[ A ] [ B ] [ C ] [ D ] [ E ] [ F ] [ G ] [ H ] [ I ] [ J ] [ K ] [ L ] [ M ] [ N ] [ O ] [ P ] [ Q ] [ R ] [ S ] [ T ] [ U ] [ V ] [ W ] [ X ] [ Y ] [ Z ]

Speciale effecten

Speciale effecten

De zwanezang van een meester

Hoewel GoldenEye als dé terugkeer van James Bond wordt beschouwd, roept de film bij ons eerder rouwende gevoelens op. De film werd immers opgedragen aan Derek Meddings, die als één van de beste miniatuurspecialisten ter wereld menig Bondfilm met zijn effecten heeft gesierd. GoldenEye werd zijn laatste film, want kort na de opnames overleed hij. Een eerbetoon dus.

Alhoewel het woordje digitaal in de speciale effectenindustrie voorgoed ingeburgerd is, valt het toch op dat nog veel grote films een beroep doen op traditionele 'low-tech' technieken. Na Judge Dredd, Waterworld en Apollo 13 maakt men ook in GoldenEye veelvuldig gebruik van prachtige miniaturen. Derek Meddings en Brian Smithies toonden aan dat men niet noodzakelijk een astronomisch budget en een rekenbrein nodig heeft om realistische illusies te creëren.

De film begint reeds goed met de gifgasfabriek in de Zwitserse Alpen. Twee miniaturen (een groot model van de fabriek, en een reusachtig landschap met een miniatuur-fabriek) zorgen hier voor de illusie. Iets later zijn we in Siberië waar een radarstation met de grond wordt gelijk gemaakt. Siberië lag in dit geval in Leavesden, achter een oude Rolls Royce-fabriek. Ook hier werden twee miniaturen gebouwd. Op een bepaald moment zien we het radarstation terwijl er in de voorgrond iemand uit een bunker kruipt, en er in de achtergrond een hondeslee te zien is. Het radarstation is natuurlijk een model en werd tegelijkertijd met de acteurs, die zeer strategisch werden gepositioneerd, gefilmd. Een prachtig staaltje van grootmeester Meddings.

Leavesden was ook de thuisbasis van de trein. In de film komen slechts twee shots voor met een echte trein, terwijl de rest met een 1/6e schaalmodel op een 150 meter lange spoorweg werd gerealiseerd. Aangedreven door een motor uit een grasmachine! Ook de enorme radarschotel die vermomd is in een meer is 'slechts' vijftien meter groot. De schotel zelf bestond uit beton, terwijl de drie torens rond het meer uit aluminium werden gemaakt en met behulp van een hydraulisch systeem omhoog werden geduwd. Ook de strijd op de ontvangstantenne werd gedeeltelijk met miniatuuracteurs uitgevochten. Zelfs voor de climax mochten de acteurs en stuntmannen in hun zetel blijven zitten.

En alsof dit allemaal nog niet voldoende was werden ook meerdere vliegtuigen en helikopters in het klein nagemaakt. Zo gebruikte men voor de Migs radiogestuurde modellen die soms voor een bluescreen werden gefilmd. Voor de formatievluchten maakte men wel gebruik van computermodellen (geanimeerd op een Amiga!). Voor de digitale effecten stond vooral Magic Camera in, een firma die nog door Meddings in 1987 mee werd opgericht. Vooral hun werk op de neerstortende satelliet is boeiend. Hoe dan ook, Bond mag wel terug zijn, het zal nooit meer hetzelfde zijn.