|
AlgemeenBeter nog: The Why-FilesGenre: Science-Fiction Als er al een precedent is, moet het wel erg obscuur zijn: een film draaien op basis van een televisieserie die nog loopt. Zelfs Paramount wachtte geduldig tot hun paradepaardje Star Trek: The Next Generation afgelopen was, alvorens het witte doek te veroveren. In die hoedanigheid kreeg de eerste X-Files-bioscoopfilm een bijzondere taak toegekend: hij moest een onmisbare schakel worden tussen seizoen vijf en zes, dat in de V.S. over enkele weken van start gaat. Maar terzelfdertijd, zo beweerde X-Files-halfgod Chris Carter, zou de film toegankelijk zijn voor niet-ingewijden, het potentieel publiek dat om de ene of de andere reden niet vertrouwd was met de serie en al haar duistere mysteries en complotten. Geen eenvoudige opdracht, want hoe kun je zonder al te veel tijd te verspillen, het merendeel van de in vijf jaar opgebouwde relaties en tradities samenvatten? Dat wordt vrij effectief opgelost, door bijvoorbeeld een dronken Mulder tegen een barvrouw te laten raaskallen over zijn positie in de FBI. The X-Files zijn opgedoekt en Mulder en Scully worden tegen heug en meug ingeschakeld in de zoektocht naar een bom in het stadscentrum van Dallas. De ontploffing van de bom vormt de aanzet van een ingewikkeld complot over een buitenaards ras dat sinistere plannen heeft met de aarde, en de samenwerking tussen dit ras en een duister syndicaat waarvan een zekere kettingroker een belangrijke pion vormt. De plot van de film speelt in op de zogenaamde Conspiracy-achtergrond die nu en dan de kop opsteekt in het televisie-equivalent. Gedurende jaren werd die conspiracy hoe langer hoe ingewikkelder, en de film beloofde heel wat van de vaker gestelde vragen te beantwoorden. En hoewel dat in zekere zin ook gebeurt, is het totaalbeeld op het hele complot nog steeds even warrig en nevelig als altijd. Vetrouwde elementen zoals het black oil virus, mysterieuze maisvelden en bangelijke bijenzwermen steken de kop op en verdwijnen, terwijl Scully en Mulder heen en weer rennen, achtervolgd worden en elkaar altijd heel gewichtige ontdekkingen te vertellen hebben via hun zaktelefoons. Klinkt verdacht veel als een doordeweekse televisie-aflevering, niet? Dat is dan ook de belangrijkste klacht aan het adres van deze prent. Waarom een bioscoopfilm draaien als die niet beter of slechter is dan wat je doorgaans - gratis - op de buis te zien krijgt? Toegegeven, het budget is flink wat opgedreven, maar dat resulteert slechts in een effecten-anticlimax die helemaal niet thuishoort in onze oude vetrouwde X-Files. Het antwoord is even voor de hand liggend als in-droef: om een populaire franchise tot de laatste snik uit te melken nu het nog kan. Dollartekentjes in de ogen van Chris Carter die als een jackpot-automaat kerrching doen. Heel jammer allemaal. Een X-Files-prent die het maken (en het zien) waard was zou ofwel uit de buurt blijven van die onontwarbare conspiracy, of zou ze voor eens en altijd ophelderen en afhandelen. Maar vijf vragen beantwoorden en er tien nieuwe stellen, laat een kijker gefrustreerd achter, trouwe X-Phile of niet. |
|