[ A ] [ B ] [ C ] [ D ] [ E ] [ F ] [ G ] [ H ] [ I ] [ J ] [ K ] [ L ] [ M ] [ N ] [ O ] [ P ] [ Q ] [ R ] [ S ] [ T ] [ U ] [ V ] [ W ] [ X ] [ Y ] [ Z ]

Algemeen    Speciale effecten

Algemeen

Techno-middeleeuwse sci-fi

Genre: Sciencefiction / Horror
Speelduur: 1u36
Regisseur: Paul Anderson
Acteurs: Laurence Fishburne, Sam Neill, Joely Richardson

Als Event Horizon een jaar of twee eerder was gemaakt, was de film waarschijnlijk veel positiever onthaald geweest. Maar omdat deze sciencefiction-horrorprent uitkomt in het beste sf-jaar sinds 1982, moet hij het afleggen tegen de meeste andere genrefilms die we reeds te zien kregen.

Hoewel Event Horizon bijlange geen mislukking is, ontgaat je de indruk niet dat er een paar concrete dingen fout liepen met het verhaal; dat er uiteindelijk meer in zat dan er werd uitgehaald. Regisseur Paul Anderson gebruikt klaarblijkelijk invloeden uit talloze klassiekers om uiteindelijk met een relatief origineel smakend brouwseltje voor de dag te komen.

Een stelletje rokende, vloekende astronauten (Alien) trekt met het reddingsschip Lois & Clarke naar Neptunus. Hier moeten ze ontcijferen wat er gebeurde met de Event Horizon (2010), een hoogtechnologisch ruimteschip dat tijdens zijn eerste reis naar de sterren spoorloos verdween en zeven jaar later uit het niets opduikt bij Neptunus. De bemanning is op het eerste gezicht onvindbaar, maar al gauw wordt duidelijk dat er zich iets aan boord van het koude, duistere schip bevindt dat de reddingsploeg bedreigt. Maar, en hier onderscheidt de film zich van allerhande sciencefiction-voorgangers, het monster is geen slijmerig wezen met hoofdzakelijk tanden, maar wel een entiteit die de bemanning psychologisch confronteert met haar verleden (Solaris en vooral Flatliners). Wat meer is, het lijkt dat de experimentele gravity drive aandrijving er veel mee te maken heeft. The Shining in space, zeg maar.

Event Horizon doet volmondig mee met de trend waarin het budget wordt uitgegeven aan de film in plaats van aan overbetaalde acteurs (zie ook onder andere Mimic en Starship Troopers). Waar je normaal een Sigourney Weaver of een Bruce Willis zou verwachten, moet je het stellen met Sam Neill als Dr. Wier, de uitvinder van de aandrijving, Laurence Fishburne en Joely Richardson.

Een prima initiatief, want als gevolg ziet Event Horizon er adembenemend uit. De special effects en vooral de design van de film zijn van de mooiste die we ooit hebben gezien. De makers bedachten een nieuwe stijl die ze zelf techno-medieval noemen: futuristische hardware gecombineerd met gotische motieven van kruisbeelden, catacomben en kathedralen. De Event Horizon is feitelijk een gigantsich kruisbeeld, en de machinekamer lijkt wel een hoogtechnologische folterkamer. Voer voor het oog bij de vleet dus. Maar zoals afgelopen zomer al te vaak duidelijk werd, volstaat dat nog niet voor een goede film, en Event Horizon is geen uitzondering. Naar het einde toe zakt de film weg in totale chaos, en de kijker krijgt nooit een bevredigende uitleg voor de horrortaferelen die hij aanschouwde.

Desondanks is de eindbalans snel opgemaakt: Event Horizon is een toegangsticket meer dan waard, al is het alleen maar voor het fantastische visuele spektakel.

Speciale effecten

Met al het digitale geweld dat vorig jaar uit Hollywood kwam overgevlogen om onze bioscoopschermen te bevuilen, zou je bijna vergeten dat ook Londen een broedplaats is van fx-talent. Met Event Horizon leveren zij immers een visueel spektakel af dat zich zonder schaamte kan meten met het betere werk van ILM of Digital Domain.

Het hoofdzakelijk Engelse team werd gesuperviseerd door fx-legende Richard Yuricich. Yuricich werkte dertig jaar geleden aan de zijde van die andere legende, Douglas Trumbull, aan de baanbrekende en nooit overtroffen sciencefiction-film 2001: A Space Odyssey. Met verder onder meer Close Encounters Of The Third Kind, Star Trek - The Motion Picture, Blade Runner en Mission: Impossible heeft hij een van de meest impressionante cv's in de fx-wereld.

De zowat 250 effecten werden onder zijn wakend oog over een 400-tal fx-specialisten verdeeld. De belangrijkste CGI-sleutelpersonen kwamen uit Cinesite Londen en de Computer Film Company, terwijl men voor een aantal miniaturen bij het Amerikaanse Mass.Illusion ging aankloppen. En de visuele effecten die uit hun brein ontsprongen zijn zonder meer spectaculair, foutloos, geloofwaardig en verbluffend.

Reeds van de eerste ogenblikken worden de blufkaarten bovengehaald. Zo krijgen we een adembenemend mooie pullback die start bij Sam Neill aan een venster. In een vlotte beweging trekt de camera zich terug en zien we het ruimtestation waarin Neill zich blijkt te bevinden. Hiervoor hing men het model van het ruimtestation met een aantal visdraden aan het plafond van de studio, waarna men met een computergestuurde camera de complexe beweging uitvoerde. Later werden hieraan beelden van de acteur, de sterren en de aarde via digitale technieken toegevoegd. Sommige bronnen spreken van het duurste effect-shot ooit.

Onder de 26 miniaturen die voor de film werden gemaakt bevonden zich ook twee van de 'hoofdrolspelers': de Event Horizon (9 meter lang) en Lewis and Clark (30 cm). Om het publiek een idee van de grootte van deze ruimteschepenschepen te gebruiken plaatste men ze zij aan zij in beeld.

Buiten een overdaad aan uitstekende ontploffingen, ruimtewandelingen en digitaal bloed zijn vooral een aantal oog-loze scenes interessant uitgewerkt. Hiervoor droegen de acteurs prosthetische, bloederige ogen waarin men op de plaats van de ogen een klein gaatje boorde. Hierrond tekende men een kleine witte cirkel. In de computer werd een rudimentair digitaal hoofd gecreeerd met daarin oogloze oogkasten. Via die witte cirkeltjes kon men de bewegingen van het echte hoofd perfect in de computer registreren, waarna men die computergegenereerde oogholtes op het beeld plaatste. Een redelijk simpel, maar zeer doeltreffend effect.

Voor een aantal scenes waarin een acteur brandend door de set wandelt, maakte men een robot die men deeltje voor deeltje al brandend filmde. Die vlammen werden daarna over de beelden van de in make-up gehulde acteur geplaatst.