Armi's jokes
Sa Kapilya
Payabangan
Noodles As Usual
Lost and Found




labas ng bahay
sala
kusina

talk back, e-mail us





ARMI's JOKES

Maliit pa lang si Armi ay nakakatuwa na, kung magbitiw ng salita ibang tao'y mapapahiya, gano'n talaga yata pag bata; matabil, walang sini sino-sino, basta sila alam nila ang tanong na "bakit," bakit nga kaya, 'no??

Matutunghayan ninyo ang ilan lamang sa mga naalala namin na masayang balik-balikan pag nasagi sa aming isipan...nasasainyo na kung sa palagay n'yo eh nakakatawa...

Sa Kapilya

Dalawang taon pa lang noon si Armi ay maobserba na kaya minsan nang isama ko sa pagsamba ay makulit na nagtanong sa akin.

Maaga kami kami noon kaya mangilan-ngilan pa lang ang tao sa Kapilya at siyempre bata lahat napupuna kaya pakinggan natin...

Armi: Mama, bakit wala ang Diyos? (malakas ang pagkakatanong)

Mama: (nabigla iniisip na baka naisama sa simbahan si Armi na lingid sa kanyang kaalaman..at ngayon naghahanap ng mga rebulto ng santo!!) ...ssshhh huwag malakas ang boses..

Nang biglang pumasok ang ministro kasama ang diakono...

Armi: (masayang-masaya) Mama, nandiyan na ang Diyos!!!

Mama: (nabigla at hiyang-hiya sa katabi na nakarinig na ngumingiti) ssshh, hindi 'yan ang Diyos, ang Diyos ay hindi nakikita, Espiritu Siya. Ministro 'yan, hindi siya Diyos!

Armi: (makulit talaga) Mama, si Kristo nandiyan din pala, katabi ng Diyos!!!

Mama: (hiyang-hiya na talaga) hindi, diakono 'yon!!

Hay mahirap talagang magpaliwanag sa bata, pero ngayon alam na niya na ministro lang ang nakita niya at hindi Diyos, diakono at hindi si Kristo.

Payabangan

Nagkaroon ng reunion ang Fajardo kaya siyempre nandoon si Armi (siya ang bida eh) at masayang naglalaro kasama ng kanyang mga pinsan. Si lola niya este "Mommy" nila ay natuwa sa tinuran ng isa sa mga apo niya, si Gene-Gene matanda ng isang taon kay Armi at magtatatlong taon pa lang si Armi no'n, balikan natin ang kanilang usapan....

Mommy: Gene-Gene, paano nga ang pagsakay pauwi sa inyo sa Lucena mula dito sa Novaliches?

Gene-Gene: Sasakay po kayo ng bus diyan po sa kanto tapos bababa po kayo sa Kamuning sa terminal ng JAC Liner, sasakay po kayo doon ng Lucena pagdating po sa bayan ng Lucena, sasakay po kayo ng traysikel at sabihin n'yo po sa drayber na ibaba po kayo sa may munisipyo sa tapat po ng Iglesia ni Cristo.

Pagbaba n'yo po sa tapat ng Kapilya, buksan n'yo po ang gate ng Kapilya, pag sarado po ang gate kumatok po kayo,pag bukas po, buksan po ninyo at pumasok po kayo sa loob, may makikita po kayong bahay sa may kanan, ayun..ayun po ... ang bahay ni Ka Cora, hindi po doon ang bahay namin. Lumakad pa po kayo...sa may kaliwa may makikita po kayong bahay... hindi pa rin po sa 'min 'yon, sa may kanan po eh may bahay.. ayun sa amin na po talaga iyon. Kumatok po kayo sa pintuan at ang mama ko po ang magbubukas.. doon po kami nakatira.

Mommy: Ang galing naman pero ang layo pala ng sa inyo ano? Hindi na ba ako maliligaw niyan, huh. O ikaw Armi alam mo ba ang papunta sa inyo sa Project 4 galing dito?

Armi: (nag-iisip sabay sabi...) Sasakay po ako ng taxi sasabihin ko po sa Proj.4!!!

ngeee, oo nga naman sa taxi lang eh makakarating na siya...(kasama niya ang Mama niya), ang yabang 'no?!!!!

Noodles As Usual

Isang umaga, dito na sa California, paalis kami no'n at nagmamadali kaya kami ni Armi ay nauna ng kumain habang ang Papa niya ay naliligo.

Armi: Mama ano pong pagkain natin?
Mama: Noodles as usual.

Noodles ang hinain ko at ang natirang ulam ay nakahain pa sa lamesa. Noodles ang kinain niya, ako naman eh ang "pangat"...pangatlong init na ulam namin.

Nang matapos na ang Papa niya eh tinanong niya si Armi...

Papa: Armi anong ulam natin?
Armi>: Basta po ako noodles si Mama "as usual."

ngee akala niya ang "as usual" eh pagkain...aray ko!!!

Lost and Found

November 1996: Three months pa lang kami ni Armi dito sa California nang pumunta kami sa Knott's Berry Farm (tipong Enchanted Kingdom sa 'Pinas) kasama ang dalawang ka airforce na Pinoy ni Arman, sina Gilbert at Randy. Maraming tao siyempre libre ang mga military, marami rin kaming napanalo na mga stuffed toys, isa na doon ang favorite ni Armi na si "tweety."

Nang pauwi na kami naghuling hirit ang Papa niya sa basketball shooting ( baka raw makapanalo ng mas malaking stuffed toy), kaso minalas hindi nanalo kaya desperadong nagyaya na talagang umuwi. Malapit na kami sa exit gate nang mamalayan namin wala na pala si Armi. Dali-dali kaming bumalik, natakot na baka nag-iiyak na siya at higit sa lahat baka wala na siya...

Salamat at nakita namin doon sa huling pinuntahan namin, alam n'yo ba kung ano ang reaksiyon?....

Armi: (hindi umiiyak..nagagalit pa sabay sabi...) Kayo ha, iniiwan n'yo ako dito!!!!

May nakakita pala sa kanya at bitbit na siya ng isa sa mga naglilinis para ireport siya na nawawala.
Mama: Anong sabi ng nakakita sa'yo?

Armi: (nagkibit-balikat lang) hmmm..hindi ko po maintindihan...ingles eh!!!!

Naku parang walang nangyari at siya pa ang nagalit...sabagay may katuwiran....kami nga naman kasi eh....


more to come...please bear with us

1