[ A ] [ B ] [ C ] [ D ] [ E ] [ F ] [ G ] [ H ] [ I ] [ J ] [ K ] [ L ] [ M ] [ N ] [ O ] [ P ] [ Q ] [ R ] [ S ] [ T ] [ U ] [ V ] [ W ] [ X ] [ Y ] [ Z ]

Speciale effecten

Speciale effecten

Gerimpeld door het leven

Gebaseerd op de in de Verenigde Staten enorm populaire Tales From The Crypt serie (op zijn beurt gebaseerd op de gelijknamige stripreeks) is Demon Knight één van de zeldzame horrorfilms die onze bioscopen bereiken. We bekijken hier een aantal effecten die mogen gezien worden (of juist niet?).

Vaak moeten horrorfilms het stellen met een zeer beperkt budget, en de speciale effecten zijn er dan ook meestal naar. Bloed, slijm en afgerukte ledematen 'sieren' het scherm, terwijl we wanhopig een plot trachten te ontwaren. Het woord acteren durven we zelfs niet in de mond te nemen. Wel, Demon Knight is een heerlijke verademing in het horror-genre. Goed, het is nu eenmaal geen echte low-budget film (zelfs Robert -Forrest Gump- Zemeckis hielp blijkbaar mee), maar het is toch eens leuk om waar voor ons geld te krijgen.

En hoewel we ook hier de blijkbaar verplichte portie slijm en lichaamsdelen door onze strot geduwd krijgen zijn er een aantal effecten die ver boven de middelmaat uitstijgen. De beginsequentie, waarin we een bouwvallig huis betreden en in de kelders afdalen om daar de 'Crypt Keeper' te ontmoeten, werd gemaakt door BOSS FILM Studios. Zij stonden reeds in voor de FX van o.a. Ghostbusters, Ghost, Alien3 en Cliffhanger. Ook voor de nieuwe Gigerfilm Species zijn ze van de partij. Jammer genoeg kunnen we ons soms niet van de indruk ontdoen dat we naar een miniatuur zitten te kijken.

De Crypt Keeper zelf werd ontworpen door Kevin Yagher. Dit wonderkind werkte reeds mee aan verschillende Elm Street films, maar kreeg vooral erkenning met zijn animatronics pop voor Child's Play uit 1989. Alhoewel men voor de serie een mechanische pop gebruikte voor deze verteller wilde men voor deze eerste langspeelfilm verder gaan: hij moest kunnen wandelen, spreken en tegelijkertijd geloofwaardig blijven. Hiervoor klopte men aan bij Available Light van John Van Vliet.

Deze ontwierp de Crypt Keeper als een tweeledige entiteit: het lichaam van een acteur, en een mechanisch hoofd. Tijdens de opnames droeg de acteur een groen masker, waardoor men later op digitale wijze (met Macintosh computers) een matte kon maken. Zo'n matte dient om bij het samenstellen van meerdere beelden bepaalde stukken van het beeld af te schermen (b.v.tegen meervoudige belichting). Extra opnames van de achtergrond (zonder akteur) laten toe om het hoofd a.h.w. weg te schilderen.

Het hoofd zelf werd voor een blauw scherm gefilmd terwijl het via een motion control systeem (waarmee bepaalde bewegingen steeds opnieuw -exact- kunnen herhaald worden) de lichaamsbewegingen imiteerde. Dit werd dan later met de hiervoor beschreven opnames gecombineerd. Omdat de pop een smallere nek had moest men in 385 beelden de binnenkant van de col met de hand gaan herstellen.

Tip: blijf zitten tot na de aftiteling!