(--[Main]-*-[Links]-*-[Search]-*-[Pager]-*-[Contact]-*-[E-mail]--) |
|
ทดลอง ฉีด แอ็ดรีนาลีน ให้กับนักกีฬายิงปืน จากคอลัมน์ คนเบี้ยน้อย นิตยสารอาวุธปืน จากบทความของมัสซาด อายุบ ในนิตยสารอเมริกันแฮนด์กันเนอร์ ปัญหาในการยิงปืนที่เกิดในขณะที่มีการหลั่งฮอร์โมนแอ็ดรีนาลีน จะทำให้ไม่สามารถควบคุมการเหนี่ยวไกการจัดศูนย์ปืนที่ไม่ดี และพยายามเหนี่ยวไกอย่างรวดเร็ว ฮอร์ไม่เอ็ดรีนาลีนที่เกิดขึ้นในร่างกายจะทำให้เส้นเลือดหดตัวอย่างรวดเร็ว ร่างกายจะเกร็งตัวจากการหดตัวของกล้ามเนื้อ โดยเฉพาะแขนขา ริมฝีปากแห้ง เส้นประสาทที่ควบคุมกล้ามเนื้อ โดยเฉพาะกล้ามเนื้อที่ไม่สามารถทำงานละเอียดได้ในขณะที่ร่างกายอยู่ในภาวะพร้อมที่จะใช้ำลังเต็มที่ ซึ่งอาจมากเสียจนไม่สามารถคบคุมได้ อัตราการเต้นของหัวใจเพิ่มมากจนอาจเป็นอันตรายต่อชีวิต มีการทดลองแอ็ดรีนาลีนเข้าไปในดวงตา ทำให้ตาไม่สามาถมองเห็นวัตถุที่อยู่ใกล้ ๆ ได้ เช่น ศูนย์หน้าของปืนที่ถืออยู่ มีการทดลองในปี ค.ศ. 1980 ที่ศูนย์ฝึกกีฬาโอลิมปิก U.S. Armys Advance Center โดยใช้นักกีฬาที่จะลงแข่งขันระดับชาติ ฉีดแอ็ดรีนาลีนเข้าไปในตัว เพื่อดูการตอบสนองปรากฏว่า นักกีฬายังมองเห็นศูนย์ปืน แต่มีการสั่นของกล้ามเนื้ออย่างเห็นได้ชัด และมีการเหนี่ยวไกปืนเร็วกกว่าปกติ มีนักกีฬาคนหนึ่งได้บอกกับมัสซาด อายุบ หลังจากนั้นอีก 18 ปี คือในปี ค.ศ. 1998 ในการแข่งขันโอลิมปิก เขาทำคะแนนได้เท่ากับการทดลองในคราวนั้น เพราะว่าภายใต้ความกดดันของการแข่งขันโอลิมปิกนี้มีแอ็ดรีนาลีนในร่างกายมากกว่าที่ฉีดให้ในการทดลองครั้งก่อนเสียอีก ในวันที่ 19 สิงหาคม 1988 ศึกษาผลของแอ็ดรีนาลีนต่อเหตุการณ์ที่จะต้องเผชิญสถานการณ์ต่อสู้ ของการฝึก LIF-IV ในนิวแฮมเชียร์ ใช้อาสาสมัครสองคนให้แอ็ดรีนาลีนเข้าไปสู่การฝึก โดยใช้กระสุนขนาด .45 ลูกจริง อาสาสมัครคนแรกคือ หมอในห้องฉุกเฉิน ที่พัฒนาแบบการฝึกให้เหมือนภายใต้สถานการณ์จริง โดยใช้แอ็ดรีนาลีนช่วย (หมอโรเบิร์ต สแตร็กตัน) อีกคนคือ บ็อบ สมิท ทั้งคู่ติดเครื่องวัดชีพจรและความดัน มีการทดลองกายิง 60 นัดก่อนการฉีดยา และหลังจากการฉีดยาแล้วรอให้ยาออกฤทธิ์แล้วให้ทำการยิงเหมือนกับการยิงครั้งแรกก่อนการฉีดยา อาการที่แสดงออกเมื่อยาออกฤทธิ์คือ มือข้างที่ไม่ถนัดจะเริ่มสั่น ตามด้วยมือที่ถนัด ต่อมาก็ที่ขา ซึ่งเป็นอาการที่เห็นได้ในเหตุการณ์จริง เมื่อเกิดการหลั่งของแอ็ดรีนาลีน การหดตัวของเส้นเลือดทำให้หน้าของทั้งสองคนซีดเผือดลงอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งบางคนคิดว่าเป็นอาการของคนตกใจกลัวอย่างมาก การทดลองทั้งสองครั้งจะทำให้ปากแห้งจนเราต้องจำเหตุการณ์เสี่ยงภัยที่เกิดขึ้นนั้นได้ตลอดชีวิต หลังจากแอ็ดรีนาลีนในร่างกายลดลงจนปกติ ผลิการยิงเริ่มดีขึ้น |
|
 |
 |
(--[Main]-*-[Links]-*-[Search]-*-[Pager]-*-[Contact]-*-[E-mail]--) |
|