|
|
|
AlgemeenDon't try this at home, kids!Nu cult-regisseur John Woo zich lijkt te amuseren met Hollywood-misbaksels als Broken Arrow, wordt het stilaan tijd dat we nog eens een onvervalste Chinese knokfilm in de bioscoop krijgen. Rumble in the Bronx van Stanley Tong is er zo één en meteen kun je er niet echt naast kijken. In Rumble in the Bronx speelt Jackie Chan de hoofdrol, en begin nu niet onmiddellijk te panikeren als je daar nog nooit van gehoord hebt, want behalve een heel pak straight-to-video B-films heeft de man eigenlijk nog maar weinig indrukwekkends gedaan. Of dat zou je toch denken als je nu niet onmiddellijk in het cult-circuit zit, want als je weet dat Chan in 1995 uit de handen van Quentin Tarantino de MTV Lifetime Achievement Award kreeg, dan zou je daar misschien al anders over denken. Chan werkte eind de jaren '60 al als stuntman in Hong Kong en kreeg in 1976 zijn eerste serieuze rol in New Fist of Fury. Daarna kon het gewoon niet meer fout gaan voor Chan: in drie jaar tijd maakte hij twaalf (!) films en met The Young Masters debuteerde hij in 1980 als regisseur. Een jaartje later zat hij met Burt Reynolds en Roger Moore in de kaskraker The Cannonball Run en in 1987 produceerde hij zijn eerste film. Met regisseur Stanley Tong blikte hij in 1992 het cult-succes Police Story 3: Supercop in en vier jaar later komen die zelfde twee op de proppen met Rumble in the Bronx, een prent die het wereldwijd al zo goed deed dat hij nu ook in België in de zalen komt. In Rumble in the Bronx komt Jackie Chan als toerist naar New York om er naar de trouwpartij van zijn oom te gaan. Voor dat hij het echter goed beseft zit hij middenin een oorlog tussen twee rivaliserende bendes en die vinden het natuurlijk bijzonder leuk om Chan wat te pesten. Maar dat hadden ze nu net niet moeten doen... De klop- en knokpartijen die daarop volgen kunnen tippen aan het Ballet van Vlaanderen, want net als bij films van Bruce Lee en John Woo, de grootmeesters in het genre, heeft Rumble in the Bronx meer weg van een musical van Webber dan van pakweg een film met Stallone. De actie-scenes volgen elkaar in een ijlings tempo op en zijn meestal zó verbluffend gechoreografeerd dat je je afvraagt waarom je ooit een ticket voor Cats hebt gekocht. Bovendien raak je al gauw onder de indruk van Jackie Chan zelf. De 42-jarige Chan gaat er namelijk prat op al zijn stunts zelf te doen. In een film waar flipperkasten, broodroosters en diepvriezers je rond de oren vliegen is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Vooral de scène waar Chan een meterslange sprong neemt van het ene appartement naar het andere - en neen, hier komt geen blue screen aan te pas - is indrukwekkend. En dan hebben we nog geen woord gezegd over de scene met de hovercraft in de straten van Vancouver! Van een sterk verhaal en sterke acteurs - welke acteurs? - moet Rumble in the Bronx het zeker niet hebben, but frankly my dear, we don't give a damn!
|
|
