας φυσάει στο περβάζι
πίσω του
θλιβερό απομεινάρι
ένας κόκκος σκόνης
μικρός, θαμπός, γελοίος
από πού ήρθε ποιος ξέρει
πού θα πάει ποιος ξέρει
αυτός δεν ξέρει
κι όμως έρχεται
κι όμως πάει
μέσα στον απέραντο τυφώνα του κόσμου
στ' ανοιχτό ασκί του Αιόλου
(ήταν ποτέ κλειστό;)
από περβάζι σε περβάζι
με το μεγαλείο της ελαχιστοσύνης του
με το πάθος της συνέχειας
με την οπτασία του αγνώστου
                                              αύριο
έρχεται και πάει

Δέκα παρά είκοσι

Άλκης Χατζηιωσήφ

Η ώρα περνά
κοιτώ το ρολόι
δέκα παρά είκοσι
μια στιγμή πέρασε
μια στιγμή χάθηκε
ένα παιδί που δε γεννήθηκε
ένα πιάτο που έμεινε γεμάτο, αδειανό
ένα πουλί που δεν κελάηδησε
ένα λουλούδι που δεν άνθισε
σύντροφος που δε φιλήθηκε
φωτιά που έσβησε
λέξη που δε γράφτηκε
απώλεια μνήμης
μια νεφέλη που διαλύθηκε
μια ψυχή που στο δρόμο χάθηκε
Ω Χρόνε ορμητικό ποτάμι κυλάς
μέσα σου ριγμένη η ζωή
μικροί ανθρώποι
και κακότυχος
όποιος δε ξέρει κολύμπι...