Let op:
Deze site wordt niet meer aangepast en veroudert dus!
De site is verhuisd naar www.schrijversinfo.nl
Achternaam: Arends
Voornaam: Jan
Doopnamen: Johannes Cornelis
Geboren: 13-02-1925
Te: Den Haag
Overleden: 21-01-1974
Te: Amsterdam
Ik
ben niet bang
voor wat er
zal gebeuren.
Er zullen
witte dieren
door het veld
gaan lopen
en dat
zal alles zijn.
(Jan Arends, Lunchpauzegedichten, blz.
60)
Pseudoniem(en): Jan Arends gebruikte
de namen: Jan A., Jan Arends, J. Arends. Het is niet zeker of
ook Joh. Arends door hem gebruikt is.
Voor tweedehands boeken |
Ook van Jan Arends |
Raban Internet Antiquariaat |
Klik
hier ! |
Werk:
Poëzie:
- Gedichten (1965)
- Lunchpauzegedichten (1974)
- Nagelaten gedichten (samengesteld door Remco
Campert) (1975)
- Verzameld werk (Thijs Wierema met een inleiding van K. van
Weringh) (1984)
- Vrijgezel op kamers. Verzameld werk (2003)
Proza:
- Lente/Herfst (1955)
- Keefman (verhalen) (1972)
- Ik had een strohoed en een wandelstok (verhalen) (1974)
- Keefman/ Vrijgezel op kamers (bibliofiel, 175 ex.) (1982)
- Verzameld werk (Th. Wierema met een inleiding van K. van
Weringh) (1984)
- Vrijgezel op kamers. Verzameld werk (2003)
Brieven:
- 3 brieven uit 1957 van Jan Arends aan Heere Heeresma in NRC,
24-08-1979.
- 1 brief van Jan Arends aan Geert Lubberhuizen (omstreeks
1973) in 'Briefgeheim', samengesteld door René van Stipriaan
(1993)
Vertalingen:
- Georges Simenon, De vriendin van Mevrouw Maigret (1955)
- Georges Simenon, Het stille restaurant (1955)
- In een brief van 15-04-1954 bood hij Bert Bakker aan voor
zijn uitgeverij boeken te vertalen uit het Noors, Zweeds, Deens,
Spaans of Italiaans, of uit de moderne talen.
Vertaald:
- Richard Huijing vertaalde 'Het ontbijt' en nam het als 'Breakfast'
op in de bundel 'The dedalus book of Dutch fantasy' (1993)
Toneel:
- Smeer of De weldoener des vaderlands (nooit opgevoerd)
Bloemlezingen:
'Gebloemleesd'
Poëzie:
- 1 gedicht: 'Er' in: 'Het grote Nederlandse verhalenboek.
Een bundel van de opmerkelijkste verhalen, gedichten en prenten
uit de laatste 50 jaar' (red. Hella S. Haasse, Ad Petersen, Koos
Postema en Willem van Toorn) (VARA, 1977)
- 1 gedicht: 'Het is' in 'De spiegel van de Nederlandse poëzie',
samengesteld door Hans Warren (1979)
- 3 gedichten in 'De Nederlandse poëzie van de 19de en
20ste eeuw in 1000 en enige gedichten, samengesteld door Gerrit
Komrij (1980)
- 3 gedichten in 'Is dit genoeg: een stuk of wat gedichten
(2 delen), samengesteld door C. Buddingh' en Eddy van Vliet (1982)
- 1 gedicht: 'Ik ben een arme man' in 'Vader. Een blijk
van genegenheid', samengesteld door Adam Arie Martinus (1986)
- 1 gedicht: 'Het is gevaarlijk dwalen' in '68 dichters op
weg naar huis' (bulkboek 171), samengesteld door Patty Voorsmit
(1987)
- 1 gedicht: 'Niet' in 'Als je goed om je heen kijkt zie je
dat alles gekleurd is', samengesteld door Tine van Buul en Bianca
Stigter (1991)
- 1 gedicht: 'Ik heb vannacht' in 'Ik heb de liefde
lief. De mooiste liefdesgedichten uit de Nederlandse en Vlaamse
poëzie', samengesteld door Willem Wilmink (1993)
- 2 gedichten in 'Domweg gelukkig in de Dapperstraat', samengesteld
door C.J. Aarts en M.C. van Etten (1994)
- 3 gedichten in 'Dichten over dichten. Bloemlezing uit de
Nederlandse poëzie van de 19de & 20ste eeuw, samengesteld
door Atte Jongstra en Arjan Peters (1994)
- 1 gedicht: 'Niet' in 'Het boek der boeken. De bijbel
in de Nederlandse literatuur', Bulkboek 220 (1994)
- 2 gedichten in 'Met gekleurde billen zou het gelukkiger leven
zijn', 250 onvergetelijke gedichten met zorg verzameld door Jan
van Coillie (1996)
- 1 gedicht: 'Ik heb' in 'De selectie van de eeuw. De 200 beste
gedichten van Nederland en Vlaanderen', gekozen door Hugo Brems,
Rob Schouten en Rogi Wieg (1999)
- 1 gedicht: 'Kanker...' in 'Groot verzenboek. Vijfhonderd
gedichten over leven, liefde en dood. Een thematische bloemlezing
uit de Nederlandstalige poëzie van de twintigste eeuw',
samengesteld door Jozef Deleu (1999)
- 1 gedicht: 'Ik' in: 'Familie duurt een mensenleven lang.
De honderd mooiste Nederlandse gedichten over vaders, moeders,
dochters en zonen', samengesteld door Menno Wigman (1999)
- 1 gedicht: 'Jezus' in 'Het lichte gedicht. De grappigste
en gekste gedichten van Nederland en Vlaanderen' (2002)
Proza:
- 1 verhaal: 'Het ontbijt' in 'Pondje proza Twee', door Ed
Leeflang (1975)
- 1 verhaal: 'Het ontbijt' in 'De beste korte verhalen van
De Bezige Bij', samenstelling Wim van Beusekom, Remco Campert
en Oscar Timmers (1977)
- 1 verhaal: 'Trouwen' in 'Verhaal halen' (1980)
- 1 verhaal: 'Het ontbijt' in: 'Uitgelezen, 69 stukjes om te
lezen', verzameld door André Aalsering e.a. (1982)
- 1 verhaal: 'Barre welvaart' in 'De geneugten van de roem.
Nederlandse schrijvers over zichzelf en het publiek', samengesteld
door Tilly Hermans en Wouter Donath Tieges (1985)
- 1 citaat in 'Kosmos groot citatenboek' (1986): 'Nu drinkt
hij koffie in de serre van het gekkenhuis. Hij zou wat omhanden
moeten hebben. Iets te timmeren of zo. Dan zou hij zijn aandacht
beter kunnen richten om te begrijpen waarom de mensen zo zijn'.
(uit 'Keefman')
- 1 verhaal: 'Barre welvaart' in 'Kort. Honderd Nederlandse
en Vlaamse verhalen uit de twintigste eeuw', bijeengebracht door
C.J. AartsM.C. van Etten (1993)
- 2 citaten op 'De beste Citaten cd-rom', samengesteld door
Gerd de Ley (2000)
Tijdschriften:
- In 1949 publiceerde Jan Arends in 'Ad Interim'.
- 'Lente/Herfst' werd gepubliceerd in 'Maatstaf' juni/juli
1955. In datzelfde jaar werd het uitgegeven als 'Maatstafdeeltje
14'.
- Jan Arends publiceerde zijn eerste gedichten in 'Vertoning'.
Dit tijdschrift verscheen alleen in het jaar 1956/1957.
- In maart 1962 publiceerde 'Podium' gedichten van Jan Arends'
- In 1962 werden in het juli-augustusnummer van 'Tirade' twee
gedichten van Jan Arends opgenomen.
- In november 1962 publiceerde 'Gard Sivik' één
bedrijf van Jan Arends toneelstuk 'Smeer of De weldoener des
Vaderlands'.
- 'Keefman' en 'Het ontbijt' schreef hij in het Willem Arntsz
Huis in Utrecht. Het werd voor het eerst gepubliceerd in 'De
stethoscoop', het personeelsblad van deze inrichting (resp. 1971
en 1969).
- Ja Arends publiceerde een kerstverhaal in de 'Haagse Post'.
- In 'Vrij Nederland' van 11-03-1972 stond een groot interview
met Jan Arends.
- In de 'Nieuwe Revu' van 5 mei 1973 stond een interview met
Jan Arends.
Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)
- De Engelbewaarder 15, Jan Arends 1925 - 1974
- J. Fontijn, Jan Arends I presume, in: De Revisor (november
1974)
- In 1977 werd 'Keefman' verfilmd door Wouter van Leeuwen.
- De documentaire 'Stil, Jan Arends moet schrijven' werd in
de jaren tachtig op televisie uitgezonden en op 20-04-2003 door
de TROS herhaald.
- Op 25-10-1978 zond de KRO een televisiebewerking van 'Keefman'
uit.
- Een bijdrage over Jan Arends in 'Kritisch Lexicon van de
Nederlandstalige Literatuur na 1945' door Jan Fontijn (mei 1980).
- 'Keefman' werd in 1986 door C.J. Aarts en N. van der Meulen
in hun boek 'Het literair eeuwboek. Honderd jaar het boek van
het jaar' uitgeroepen tot het beste boek van 1972.
- Jeroen Brouwers wijdt een hoofdstuk (blz. 398-417) aan Jan
Arends in 'De laatste deur. Essays over zelfmoord in de Nederlandstalige
letteren' (1983)
- Lucebert maakte in 1983 in het Letterkundig Museum een grote
wandschildering, waarin hij 36 literaire citaten verwerkte. Van
Jan Arends is hier terug te vinden 'Ik ben een arme man /
en ik verdien / mijn dagelijks brood / in schande'.
- Keefman uit 'Keefman' werd door Inez van Eijk en Rudi Wester
beschreven in hun 'Honderd helden uit de Nederlandse literatuur.
- Frank Boeijen schreef en zong het nummer 'De prijs (van Jan
Arends)'. Het is te vinden op de CD's 'Frank Boeijen Groep' (1981)
en 'Frank Boeijen -Live- Door de jaren heen' (1999). (Voor de
tekst: zie helemaal onderaan deze blz.)
- De Stichting Kongres Psychiatrie in Werkelijkheid organiseerde
in 1987 'Keefmanlezingen', het doel was het wekken van intersesse
bij 'niet-deskundigen' voor een discussie over vorm en inhiud
van de psychiatrische hulpverlening. De lezingen werden verzorgd
door Ischa Meijer, Simon Vinkenoog, Bram Vermeulen, Freek de
jonge, Gerda Gavertong, Peter Faber, Renate Dorrestein en Herman
Pieter de Boer en gebundeld in 'De Keefmanlezingen' (1988)
- 'Het Parool' nam 'Keefman' op in een (internationale) lijst
van De honderd mooiste boeken van de eeuw.
- In Leiden is, in het kader van het project 'muurgedichten'
een gedicht van Jan Arends te lezen op de muur van Botermarkt
12/Choorlammersteeg.
- Nico Keuning, 'Angst voor de winter. Het leven van Jan Arends'
(2003)
Literaire prijzen:
- In principe was de Multatuliprijs 1973 aan Jan Arends toegekend.
Het juryrapport was echter nog niet klaar toen hij overleed.
Het doel van de prijs is 'het bevorderen van de scheppende kunst'.
Bij een overleden auteur valt er weinig meer te bevorderen.
- Met het geldbedrag van de prijs (f 5000,-) werd eenmalig
de 'Jan Arendsprijs' in het leven geroepen. Deze werd uitgereikt
aan Jacques Commandeur van Toneelgroep Centrum, voor zijn unieke
uitvoering van de monoloog 'Keefman'. Commandeur verzocht het
fondsbestuur het geldbedrag een literaire bestemming te geven.
Er werd een stipendium toegekend aan Martin Hartkamp voor het
schrijven van een toneelstuk.
- Het studentenweekblad 'Propria Cures' stelde in 1979 de Keefman-bokaal
in. De bedoeling was om begrip te kweken voor de thematiek van
kamernood, afwijkend gedrag en zelfmoord in de Nederlandse letteren,
maar vooral om de nagedachtenis van Jan Arends levend te houden.
De wisselbokaal werd in 1979 uitgereikt aan A. Moonen en in 1983
aan Wim Heins.
Opmerkingen:
- Toen Jan Arends geboren werd, was zijn moeder (Gerardina
Elizabeth Arends) niet getrouwd. Twee jaar later (1927) trouwde
zij met Frans Barend Arensen. Uit dit huwelijk werden nog twee
kinderen geboren.
- Van zijn achtste tot zijn dertiende zat hij op de (antroposofische)
Vrije School. Hij was hier een buitenstaander wat achtergrond/milieu
betreft. Hij werd gepest door de andere leerlingen en hield hier
frustraties aan over.
- Op zijn dertiende ging Jan Arends naar het katholiek jongensinternaat
'De kruisvaarders van St. Jan' in Rijswijk. Zijn moeder was door
haar reuma niet meer in staat voor het gezin te zorgen. Hij bleef
tot zijn achttiende in dit internaat.
- In 1947 ging hij van Den Haag naar Amsterdam en liet zich
inschrijven aan de toneelschool. In december 1947 werd hij 'afgewezen'.
- In deze tijd leerde hij Cieltje Lichtveld kennen, dochter
van de schrijver Albert Helman.
- Hij woonde in Amsterdam in die tijd o.a. op Prinsengracht
410 en Reguliersgracht 54hs.
- Daarna had hij diverse beroepen (o.a. copywriter voor een
reclamebureau (hij volgde Ernst van Altena op), schoenmaker,
huisknecht - o.a. bij fam. Groeneveld -, hotelportier, krantenbezorger,
broodbezorger, ijscoman) en woonde hij op diverse adressen. Ook
werkte hij in Zweden, in de autofabriek van Scania.
- Jan Arends had een voorkeur voor de Franse literatuur en
cultuur.
- Jan Arends debuteerde in 1955 met de novelle 'Lente/Herfst'.
Deze novelle is iets gewijzigd (de eerste bladzijden zijn weg
gelaten) in 'Keefman' opgenomen.
- Jan Arends bracht een groot deel van zijn leven door in psychiatrische
inrichtingen en alcoholistenklinieken. Dit komt ook in veel van
zijn werk terug. Vaak staat daarbij de inrichting model voor
de samenleving als geheel. In zijn werk overheerst verder de
eenzaamheid en de vervreemding (waardoor communicatie met anderen
nauwelijke meer mogelijk is).
- Met de verhalenbundel 'Keefman' in 1972 kreeg hij bekendheid.
- Op 12-04-1973 zond de VPRO in 'Het gat van Nederland' een
portret van Jan Arends uit.
- Toen Jan Arends 'Vrijgezel op kamers' (opgenomen in 'Keefman')
schreef, zat hij in de Jelgersma-kliniek in Oegstgeest. In de
'Nieuwe Revu' van 5 mei 1973 zegt hij hierover: 'Ik schreef
het toen om de psychiater duidelijk te maken, hoe het met mij
gesteld was. Maar het werd niet serieus genomen. De psychiater
zou zèlf wel uitmaken, wat de beste therapie voor mij
was.'
- Op 26-11-1973 komt Jan Arends op uitnodiging van Geert Lubberhuizen
naar een leden-auteurs vergadering van de Bezige Bij. Hij verstoorde
de vergadering flink door steeds het woord te vragen en wanneer
andere sprekers aan het woord waren te roepen: 'Ik krijg nog
geld van je!'
- Jan Arends was berucht om zijn aanhoudende telefonades. Op
alle uren van de dag en - vooral - nacht. Daar kon hij mensen
mee achtervolgen. De uitgever Geert Lubberhuizen heeft hierdoor
een ander telefoonnummer moeten nemen.
- Jan Arends 'koos voor een vrijwillige dood'. Hij sprong om
acht uur 's avonds uit het raam van zijn flat aan het Roelof
Hartplein 4. Dit was op 21-01-1974, dezelfde dag dat zijn bundel
'Lunchpauzegedichten' uitkwam.
Teplettervallen
is
een goede dood.
(Jan Arends, Nagelaten gedichten)
- Jan Arends werd op 25-01-1974 gecremeerd in Crematorium Westgaarde
in Amsterdam. Waarschijnlijk is zijn as tien jaar later 'ambtshalve
verstrooid'.
- Achter in 'Lunchpauzegedichten' (1974) is een aantal gedichten
opgenomen uit het eerder verschenen 'Gedichten' (1965).
- 'Ik had een strohoed en een wandelstok' werd door de Bezige
Bij samengesteld uit de literaire nalatenschap van Jan Arends.
Per ongeluk werd hierin een verhaal van Eelke de Jong: 'Jan Arends
I presume' opgenomen. Het betrof een drukproef die De Jong naar
Jan Arends had opgestuurd. De drukproef was tussen de papieren
van Jan Arends terecht gekomen.
- Tussen oktober 1975 en juni 1978 speelde Toneelgroep Centrum
- met veel succes - de monoloog 'Keefman'.
- In 1997 werd een televisie-film over Jan Arends gemaakt.
Uit de aankondiging van een radioprogramma hierover: 'Afgelopen
donderdag ging op het Nederlands Film Festival de televisiefilm
'Arends' over de schrijver en dichter Jan Arends in premiere.
Arends was tijdens zijn leven al een legende. Hij pleegde op
48-jarige leeftijd zelfmoord. In 'Opium Radio' op maandag 29
september een gesprek met de schrijfster Inez van Dullemen, die
Arends vanaf zijn achttiende jaar kende, en acteur Jeroen Willems,
die de rol van Arends in de film voor zijn rekening nam.'
- In 1998 speelde 'Zeensucht' een theatervoorstelling n.a.v.
'Keefman' Uit de aankondiging: 'Misschien dacht de schrijver
Jan Arends dat zijn achternaam hem vleugels zou geven, toen hij
op 21 januari 1974 uit het raam van zijn Amsterdamse flat sprong.
Waarschijnlijker is dat zijn bizarre leven, dat hij voor een
groot deel in psychiatrische ziekenhuizen doorbracht, gewoon
beu was. Er lopen tegenwoordig heel wat 'Keefmannen' op straat.
Dat was voor Erik Koningsberger (regie) en Chris Junge (spel)
een van de redenen om deze uitdaging onder de vlag van ZEENZUCHT
gezamenlijk aan te gaan.'
Anderen over Jan Arends:
- Bij Arends is de toon in wezen doodserieus, omdat het in
elk van zijn grotere verhalen om zeer ernstige gevallen van geestesgestoordheid
gaat, en Arends daarvan een nauwkeurige reportage van binnenuit
geeft. (Wam de Moor, De Tijd, 15-04-1972)
- Tien voor elf: Marijke belt op, vraagt
of ik nog van plan was morgen naar A'dam te komen waar Jan Arends'
Lunchpauzegedichten tijdens de lunchpauze in boekhandel Ko van
Leest ten doop zouden worden gehouden. Zei dat ik niet kon. Marijke:
'Het gaat ook niet door.' Ik: ' Waarom niet?' Marijke: 'Jan Arends
heeft vannacht zelfmoord gepleegd. Is uit het raam gesprongen.'
Afschuwelijk, afschuwelijk. Het was - ik heb hem maar oppervlakkig
gekend - een enorm moeilijke man, moeilijk ook - in de eerste
plaats - voor zichzelf, maar ik vond, de paar keer dat ik hem
sprak, dat hij toch iets heel trouwhartigs had. Niet iedereen
was er, nog maar weinige weken geleden, voor, hem uit te nodigen
als lid van de Bij, maar de meerderheid vond gelukkig dat iemand
beoordeeld moest worden op literaire kwaliteiten en verbondenheid
en betekenis voor de Bij en niet op grond van zijn karakterstructuur.
Ik zal me Jan altijd blijven herinneren zoals ik hem de laatste
keer zag, nu acht dagen geleden, toen ik tegen half zes de Bij
binnenstapte en hij beneden in het kantoortje bij Marijke op
de grond zat, zijn handen om zijn opgetrokken knieen gevouwen,
als een kind aan de voeten van zijn moeder. Je vraagt je af of
angst voor een fiasco tijdens die lunchpauze-bijeenkomst (waar
hij gedichten voorlezen zou) hem er ditmaal werkelijk toe heeft
gebracht. (C. Buddingh', En in
een mum is het avond, blz. 232/233, 22-01-1974)
- Ik herinner me zijn snelle kortaangebonden,
iets lispelende manier van spreken met het grimmige grinnikje
er achteraan. (Inez van Dullemen,
De Engelbewaarder 15, Jan Arends 1925-1974, blz. 106)
- Maar zoveel is zeker, Keefman is een
boek zoals er maar weinig geschreven worden, en voor een heel
oeuvre met het niveau van het titelverhaal of een verhaal als
'Vrijgezel op kamers' zou ik de Nobelprijs geen overdreven beloning
vinden. Toen ik 'Vrijgezel op kamers las dacht ik: dit zou van
een Franse of Russische meester kunnen zijn. (Rudy
Kousbroek, De Engelbewaarder 15, Jan Arends 1925-1974, blz.
112/113)
- Waar ik mij steeds meer over verbaasde
en ook pas na langere tijd begon te begrijpen was zijn verpletterende
eerlijkheid. Hij kòn eenvoudig niets verzinnen; ook als
zijn verhalen uitermate fantastisch klonken, kon men er gif op
nemen, dat hij niets dan de waarheid sprak. Hij kon niet liegen,
bemantelen, verdoezelen en iedere illusie was hem vreemd. Deze
alles verterende waarheidsliefde was de grond van zijn masochisme.
(J.H. Donner, De Engelbewaarder
15, Jan Arends 1925-1974, blz. 118/119)
- Jan Arends is het soort huisknecht dat op het meest ongelegen
moment tegen iemand kan zeggen: 'Bent u eigenlijk bij de padvinderij?',
als hij heeft gezien dat het familiewapen de Franse lelie voert,
of: 'Het spijt mij, maar ik geloof dat ik u vanmorgen de pillen
van de hond heb gegeven en uw pillen aan de hond', of: 'Wat u
ook doet, mevrouw, u zult helaas nooit zo deftig worden als mevrouw...'
(Dick van de Pol in Jeroen Brouwers, Zachtjes knetteren de letteren,
blz. 246)
- Veel mensen denken het van zichzelf
maar hij was het: de eenzaamste man van de wereld. 'wat ik wil
is praten met een ander', schreef hij mij begin januari in een
brief. 'Dat lukt niet. Je kunt inderdaad net zo goed van het
dak springen'. Een week later deed hij het. (Rudy
Kousbroek, De Engelbewaarder 15, Jan Arends 1925-1974, blz.
146)
- We weten dat Jan Arends
verlost is van de pijn:
hij is in het land gevaren
waar de witte dieren zijn.
(Willem Wilmink, De gekken van
Amsterdam (fragm.), Verzamelde liedjes en gedichten, bl. 314)
- Wie Arends leest, over zijn huisknechtzijn vooral, daalt
af in de diepste diepten van menselijke ellende. Arends was niet
in staat om met andere mensen bevriend te raken. Hij schrok zich
een ongeluk als het er naar uit ging zien dat het onverhoopt
zou gaan lukken. (J. Huisman, AD, 20-10-1984)
Mijn favoriete citaat:
'Ja, ja. Blaadjes afscheuren.
Dagen amputeren uit een mensenleven.'
(Jan
Arends, Keefman, blz. 94, Het ontbijt)
Naar een overzicht van citaten
van Jan Arends
Links:
Terug naar de eerste pagina /homepage
Citaten zoeken op trefwoord
Overzicht van trefwoorden
Citaten zoeken op auteur
Overzicht van auteurs
Overzicht van bibliografieën
Andere interessante internet-bladzijden
Vanaf 19-11-1998
Bronnen o.a.:
- Lexicon van de moderne Nederlandse literatuur (1978)
- De Engelbewaarder 15, Jan Arends 1925 - 1974, C.J. Aarts
en Thijs Wierema (1979)
- Jeroen Brouwers, De laatste deur (1983)
- Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
- Nederlandse literaire prijzen 1880-1985 (1986)
- Winkler Prins lexicon van de Nederlandse letterkunde (1986)
- Kosmos groot citatenboek (1986)
- Oosthoek Lexicon Nederlandse & Vlaamse literatuur (1996)
- Hans Heesen e.a., Waar ligt Poot (1997)
- Encarta '98 (1998)
- Vrij Nederland (12-01-2002)
- Schrijvers. 2000 auteurs van de 20e eeuw van A tot Z (2002)
De prijs (van Jan Arends)
Er valt sneeuw op de straat.
Achter het raam op de straat.
Vandaag, vandaag is de dag.
Ik krijg een prijs.
Voor mijn werk, voor mijn pijn.
En iedereen, iedereen, iedereen zal er zijn.
Huichelachtig dat ze zijn.
Vragen zich af waar ik blijf.
De prijs, de pijn.
Ik sta voor het raam.
Ik stap uit het raam.
De prijs ligt op straat.
De prijs ligt op straat.
Er valt sneeuw, al jaren lang.
In het park op de straat.
Een oude man, een oude man, een oude jas meer ben ik niet.
Niet meer dan een dief van de taal.
En iedereen, iedereen, iedereen steelt van mij.
Hun gedichten zijn van mij.
Ze wachten nu op mij, altijd, altijd.
De prijs, de pijn.
Ik sta voor het raam.
Ik stap uit het raam.
De prijs ligt op straat.
De prijs ligt op straat.
En ze zwijgen.
En ze zwijgen.
En ze zwijgen.
Mij dood.
(Frank Boeijen)
©2005 Mats
Beek, Veenendaal
(Met dank aan Richard Huizing)