|
AlgemeenApocalypse NowGenre: Thriller / Rampenfilm Nog maar eens achterhaalt de fictie de realiteit: niet zo lang geleden werd er bekendgemaakt dat een komeet in het volgende decennium rakeling langs de aarde zou scheren. Hoewel het gevaar in dit geval miniem is, betekent het wel gratis reclame voor de twee komeetfilms die dit jaar de bioscopen halen: Armageddon en Deep Impact. De force majeure van de verwoestende natuur op de nietige stippelmens is altijd al een populair thema geweest op het witte doek. Onze kwetsbare Moeder Aarde wordt bijna voortdurend bedreigd door orkanen, vulkaanuitbarstingen of overstromingen. Het lijkt wel of de Huisbaas zich daarboven goed amuseert: hij laat winden, morst gretig water uit zijn glas en port en passant eens goed met zijn pook in het haardvuur. In Deep Impact schraapt hij de keel en kucht hij etensresten het heelal in: een komeet die met duizelingwekkende snelheid het leven op aarde bedreigt. Het is de 14-jarige Leo Biederman (grootogige Elijah Wood), die samen met zijn knappe klasgenote Sarah Hotchner (Leelee Sobieski) door zijn telescoop de vreemde komeet ontdekt. Precies een jaar later denkt de ambitieuze MSNBC-journaliste Jenny Lerner (Tea Leoni) een seksschandaal op het spoor te zijn. De kabinetschef Alan Ritterhouse (James Cromwell) heeft namelijk op mysterieuze manier ontslag genomen. Jenny krijgt van een bron ook een naam toegespeeld: Ellie. Na een ontmoeting met President Beck (Morgan Freeman) wordt het Jenny echter duidelijk dat er van een seksschandaal geen sprake is. Ellie betekent in feite E.L.E.: Extinction Level Event. Al een jaar lang heeft de regering geheim gehouden dat de komeet die door Leo Biederman gesignaleerd was, op de aarde afstevent. Nu moet het fatale nieuws wereldkondig gemaakt worden. In een emotionele toespraak maakt de President twee maatregelen bekend. Om te beginnen zal een ploeg astronauten, onder leiding van veteraan Spurgeon Tanner (Robert Duvall), in het ruimteship Messiah naar de komeet gekatapulteerd worden om hem te vernietigen. Tevens zal er een Nationale Loterij georganizeerd worden. Exact een miljoen mensen zullen geloot worden om in een gigantische bunker, de Ark van Noah, te gaan schuilen zodat ze de komeetinslag overleven. Alleen op die manier kan het leven zoals we het nu kennen verdergaan. Hoewel de promotiefilmpjes enigszins anders laten vermoeden, is Deep Impact niet de zoveelste losgeslagen effecten extravaganza, waarin een held de wereld van de ondergang kan redden. De film neemt een zeer trage aanloop en neemt de tijd om persoonlijke verhalen van verschillende personages te vertellen. Op die manier vouwen op het eerste gezicht bordkartonnen mensen zich open tot karakters met dimensie en diepgang. We beleven de komeetinslag vooral door petite histoires: de liefde van Leo voor Sarah, de relatie tussen Jenny en haar vader, het wedervaren van de crew op de Messiah. Het vergroot alleszins de betrokkenheid van de kijker. De toespraak die de President houdt over de komeetinslag snijdt door merg en been. Dat is niet in het minst de verdienste van Morgan Freeman, die de trieste boodschap brengt als ware het het laatste gedicht dat ooit geschreven werd: apocalyptische poezie. Eens de dreiging van de totale ondergang reeel is geworden en de ultieme Nationale Loterij de mensen heeft uitgekozen die plaats mogen nemen in de Ark van Noah, neemt het verhaal niet alleen Bijbelse, maar ook epische proporties aan. De aarde wankelt op haar laatste benen. Mimi Leder schuwt daarbij de opgeklopte pathos niet. Met de mokerslagen van een voorhamer klopt ze de emotie er bij de kijker in. Subtiliteit en fijnzinnigheid zijn zeker niet haar sterkste kanten, maar net zoals bij Titanic werkt het wel: de deplorabele beelden van gezinnen die uit elkaar gerukt worden, van geliefden die moeten splitten, ouders die moeten achtergelaten worden. Chaos alom. We verklappen beslist geen spoiler als we zeggen dat de missie van de Messiah niet helemaal lukt en dat de komeet (die zich inmiddels opgesplitst heeft) op de aarde afstevent. Met dan nog een halfuur film te gaan, breekt het armageddon los en schakelt Mimi Leder (tweevoudig Emmy-winnaar met E.R en verleden jaar filmdebutante met The Peacemaker) in de hoogste versnelling. De diepgang van het verhaal maakt dan plaats voor speciale effecten en logica en functionaliteit verwisselen handig van plaats. Maar het blijft wel ongemeen spannend. Deep Impact is een film waar je doorheengesleurd wordt. Vanaf het typische Spielbergiaanse begin (twee kinderen ontdekken een vreemde ster), doorheen het inferno, helemaal tot het Hollywoodiaans einde. Er zijn genoeg redenen te bedenken om zulke films af te kraken. Maar Deep Impact is geen Speed 2, Batman Forever, laat staan een Dante's Peak of Volcano. Dit is klasse ondanks commercie. Kunst ondanks kitsch. Vluchtig, ja, maar beklijvend. Speciale effectenBij Industrial Light and Magic mag men dan nog druk bezig zijn met de effecten van de nieuwe Star Wars-film, voor vriend aan huis Steven Spielberg wil men maar al te graag uitstekend werk afleveren. Zo zijn ze de effecten voor Saving Private Ryan aan het afwerken, nadat ze de wereld terroriseerden met een meteoriet in Deep Impact. ILM hield zich vooral bezig met de belangrijkste ramp- en ruimte-effecten, terwijl Pacific Title/Mirage en CIS Hollywood vooral beelden samenstelden. Onlangs bewees Titanic nog maar eens dat gedetailleerde schaalmodellen nog steeds hun plaats hebben in het fx-arsenaal. ILM bouwde dan ook een paar modellen voor de Messiah, een speciaal uitgeruste Space Shuttle. Voor rook, vuur en gas grijpt men steeds meer naar de computer. Zo ook voor de meteoriet die op de aarde afkomt. De showsteler is ongetwijfeld de grote vloedgolf die New York vernietigt. Een dergelijke golf was reeds te zien in de speciale editie van The Abyss. Ook een snelweg met pakweg 2000 (echte) voertuigen wordt belaagd door de natuurkracht. Opmerkelijk is dat voor de effecten geen enkele druppel echt water werd gebruikt, maar dat alles volledig in de computer werd gegenereerd. En daarmee steekt Industrial Light and Magic concurrent Digital Domain nog maar eens de loef af. Voor Titanic deden zij immers nu en dan nog een beroep op echt water. Ook de natuur kan de fx-opmars blijkbaar niet stoppen. |
|