[ A ] [ B ] [ C ] [ D ] [ E ] [ F ] [ G ] [ H ] [ I ] [ J ] [ K ] [ L ] [ M ] [ N ] [ O ] [ P ] [ Q ] [ R ] [ S ] [ T ] [ U ] [ V ] [ W ] [ X ] [ Y ] [ Z ]

Speciale effecten

Speciale effecten

Het geld moet ergens inzitten

Er zijn zo van die films waar je tot weken voor de release blij mag zijn als je er in de gevestigde vaktijdschriften iets over leest. Met Waterworld waren we juist blij als we er eens niets over lazen. De roddels en de sterke verhalen kwamen ons de strot uit en daarom besloten we om maar eens iets nuttigs neer te pennen. Over de effecten dus.

Wie een produktie op poten zet waar water het dominerend natuurelement is beseft maar al te goed dat het pompen of verzuipen is. Dit is het geval bij de gewone opnames (vraag het maar aan de Kevins), maar ook bij de trucages. Miniatuuropnames op en onder het water zijn immers meestal zo'n weggevers dat de rest van de film bij FX-freaks als 'weinig memorabel' geklasseerd wordt. Om te vermijden dat Waterworld in hetzelfde klassement zou terecht komen deed men een beroep op Michael McAlister die zijn digitale magiekoffer meebracht.

Als ex-ILM'er had hij reeds aan een aantal grote produkties meegewerkt, waaronder ook de tweede Indiana Jones film waar hij ook met het waterprobleem werd geconfronteerd. Om de meer dan 400 speciale effecten op tijd klaar te krijgen huurde hij uiteindelijk zo'n tien firma's in waaronder Cinesite (Bullets Over Broadway), Boss Films (Species), Rhythm and Hues (Hocus Pocus) en Stetson Visual Services (Batman 2). Om de appetijt wat aan te wakkeren bekijken we kort twee trucages.

De olietanker is in werkelijkheid één van de grootste modellen die ooit werden gebouwd. Het 33 meter lang model werd trouwens in een woestijn (!) gefilmd zodat de achtergrond niet vol zou staan met hinderlijke obstakels. Met dit model zette het toonaangevend bedrijf Stetson Visual Services een punt achter een immens succesvolle bestaansgeschiedenis. Het dek van de boot was dan weer een op het land gefilmd decor. De 'boot' werd later met engelengeduld uit de omgeving gehaald en met het water in één beeld samengevoegd.

En met dat water is ook iets speciaal aan de hand. Het is namelijk computergegenereerd. Een niet zo evident technologisch hoogstandje waardoor de filmmakers wel in staat waren om een volledige controle over dit grillig natuurelement te krijgen.

Maar er is natuurlijk veel meer. Zo zijn er de computergegenereerde zeemonsters (niet knipperen met de ogen of je hebt ze gemist), en ook de vlieger en de luchtballon bestaan enkel in de computer. Voor de tocht van Costner en Tripplehorn onder water gebruikte men zelfs voor het eerst een bluescreen onder water!

En wie toch wil gaan vitten kan reeds in het begin van de film Dryland bemerken. Kijk hiervoor goed naar de scène waarin Costner met zijn trimaran de atol binnenvaart. Bovenaan in beeld verschijnt een zwarte boord... Hawai?? Buiten dit foutje en verschillende minderwaardige composities met achtergrondbeelden kunnen we toch stellen dat er een grote hoeveelheid geld te zien is. Of u het de moeite vond moet u zelf maar uitmaken.