- ΟΡΟΛΟΓΙΑ
- 1. AIDS
- 2. Φορείς
- 3. Περίοδος Επώασης
- 4. Ανοσολογική Ανεπάρκεια
- 5. HIV - είδη του ιού
- ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ
- 6. Προέλευση ιού
- 7. Kλινική συμπτωματολογία
- 8. Προφύλαξη
- 9. Θεραπεία - Φάρμακα
- 10. Εμβόλιο
- ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
- 11. Στοματικό σεξ
- 12. Φιλί
- 13. Τι προφυλάξεις πρέπει να παίρνω όταν βρίσκομαι σε bar ή club ;
- 14. Μετάδοση από τη μάνα στο παιδί - πιθανότητες
- 15. Εργαστηριακή διάγνωση
- 16. Ποιές είναι οι πιθανότητες να μολυνθεί κάποιος κατά τη σεξουαλική πράξη; (με μία φορά)
- 17. Τρύπημα με βελόνα
AIDS είναι τα αρχικά των λέξεων Acquired Immunodeficiency Syndrome (Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας). Είναι το τελικό στάδιο μιας λοίμωξης που προκαλείται από έναν ιό, τον ιό HIV (Human Immunodeficiency Virus).
Είναι το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από τη στιγμή της μόλυνσης, μέχρι: α. Την ορομετατροπή (την ανίχνευση δηλ. για πρώτη φορά των αντισωμάτων έναντι του ιού στο αίμα). Κατά μέσο όρο διαρκεί 3 μήνες. β. Την εμφάνιση των πρώτων κλινικών συμπτωμάτων γ. Την εμφάνιση του πλήρους συνδρόμου AIDS. Τα (β) και (γ) μπορεί να διαρκέσουν και χρόνια.
Ο οργανισμός του ανθρώπου διαθέτει μια τεράστια ποικιλία αμυντικών όπλων απέναντι στα χιλιάδες μικρόβια και τους μικροοργανισμούς που υπάρχουν στο περιβάλλον. Την άμυνα αυτή την έχει αναλάβει το ανοσοποιητικό σύστημα. Το σύστημα αυτό αποτελείται από διάφορες ομάδες κυττάρων και κυρίως από λεμφοκύτταρα. Το κυριότερο από τα κύτταρα αυτά, ο "αρχηγός" θα λέγαμε της "αμυντικής ομάδας" του οργανισμού, είναι το Τ4 λεμφοκύτταρο. Τι ακριβώς κάνει το κύτταρο αυτό; Μόλις κάποιο μικρόβιο εισβάλλει στον οργανισμό, αυτό είναι που δίνει το σύνθημα και στη συνέχεια συντονίζει όλες τις αμυντικές ενέργειες του οργανισμού, ώστε τελικά να σκοτωθεί ο ξένος εισβολέας. Δυστυχώς όμως, ο ιός του AIDS αποδείχθηκε ο "πονηρότερος" των ιών, και βέβαια ο πιό επικίνδυνος : μπαίνοντας στο αίμα, προσβάλλει ακριβώς αυτά τα κύτταρα και τα χρησιμοποιεί σαν εργοστάσια παραγωγής νέων ιών ενώ ταυτόχρονα τα καταστρέφει. Το αποτέλεσμα είναι μοιραίο. Η άμυνα του οργανισμού καταρρέει με συνέπεια μικρόβια που σε φυσιολογικά άτομα δεν προκαλούν νόσο, σε ασθενείς με ΑIDS, να προκαλούν σοβαρές και συχνά θανατηφόρες αρρώστιες.
HIV σημαίνει Human Immunodeficiency Virus, δηλ. Ιός Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας. Υπάρχουν 2 τύποι ιού : ο HIV 1 και ο HIV 2. Ο κυρίαρχος παγκοσμίως τύπος, είναι ο HIV 1.
Στις δεκαετίες του 1960 και 1970 είχαν αναφερθεί μεμονωμένες περιπτώσεις
ανεξήγητης ανοσοκαταστολής στις βιομηχανικές χώρες. Φαίνεται ότι το AIDS
είχε "κτυπήσει" και πριν το 1981 στις δεκαετίες του '70 ή και του '60 ακόμα.
Στον άνθρωπο βρέθηκαν αντισώματα του AIDS σε δείγματα αίματος του 1959.
Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με το ιατρικό περιοδικό Lancet το σύνδρομο υπάρχει
από το 1954 τουλάχιστον. Αυτό αποκαλύφθηκε από την επανεξέταση οργάνων
ενός 25χρονου ναύτη, ο οποίος πέθανε το 1959 από μια "μυστηριώδη" ασθένεια.
Τα όργανα του ναύτη είχαν φυλαχτεί γιατί η ασθένεια που τον οδήγησε στο
θάνατο ήταν άγνωστη. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εξετάσεων ο ναύτης
εκείνος έπασχε από AIDS και θα έπρεπε να έχει μολυνθεί τουλάχιστον 5 χρόνια
νωρίτερα, δηλ. το 1954. Μετά το 1978, οι σποραδικές περιπτώσεις πλήθυναν,
μέχρι που τον Ιούνιο του 1981, μια σύντομη αναφορά από Αμερικανούς γιατρούς,
περιέγραψε 5 περιπτώσεις πνευμονίας από το μικρόβιο Pneumocystis Carinii
σε ομοφυλόφιλους του Los Angeles που προηγουμένως ήταν υγιείς. Η Pneumocystis
Carinii είναι ένα μικρόβιο που ενώ σε άτομα με φυσιολογική άμυνα δεν μπορεί
να προκαλέσει ασθένεια, σε άτομα με μειωμένη άμυνα και ανοσία προκαλεί σοβαρές
πνευμονίες, συχνά θανατηφόρες. Σχεδόν ταυτόχρονα, δημοσιεύτηκαν ανάλογα
περιστατικά με κοινό χαρακτηριστικό τους την πτώση της ανοσίας του οργανισμού.
Ηταν φανερό ότι ένα "μυστηριώδες" σύνδρομο", με κλινικές εκδηλώσεις που
μέχρι τότε σπάνιζαν, άρχιζε να διαδίδεται επικίνδυνα μεταξύ των ομοφυλοφίλων.
Τον Μάιο του 1983, πρώτος ο Γάλλος Montagnier και οι συνεργάτες του, ανακοίνωναν
την απομόνωση του νέου ιού σε ένα ασθενή με λεμφαδενοπάθεια στο Παρίσι.
Τα πρώτα συμπτώματα μπορεί να είναι πυρετός, διάρροιες, απώλεια βάρους καθώς και υποτροπιάζουσες στοματικές μυκητιάσεις και λοιμώξεις από έρπητα είτε απλό είτε ζωστήρα. Η πτώση της άμυνας του οργανισμού έχει επίσης σαν συνέπεια την εμφάνιση διαφόρων καρκινωμάτων, κυριότερο και χαρακτηριστικότερο από τα οποία είναι το Σάρκωμα Kaposi. Στην εξέλιξη της νόσου εμφανίζεται πληθώρα συμπτωμάτων από όλα τα συστήματα, συμπεριλαμβανομένων και των νευρολογικών. Ετσι, επειδή ο ιός μπορεί να περάσει στον εγκέφαλο και να προσβάλλει το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, προκαλούνται προβλήματα μνήμης, αλλαγή συμπεριφοράς ή και συμπτώματα άνοιας ή και σχιζοφρένειας. Μετά από μια ανελέητη πορεία που περιλαμβάνει πολλές νοσοκομειακές νοσηλείες, επέρχεται ο θάνατος.
Λογικό είναι ότι από τη στιγμή που δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία, το μεγαλύτερο ρόλο στον αγώνα κατά του AIDS , παίζει η πρόληψη ή τουλάχιστον η επιβράδυνση του ρυθμού εξάπλωσης της επιδημίας. Απόλυτη προστασία απέναντι στο σεξουαλικό τρόπο μετάδοσης, δεν υπάρχει, εκτός βέβαια αν απέχουμε από κάθε σεξουαλική δραστηριότητα ή αν έχουμε μια απόλυτα πιστή μονογαμική σχέση. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση τα προφυλακτικά είναι ότι καλύτερο μπορούμε να συστήσουμε σήμερα. Δεν μηδενίζουν βέβαια τον κίνδυνο, εάν όμως χρησιμοποιηθούν σωστά και πάντα, η πιθανότητα μετάδοσης ελαχιστοποιείται. Θα πρέπει επίσης όλοι όσοι έχουν συμπεριφορά υψηλού κινδύνου, να την τροποποιήσουν. Οι τοξικομανείς φορείς του ιού, αποτελούν μια από τις κυριότερες πηγές μόλυνσης του ετεροφυλόφιλου πληθυσμού, γιατί μεταδίδουν τον ιό και στους σεξουαλικούς συντρόφους τους. Στην περίπτωση αυτή πρόληψη σημαίνει χρησιμοποίηση συρίγγων μιας χρήσεως.
Υπάρχει εκτενής αναφορά στη σελίδα ΦΑΡΜΑΚΑ & ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ HIV
Στον τομέα της έρευνας, και της θεραπείας καταβάλλονται προσπάθειες που δεν έχουν προηγούμενο. Περισσότερα, στη σελίδα ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο ιός του AIDS έχει βρεθεί και στα υγρά του κόλπου των γυναικών, αλλά και στο σπέρμα και στο προστατικό υγρό (το πρώτο διαφανές υγρό που βγαίνει) των ανδρών. Αυτό σημαίνει ότι ερχόμενοι σε επαφή με τις σεξουαλικές εκκρίσεις ενός συντρόφου που είναι μολυσμένος (-η), εκτιθέμεθα σε κάποιο κίνδυνο. Συνιστούνται λοιπόν ανεπιφύλακτα μέτρα ασφαλείας.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο ιός του AIDS δεν βρίσκεται στο σάλιο ή
βρίσκεται σε απειροελάχιστες ποσότητες. Οταν δύο "υγιή" στόματα φιλιούνται,
ακόμα κι όταν η γλώσσα εισέρχεται βαθιά στο στόμα του άλλου, δεν υπάρχει
ιδιαίτερος κίνδυνος.
Ομως, ο καθένας μας έχει φορές που παρουσιάζει αιμορραγία από τα ούλα
ή κάποια μικρή πληγή στα ούλα. Μερικοί δε, το έχουν αυτό πολύ συχνά. Αν
αυτό ισχύει και για τους 2 που φιλιούνται και περάσει αίμα από το στόμα
του ενός στο στόμα του άλλου, τότε υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης του ιού.
Πάντως δεν γνωρίζουμε ακριβώς τις πιθανότητες αυτές.
Η μετάδοση από μητέρα σε παιδί μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού (με τα κολπικά υγρά) ή με τον θηλασμό. Παρ' όλα αυτά η φύση φαίνεται να προστατεύει πολύ τα παιδιά (απίστευτα θα λέγαμε). Ετσι οι πιθανότητες να μολυνθεί ένα παιδί που γεννιέται από μιά μάνα που είναι φορέας ή ασθενής, κυμαίνονται από 7 - 39 % (Μέσος Ορος=12,9%).
Η διάγνωση γίνεται με μια ειδική εξέταση αίματος που σχεδόν όλα τα νοσοκομεία έχουν τη δυνατότητα να κάνουν. Επίσης, μιας και τέτοια εξέταση γίνεται στο αίμα όλων των αιμοδοτών, κάποιος που είναι εθελοντής αιμοδότης, θα ειδοποιηθεί αμέσως σε περίπτωση που βρεθεί θετικός για τη νόσο.
Εχουν αναφερθεί περιστατικά για ιατρούς ή νοσοκόμες που μολύνθηκαν από τρύπημα βελόνας. Είναι όμως ελάχιστες περιπτώσεις. Κάποιες μελέτες, έχουν υπολογίσει τον κίνδυνο μόλυνσης από τυχαίο τρύπημα βελόνας στο 0,3 % , με λίγα λόγια στους 300 γιατρούς ή νοσοκόμες που θα τρυπηθούν, μόνο ένας ή μία θα μολυνθεί. Είναι πολύ πιο εύκολο να μολυνθεί κάποιος από τον ιό της Ηπατίτιδος Β.