|
Φαντάσου να 'ξερε ο άνθρωπος
το νόημα του κόσμου.
Χιλιάδες μικρές σκάλες θα εξαφανίζονταν
τα δρομολόγια των τρένων θ' ακυρώνονταν
τα παιδιά θα κλείνονταν σπίτι
και όλα τα ποτάμια θα στρέφονταν προς μια θάλασσα.
Η αλήθεια θα ισοπέδωνε τα πάντα
και το νόημα του κόσμου δε θα ΄ταν πια νόημα
γιατί δε θα 'χε βγει από νου ανθρώπινο
αφού όλοι θα είχαν σταματήσει να δουλεύουν -
να κοπιούν. Να ελπίζουν.
Σαν το τέλειο κορμί
που χωρίς πάνω του κανένα ψεγάδι
έχει χάσει για πάντα τον έρωτα.
Άγνωστο όμως στον άνθρωπο το νόημα του κόσμου.
Και το ψάχνει στον κυκεώνα των γνώσεων
στο ηλιόλουστο λιβάδι
στα ουράνια σώματα
στο βάθος της ψυχής του. Μαντεύοντας σκέψεις θεϊκές -
είναι μεγάλο το πάθος του ταξιδιώτη
που αναζητά την ευτυχία.
Αναζήτηση - άλλοτε τον φέρνει ψηλά
κι άλλοτε τον αγγίζει στο βάθος.
Κι όμως πάντα το καράβι
συνεχίζει το θαυμάσιο ταξίδι του.
Γιατί είναι ευτυχία η αναζήτηση της ευτυχίας
και ηδονή
και οδύνη
και ψέμα.
|
