|
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης σήμερα (20 Σεπτεμβρίου) 28 ετών από το θάνατο του μεγάλου ποιητή, αξίζει να παραθέσουμε λίγα λόγια για τη ζωή και το έργο του.
Ο Γιώργος Σεφέρης (ή Σεφεριάδης, όπως είναι το πραγματικό του όνομα), ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές του 20ου αιώνα και κορυφαία μορφή της γενιάς του '30, γεννήθηκε το 1900 στη Σμύρνη. Σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών ήρθε με την οικογένειά του στην Ελλάδα - δεν ξέχασε όμως τον κόσμο της Σμύρνης, τον οποίο θα αποτυπώσει στην ποίησή του. Ο πατέρας του ήταν κι αυτός άνθρωπος των γραμμάτων και καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Λογοτεχνικά ενδιαφέροντα είχαν και τα αδέρφια του Γιώργου Σεφέρη, Άγγελος και Ιωάννα.
Ο Σεφέρης σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, στη Γαλλία, όπου αποφοίτησε ως διδάκτορας το 1924. Έχοντας βρεθεί στο Παρίσι κατά το αποκορύφωμα του κινήματος του μοντερνισμού, επηρεάστηκε αρκετά. Γυρίζοντας στην Ελλάδα τον επόμενο χρόνο διορίζεται στο Υπουργείο Εξωτερικών, ακολουθώντας τη διπλωματική καριέρα. Ενώ ταξίδευε συνεχώς λόγω του επαγγέλματός του, το 1931 εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή, τη Στροφή, που σημάδευσε την τροπή της ελληνικής ποίησης από την παραδοσιακή στην μοντέρνα γραφή. Απέκτησε έτσι ο Σεφέρης υποστηρικτές αλλά και κατήγορους. Το αποτέλεσμα όλου αυτού του θορύβου ήταν να επιβληθεί γρήγορα ο Σεφέρης ως υποσχόμενος νέος ποιητής.
Ακολουθεί τον επόμενο χρόνο η συλλογή Στέρνα και το 1935 η συλλογή Μυθιστόρημα, που καθιέρωσε το Σεφέρη στη συνείδηση των ανθρώπων του καιρού του. Το 1936 δημοσιεύεται η Γυμνοπαιδία και το 1940 το Τετράδιο Γυμνασμάτων. Τον ίδιο χρόνο εκδίδεται και το Ημερολόγιο Καταστρώματος Α'. Εν τω μεταξύ, το 1941, λίγο πριν ακολουθήσει την ελληνική κυβέρνηση στη Μέση Ανατολή, παντρέυτηκε τη Μάρω Ζάννου.
Με την έκδοση του Ημερολόγιου Καταστρώματος Β' έχει ήδη περάσει στην ώριμη φάση του και καθιερωθεί στο κοινό του. Το 1953 επισκέπτεται στην Κύπρο, πράγμα που τον επηρεάζει βαθύτατα και η συλλογή Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ' είναι γνωστή και ως τα «κυπριακά» ποιήματα του Σεφέρη, ανάμεσά τους δε και η γνωστή μας «Ελένη».
Το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Είναι ο πρώτος Έλληνας που πήρε τέτοιο βραβείο. Εξέδωσε την τελευταία του ποιητική συλλογή, τα Τρία Κρυφά Ποιήματα το 1966. Κατά τη διάρκεια της ζωής του έγραψε επίσης και πολλά δοκίμια, μέσω των οποίων φαίνεται η προσπάθειά του να αλλάξει τις σχέσεις και ισορροπίες στον πολιτισμικό χώρο.
Πέθανε το 1971 στην Αθήνα, όπου ένα τεράστιο πλήθος τον αποχαιρέτισε ζητώντας την ελευθερία που του στερούσε το χουντικό καθεστώς - το οποίο ο ποιητής είχε δημόσια καταδικάσει τρία χρόνια νωρίτερα.
|
|
