Let op:
Deze site wordt niet meer aangepast en veroudert dus!
De site is verhuisd naar www.schrijversinfo.nl
Achternaam: Blaman
Voornaam: Anna
Geboren: 31-01-1905
Te: Rotterdam
Overleden: 13-07-1960
Te: Rotterdam
Pseudoniem(en): Anna Blaman was het
pseudoniem van Johanna Petronella Vrugt.
Voor tweedehands boeken |
Ook van Anna Blaman |
Raban Internet Antiquariaat |
Klik
hier ! |
Werk:
Poëzie:
- In 1938 bood Anna Blaman een dichtbundel aan uitgever Stols
aan. Deze werd geweigerd.
- Over zichzelf en anderen (gedichten en beschouwingen, samengesteld
door Alfred Kossmann en de zus van Anna Blaman) (1963) (herdrukt
als 'Mijn eigen zelf')
Proza:
- Peter Minne (1929- op het laatste moment toch niet gepubliceerd)
- Het gele huis te huur (verhalen van Anna Blaman, F. Bordewijk
e.a.) (1940)
- Vrouw en vriend (1941)
- Ontmoeting met Selma (1943 - clandestien uitgegeven)
- Eenzaam avontuur (1948)
- De kruisvaarder (1950)
- Ram Horna (verhalen) (1951)
- De doolhof (roman, waarvan 8 auteurs ieder
een hoofdstuk schreven, met een prijsvraag, waarbij de lezers
de juiste schrijver bij ieder hoofdstuk moesten plaatsen)
(1951)
- Op leven en dood (1954)
- Overdag (verhalen) (1957)
- De verliezers (onvoltooid) (1960)
- Verhalen (bloemlezing) (1963)
- Ontmoeting met Selma/De kruisvaarder (1969)
- Spelen of sterven (1974)
- Fragmentarisch (nagelaten proza, door H. Struyker Boudier)
(1978)
- Drie romans (door A. Meinderts) (1985)
- Droom in oorlogstijd (Nagelaten verhalen) (door A. Meinderts)
(1985)
Vertalingen:
Vertaald:
- 'Vrouw en vriend' verscheen in 1942 in Italië als 'Donna
e amico'.
- 'Auf Leben ubd Tod' (1954)
- 'Einsames Abenteuer' verscheen in 1988 in Zwitserland, vertaald
door Maria Csolány.
- 'Vader, moeder en zoon' werd in het Hongaars vertaald.
- 1 verhaal: 'Einsames Abenteuer. Prolog' in 'Frauen in den
Niederlanden. Erzählungen' (1992)
Brieven:
- Ik schrijf het je grof-eerlijk. Briefwisseling van Anna Blaman
met Emmy van Lokhorst en Sonja Witstein (door A. Meinderts) (1988)
- Dit tussen ons is geen eenzaam avontuur: brieven aan Marie-Louise
Douclart de la Gree en aan Alie Bosch (ingeleid en bezorgd door
Aad Meinderts) (1990)
Essays:
- Anna Blaman over zichzelf en anderen (gedichten en beschouwingen,
samengesteld door Alfred Kossmann en de zus van Anna Blaman)
(1963) (herdrukt als 'Mijn eigen zelf')
Toneel:
- Anna Blaman schreef 'wagenspelen' voor de 30-aprilfeesten
in Rotterdam
- In duizend vrezen (1956)
- Het Costerman-oproer (1957)
- Het De Vletter-oproer (1959)
- In duizend vrezen. Vier wagenspelen, bezorgd en ingeleid
door A.J.M. Meinderts en M.A.Th. Zoetmulder (1983)
Anna Blaman vertaalde stukken voor het Rotterdams Toneel. Ze
was als dramaturge verbonden aan het idealistisch toneelgezelschap
'De Rotterdamse Comedie'. Hiervoor schreef ze bijv. als nieuwjaarswens
een 'Thomasvaer-en-Pieternelspel' dat werd opgevoerd op 1 januari
1954.
Bloemlezingen:
'Gebloemleesd'
Poëzie:
- 2 gedichten in 'Novellen en gedichten' (boekenweekgeschenk
1941)
- 1 gedicht: 'Verduistering' in 'Vluchtig omzien. Een halve
eeuw nederlandstalige letterkunde', samengesteld door C.J.E.
Dinaux (1975)
- 2 gedichten in 'De spiegel van de Nederlandse poëzie',
samengesteld door Hans Warren (1979)
- 4 gedichten in 'De Nederlandse poëzie van de 19de en
20ste eeuw in 1000 en enige gedichten, samengesteld door Gerrit
Komrij (1980)
- 4 gedichten in 'Is dit genoeg: een stuk of wat gedichten
(2 delen), samengesteld door C. Buddingh' en Eddy van Vliet (1982)
Proza:
- 1 verhaal: 'Hotel Bonheur' (uit 'Overdag') in de Prisma-pocket
'Moderne Nederlandse verhalen' door C.J. Kelk.
- 1 verhaal: 'De liefde en Adriaan' in 'Keur van Nederlandse
verhalen', verzameld door P. Maassen (1963)
- 1 verhaal: 'Sterven' in Nieuwe Nederlandse verhalen' verzameld
en ingeleid door P. Maassen (z.j.)
- 1 verhaal: 'Vader, moeder en zoon' in 'Meester der Nederlandse
vertelkunst na 1945', bijeengebracht door Gust Gils en Bert Schierbeek
(1967)
- 1 verhaal: 'De arme student. Een kerstverhaal' in 'Spelend
op de kam. Bloemlezing uit de literatuur na 1940', samengesteld
door L. Witvliet (1970)
- 1 citaat in 'Standaard modern Citatenboek' samengesteld door
Gerd de Ley (1973): 'Als mensen zich voor alles interesseren,
interesseren zij zich eigenlijk nergens voor.'
- 1 verhaal: 'De liefde en Adr-iaan' in ''s Werelds beste korte
verhalen', door Readers Digest (1973)
- 1 verhaal: 'De zwemmer' in: 'Het grote Nederlandse verhalenboek.
Een bundel van de opmerkelijkste verhalen, gedichten en prenten
uit de laatste 50 jaar' (red. Hella S. Haasse, Ad Petersen, Koos
Postema en Willem van Toorn) (VARA, 1977)
- 1 verhaal: 'Carolus' in 'Het tandpastahondje.Schrijvers over
huisdieren', Bulkboek 70 (1977)
- 1 verhaal: 'Ontmoeting met Selma' in '24 manieren om in tranen
uit te breken. Nederlandse verhalen over vrouwen door vrouwen',
samengesteld door Hannemieke Stamperius (1981)
- 1 fragment: 'De verwoesting van Rotterdam' in 'Het land der
letteren', samengesteld door Adriaan van Dis en Tilly Hermans
(1982)
- 1 verhaal: 'Spelen of sterven' in: 'Uitgelezen, 69 stukjes
om te lezen', verzameld door André Aalsering e.a. (1982)
- 1 verhaal: 'Blauwe ogen' in 'De Kat in de boekenkast. Nederlandse
schrijvers over katten'samengesteld door Tilly Hermans en Pieter
van Oudheusden (1984)
- 1 bijdrage: 'Zonder honger, zonder medelijden' in 'Bijna
honderd. Meulenhoff 1895-1985. Verhalen en gedichten van schrijvers
uit het literaire fonds' (1985)
- 1 verhaal: 'De rode beuk' in '15 verhalen over bomen' (ca.
1985)
- 2 citaten in 'Kosmos groot citatenboek' (1986)
- 1 verhaal: 'Spelen of sterven' in 'De mooiste van de klas.
Schoolverhalen uit de wereldliteratuur' (1990)
- 1 verhaal: 'Het geheim en het bewijs' in 'Brandend zand.
Zonnige strandverhalen', samengesteld door Jaap Voerman en Nanda
Meijnen (1991)
- 1 verhaal: 'Zonder honger, zonder medelijden' in 'De ware
Jacob. Liefde in de Nederlandse literatuur', samenstelling Nanda
Meijnen en Jaap Voerman (1992)
- 1 verhaal: 'De arme student' in 'Io Vivat'. Verhalen over
het studentenleven' (1992)
- 1 verhaal: 'Hotel Bonheur' in 'Kort. Honderd Nederlandse
en Vlaamse verhalen uit de twintigste eeuw', bijeengebracht door
C.J. AartsM.C. van Etten (1993)
- 1 verhaal: 'De arme student' in 'Een witte kerst', samengesteld
door Jaap Voerman (1994)
- 1 fragment uit 'Over zichzelf en anderen' in Vrouwenlevens.
Honderd jaar vrouwen over hun leven', samengsteld door Margot
de Waal (1995)
- 1 fragment uit 'Op leven en dood' in 'Alleen de dood is tussen
u en mij. Literaire dodenkalender van de twintigste eeuw', samengesteld
door Dirk Baartse e.a. (2000)
Tijdschriften:
- Anna Blaman debuteerde in het maandblad 'Werk' in 1939 met
het verhaal 'Romance'.
- Anna Blaman leverde bijdragen aan 'Helicon, Tijdschrift voor
poëzie'.
- Anna Blaman publiceerde gedichten in 'Criterium'.
- Anna Blaman werkte mee aan de rubriek 'Vrij spel' in 'Het
Vrije Volk' en aan 'Litterair paspoort'.
- In de 'Haagse Post' van 26-05-1956 verscheen van Anna Blaman
het artikel 'De roman in opspraak'.
- Na haar dood werd in 'Ruimte, Driemaandelijks cahier' nr.
18 van december 1962 een 'schets' van Anna Blaman uit de jaren
twintig gepubliceerd.
Diversen: (Zonder een schijn
van volledigheid)
- Schrijvers prentenboek nr. 8, Anna Blaman (1962).
- In de serie 'Stemmen van schrijvers' verscheen bij Querido
een 45-toerenplaat, waarop Anna Blaman uit eigen werk voorlas.
Aan de andere kant stond Alfred Kossmann.
- 1 jeugdfoto (14 jaar) in: 'Zoals ze waren.... Miesje Bouwman
Jantje Wolkers en nog 179 zeldzame jeugdfoto's van beroemde (en
beruchte) Nederlanders' (z.j.).
- Kees Fens, 'Loodlijnen' (1967), blz. 74-76: Anna Blaman.
(eerder verschenen in 'De Tijd')
- Henk Struyker Boudier, Speurtocht naar een onbekende, Anna
Blaman en haar Eenzaam avontuur (proefschrift) (1973).
- Corrie Lührs, 'Mijn zuster Anna Blaman' (1976)
- Bulkboek 71 was gewijd aan Anna Blaman, met als titel: 'De
rode beuk en andere verhalen'.
- Een bijdrage over Anna Blaman in 'Kritisch Lexicon van de
Nederlandstalige Literatuur na 1945' door Leo Ross (juni 1981).
- Bij de herdruk van 'Op leven en dood' in 1985 gaf Meulenhoff
in de serie literair Moment het boekje 'Anna Blaman informatie
en herinneringen' uit.
- Bart Kosta uit 'Eenzaam avontuur' werd door Inez van Eijk
en Rudi Wester beschreven in hun 'Honderd helden uit de Nederlandse
literatuur'.
- 'Eenzaam avontuur' werd in 1986 door C.J. Aarts en N. van
der Meulen in hun boek 'Het literair eeuwboek. Honderd jaar het
boek van het jaar' uitgeroepen tot het beste boek van 1948.
- Theatergroep Mevrouw Jansen bracht in 2004/2005 'Blaman,
De musical', o.a. op 30-01-2005 opgevoerd t.g.v. haar honderdste
geboortedag.
Literaire prijzen:
- Anna Blaman weigerde in 1949 de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs
voor 'Eenzaam avontuur', omdat ze gekwetst was door de (kleinburgerlijke)
kritiek op haar werk en op de oprechtheid daarvan (ook in het
juryrapport !).
...enig bezwaar in de op de spits gedreven eenzijdigheid van
het door Anna Blaman gestelde probleem, waarbij aan de volheid
van het leven misschien te weinig recht wordt gedaan. (Uit het
juryrapport van de Van der Hoogtprijs)
Tegenover de lof van de commissie staan bezwaren, die voor een
groot deel niet het artistieke raken. Hierin vind ik aanleiding
om u te verzoeken mijn weigering niet alleen als een persoonlijke
reactie te zien, maar deze te beschouwen als een principiële
afwijzing. (Anna Blaman, reactie aan de jury van de Van der Hoogtprijs)
- Literatuurprijs 1949 van de gemeente Amsterdam voor 'Eenzaam
avontuur'.
- Literatuurprijs 1956 van de gemeente Amsterdam voor 'Op leven
en dood'.
- P.C. Hooftprijs 1956 voor haar hele oeuvre. (Haar dankwoord
is opgenomen in 'Over zichzelf en anderen')
Anna Blaman was lid van de jury voor de volgende prijzen:
- Prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945, 1951
- Reina Prinsen Geerligs-prijs 1952, 1953, 1954, 1955, 1956,
1957, 1958, 1959, 1960
- Novelleprijsvraag CPNB 1953
- Prozaprijs van de gemeente Amsterdam 1954
- Bijenkorf-literatuurprijs 1957
- Mr. H.G. van der Vies-prijs 1958, 1960
- P.C. Hooft-prijs 1959
Het Anjerfond reikt jaarlijks de Anna Blaman-prijs uit. De
prijs (geldbedrag + legpennig) is bestemd voor schrijvers en dichters
met nauwe banden met het Rijnmondgebied.
Opmerkingen:
- Anna Blaman is geboren aan het Vredenoordplein in Rotterdam.
Haar vader, Pieter Jacob Vrugt, was eerder getrouwd geweest met
Helena Elizabeth Krijger. Na van haar gescheiden te zijn, trouwde
hij op 17-08-1904 met Johanna Karolina Wessels. Zij kregen drie
kinderen (waarvan één al voor het huwelijk). Anna
was het tweede kind.
- Haar vader verkocht, verhuurde en repareerde fietsen. Deze
handel liep goed. Toen hij op 44-jarige leeftijd overleed aan
een hartkwaal liet hij zijn gezin vier fietsenzaken na. Anna
had geen goede band met haar vader. Ze vond hem wreed ten opzichte
van dieren en hij wilde van haar, ondanks haar zwakke gezondheid,
(hardhandig) een 'flinke meid' maken.
- Na de dood van haar vader verkocht haar moeder de fietsenzaken
en begon een pension in de Weste Wagenstraat. Dergelijke pensions
komen we later in het werk van Anna Blaman tegen (bijv. in 'Vrouw
en vriend')
- In haar vroege jeugd verhuisde ze regelmatig. Ze zat op de
lagere school in de Robert Fruinstraat .
- Anna Blaman volgde de kweekschool (aan de Persoonshaven)
en haalde in 1924 haar onderwijsakte en in 1926 de hoofdakte.
Later (1945) haalde ze nog een MO-akte Frans. In haar kweekschooltijd
werd ze zich bewust van haar homoseksuele geaardheid. In 1936,
toen ze in het ziekenhuis lag i.v.m. een nierziekte, maakte ze
kennis met Alie Bosch, de vrouw waarmee ze haar hele leven bevriend
zou blijven.
- Ze had een paar administratieve functies en was later lerares
Frans, maar vanwege haar gezondheid kon ze niet veel werk aan.
- Van 1928 tot haar dood in 1960 woonde Anna Blaman in het
pension van haar moeder op het adres: De Vliegerstraat 50a, lange
tijd samen met haar moeder (later met nieuwe vriend) en haar
zus Corrie (en haar man).
- Na de Tweede Wereldoorlog legde ze zich helemaal op het schrijven
toe.
- Anna Blaman debuteerde in 1941 met 'Vrouw en vriend'. In
de NSB-pers werd er negatief over geschreven. Het boek had (wellicht
mede daardoor) zo'n succes, dat het zelfs op de zwarte markt
werd verhandeld.
- Vanwege de erotische en homoseksuele passages in haar tweede
boek 'Eenzaam avontuur' reageerde de gereformeerde en de katholieke
pers vernietigend. Tijdens de boekenweek van 1949 organiseerde
men een schijnproces in Rotterdam over dit boek.
- Terugkerende thema's in het werk van Anna Blaman zijn de
zinloosheid en eenzaamheid van het bestaan, het angstig ronddwalen
van de mens op de van God verlaten wereld en de verschillende
verschijningsvormen van de liefde. Maar, hoe bitter ze dit ook
beschrijft, ze kiest in haar werk de kant van degene die blijft
vechten voor waardigheid.
- Ze werd beïnvloed door het Franse existentialisme. Ze
reisde ook enkele keren naar Frankrijk, o.a. in 1950 met een
reisbeurs van het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen.
- In 1951 werkten Anna Blaman met Josepha Mendels aan een gezamenlijke
roman. Deze is nooit verder gekomen dan vier hoofdstukken. Deze
hoofdstukken zijn te vinden in 'Fragmentarisch'.
- In 1950/1951 schreef Anna Blaman brieven aan S.F. Witstein
(1920-1978). Hierin komt vooral haar opvatting over literatuur
duidelijk naar voren. De briefwisseling werd uitgegeven in 1988
als: 'Ik schrijf het je grof-eerlijk. Briefwisseling van Anna
Blaman met Emmy van Lokhorst en Sonja Witstein' (door A. Meinderts).
- In de eerste druk van 'Ram Horna' (1951) stond o.a. het verhaal
'Feestavond'. Uit latere drukken is dit verhaal verdwenen. Het
werd wel weer opgenomen in 'Verhalen' (1963).
- In 1952 richtte Anna Blaman samen met W.A. Wagener en A.J.
Teychiné Stakenburg de 'Rotterdamse Kring van Auteurs'
op. Hiervan werd ze voorzitter.
- Anna Blaman schreef cabaretteksten voor Wim Sonneveld.
- In 1955 heeft Anna Blaman een hartinfarkt gehad. Na een maandenlange
verpleging genas ze weer, maar ze moest rustig aan blijven doen.
- Anna Blaman stierf op 13 juli 1960 aan een hersenembolie
(bloedstolsel in de hersenen). In november van dat jaar werd
haar onvoltooide roman 'De verliezers' gepubliceerd. In een fragment
van een brief aan haar uitgever aan het slot staat de opzet van
de laatste hoofdstukken aangegeven.
- Anna Blaman werd op 16-07-1960 begraven op de begraafplaats
Hofwijk aan de Delftseweg in Overschie (graf I-180). Op haar
steen kwamen de eerste woorden van haar gedicht 'Winter': Ik
ben gestorven zonder het te weten / want anders had ik mij toch
wel verzet. In 1990 werd haar graf geruimd.
- In Leeuwarden is het 'Anna Blamanhuis' te vinden, dit Anna
Blaman Huis is in Nederland het interculturele archief en de
bibliotheek op het gebied van homoseksualiteit, met een unieke
collectie boeken, beeld en geluid, tijdschriften, documentatie
etc. Zie hieronder bij 'Links' voor meer informatie.
Anderen over Anna Blaman:
- Want Rotterdam komt overeen met haar
karakter. Zij is recht op en neer. Zij is oprecht en hartelijk
en men kan met haar praten zonder omwegen. (P.H.
Ritter, Ontmoetingen met schrijvers, blz. 62)
- Het weigeren van een prijs of onderscheiding
heeft meestal iets arrogants of berekenends. Respect voel je
zelden. Voor Anna Blaman, destijds, die zich terecht gekwetst
voelde door lompe betuttelaars. (Hans
Warren, Geheim Dagboek 1963-1970, blz. 61, 25-10-1964)
- Na lezing van het boekje kan ieder
die de schrijfster niet persoonlijk gekend heeft, haar niet anders
dan zeer sympathiek en vooral uitermate bescheiden vinden. Haar
grootheid als mens blijkt m.i. vooral uit haar reacties op de
aanvankelijke verguizing van haar roman Eenzaam avontuur.
... De lezer zal er ook van onder de indruk komen, hoe ernstig
Anna Blaman haar werk als schrijfster nam. Daardoor moeten aanvallen
op dat werk, onfatsoenlijke aanvallen althans, haar wel bijzonder
gekwetst hebben. (Kees Fens, over
'Anna Blaman over zichzelf en anderen' in: 'Loodlijnen', blz.
74/75)
- Een interessant detail is dat ik in
Rotterdam logeerde bij de moeder van Anna Blaman, die ik als
jong meisje daar zeer goed gekend heb. Het was een afwezig kind
dat buiten de werkelijkheid stond. Het gebeurde dat ze op de
soep moest passen en er uit louter verstrooidheid met de strijkstok
van haar viool in roerde! (Michel van Vlaenderen in: Jeroen Brouwers,
Zachtjes knetteren de letteren, blz. 197)
- Anna's moeder deed open toen ik belde.
'Een stuurse vrouw met een koperen gezicht, zo'n echt Bordewijk-gezicht.
Ze bracht me naar het souterrain, waar het muf rook naar... ja,
naar wat eigenlijk? Appeltjes die te lang hebben gelegen of zoiets.
Het leek me een plek waar schimmels tot voorspoedige ontwikkeling
konden komen.En daar, in het halfdonker, zat Anna Blaman in een
hoek. Ze was heel wit, met een lang smal gezicht, een heel hoog
voorhoofd en ogen achter dikke glazen. Hoogst ernstig was ze,
ze zat maar te knikken bij alles wat ik zei.' (Emma
Brunt, Haagse Post, 15-03-1980)
- Anna Blaman, ook niet moeders mooiste,
werd in Parijs eens achtervolgd door een klein mannetje, een
dwerg. Het feit op zichzelf bevreemdde haar, zij was weinig mannelijke
aandacht gewend. Ze draaide zich plotseling om en vroeg de dwerg
wat hem haar deed nalopen. De man viel in aanbidding op zijn
knieën en riep in vervoering: 'Moi, j'adore les monstres!'.
(Marian Berk, Ik herinner mij,
blz. 20)
- Toen ik zestien was kreeg ik een pick-up.
Eindeloos draaide ik, op 78-toeren, de einige plaat die ik bezat:
Die Unvollendete van Schubert, opgeduikeld in een uitdragerij.
Later kwamen daar Franse chansons bij want naar de mode van de
tijd waande ik me existentialist. Dat mondde uit in een grote
voorliefde voor Anna Blaman, die de Nederlandse existentialiste
genoemd werd en wier roman Op leven en dood mijn bijbel was.
(Tessa de Loo, in: Ik herinner
mij, blz. 106)
- 'Een aantal keren kregen we te horen dat de graven allang
geruimd waren', zegt Wisselink. 'Bijvoorbeeld dat van de schrijfster
Anna Blaman. Ja, we zijn een dichtbevolkt land, en blijkbaar
moest er plaats gemaakt worden. Maar toch vind ik het een grof
schandaal. Het is cultuurgoed, je mag zo'n steen niet aan gruzelementen
slaan en gebruiken als verharding voor de paden op de begraafplaats.
Van Blaman hebben we hier alleen nog de graflinten. (Harmen Bockma,
Volkskrant, 26-06-2003)
Mijn favoriete citaat:
Het gebeurt zelden dat twee mensen
die over een bepaald onderwerp met elkaar praten
het ook inderdaad over hetzelfde hebben.
(Anna Blaman, Over zichzelf en anderen)
Naar een overzicht van citaten
van Anna Blaman
Links:
Cornelis
Bastiaan Vaandrager publiceerde in 'Gard Sivik' 32 het volgende
gedicht:
De de Vliegerstraat is een straat
waar ik zelden of nooit iets te zoeken heb.
Ik rij er langs, dat is alles.
Ik rij er regelmatig langs, dat is een feit,
en altijd moet ik even denken
aan Johanna F. Vrugt
en het benedenhuis op nr. 50a
Ik ben er 1,
hooguit 2 keer geweest.
Het stierf er van de katten.
Ze lag er altijd in bed
of op een divan onder de dekens
Ze was altijd ontzettend hartelijk.
Ik vond haar ontzettend lelijk en ontzettend aardig.
Maar laten we eerlijk zijn:
schrijven kon ze niet.
Alfred
Kossman is het daar absoluut niet mee eens
en reageert met het volgende gedicht in 'Hollands Maandblad' in
februari 1964:
I remember Anna
Toen ik dat las, Cornelis Bastiaan,
dacht ik: zo heette ze niet,
ze heette Johanna Petronella
en het stierf er niet van de katten,
er waren twee Siamezen.
Ze lag altijd op haar brede bed
waar overdag een divankleed over was gespreid.
Of eigenlijk lag ze niet,
ze hing tegen de kussens.
In dat bed is zij gestorven
naast een vriendin die een dag of twee later
toestemming vroeg en kreeg
om nog een nacht bij haar te slapen.
Ik heb naast die vriendin in de begrafenisauto
gezeten,
het was erg warm en ze huilde aan een stuk.
Haar man die van niets wist, zeiden ze,
keek onder het zwarte gordijntje door
en begon een gesprek over het vliegveld Zestienhoven.
De eerste keer dat ik haar opzocht,
het was een middag,
had ze een lange broek en een wijde trui aan,
net een man, en ze schonk grote bellen jenever.
Er klonk een stem van onder de trap die riep:
Anna mot je nog thee,
en zij deed de kamerdeur open en riep terug: Nee moe.
Ze hield erg veel van haar moeder,
die had eens tegen haar gezegd:
Anna het is maar goed dat je bent zoals je bent,
als je een echte vrouw was geweest had je kinderen moeten krijgen
en daar ben je toch veel te zwak voor
en als je een echte man was geweest
had je brood voor een heel gezin moeten verdienen.
Ze was nogal veranderd de laatste tijd,
ze verfde zich niet enkel oranje
zoals ze altijd al had gedaan
maar ze praatte veel over kleren en schoenen
en wat ze aan zou trekken op het Boekenbal.
Het werd zo erg dat iemand zei:
Ik weet het niet, Anna wordt zo vrouwelijk.
Het is erg vervelend dat ze dood is,
ik had graag eens met haar willen praten
over wat ik de laatste tijd heb beleefd.
Ze was inderdaad ontzettend aardig.
Er leeft een zuster van haar die heeft net haar stem
maar ze is veel minder aardig.
Terug naar de eerste pagina /homepage
Citaten zoeken op trefwoord
Overzicht van trefwoorden
Citaten zoeken op auteur
Overzicht van auteurs
Overzicht van bibliografieën
Andere interessante internet-bladzijden
Vanaf 15-01-1999
Bronnen o.a.:
- P.H. Dubois, hedendaagse nederlandse kunst, letterkunde (1956)
- Kees Fens, Loodlijnen (1967)
- Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde
1969/1970
- Knuvelder, Schets geschiedenis Nederlandse letterkunde (1971)
- Een boos en overspelig geslacht (De moderne literatuur als
teken des tijds) (1975)
- Lexicon van de moderne Nederlandse literatuur (1978)
- Querido's letterkundige reisgids van Nederland (1982)
- Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
- Anna Blaman informatie en herinneringen (1985)
- Nederlandse literaire prijzen 1880-1985 (1986)
- Winkler Prins lexicon van de Nederlandse letterkunde (1986)
- Kosmos groot citatenboek (1986)
- Prisma uittrekselboek Nederlandse literatuur1945-1980 (1987)
- Vrouwenlexicon (1989)
- Prisma van de pseudoniemen (1992)
- Oosthoek Lexicon Nederlandse & Vlaamse auteurs (1996)
- Kees Fens, Doorluchtig glas. Vijftig jaar P.C. Hooftprijs
(1997)
- Encarta '98 (1997)
- Hans Heesen e.a., Waar ligt Poot? (1997)
- Schrijvers. 2000 auteurs van de 20e eeuw van A tot Z (2002)
©2005 Mats
Beek, Veenendaal