-1 tot en met 7 oktober 2001-

Iets waar ik me totaal niet druk om heb gemaakt eigenlijk door alles. Mijn eerste werkdag..

Vanochtend ben ik samen met Sheriff en Vijay (ook een Aiesecmember) naar Mr. Shashi gegaan. Shashi is zijn voornaam en zo mag ik hem ook gewoon noemen. Alles werkt om resultaat! Qwiky's bestaat nog maar iets meer dan 2 jaar en ze hebben op dit moment 21 pubs. Het zijn of pubs die allerlei soorten koffie serveren. Zelfs cold coffee en da's echt verrukkelijk. Ze verkopen ook taart, pizzaslices en hamburgers enzo. Dan hebben ze ook de shop, waar je kaarten, petjes boeken en tijdschriften kan kopen en soms zit dat bij de pub in. Als laatste hebben ze de coffeeislands, alles in 1. Een plaats om elkaar te ontmoeten, gewonn gezellig te zitten, en dat is er eigenlijk verder niet in Chennai, dus daarom zijn ze zo populair. In een ander deel kan je dan tv kijken, shoppen en iets eten. Ze hebben groete doelen, over 3 jaar willen ze 440 pubs hebben door heel India en dat gaat ze lukken zeggen ze. Er zijn maar 15werknemers in het kantoor. Ze hebben alles voor het bedrijf over. Ik heb eerst met iedereen kennis gemaakt en iedereen heeft zijn of haar rol in het bedrijf uitgelegd. Toen een stapel rapporten doorgewerkt, een soort jaarverslagen van elke maand, en een stapel krantartikelen.

Kaushik werkt ook op de marketingafdeling, hij is 40 ofzo en doet alles. Niet alleen marketing, en werkt ook 's nachts soms door! Niet typisch Indiach ofzo. Hij is mijn begeleider zo schat ik in. Hij had een veradering en in de tussentijd moest ik wat helpen op de accountancy afdeling. Gewoon wat stom cijfertjes invullen en toen dacht ik, oke, dit is dus wat de stage inhoud, net zoals de anderen vertelden elke dag te moeten doen. Na Kaushik's vergadering hebben we even gepraat en ik had het mis. Hij vroeg eerst wat ik van het werk vond wat ik net had gedaan. Ik zei dat ik eerlijk gezegd dit wat saai vond. Mooi zei hij, dan heb ik wat anders voor je: "Je hebt en half uur om 10 dingen te bedenken om meer mensen naar Qwiky's te krijgen".. Wow, maar een half uur.. Ik brainstormen als een gek natuurlijk, natuurlijk onder genot van een van de lekkerste koffies die ik ooit gehad heb. Ik kwam een heel eind:

- geef bij een filmkaartje een kaartje van Qwiky's dat ze x% korting krijgen als ze na de film naar Qwiky's gaan;

-  maak reclame op bussen ofzo, vlaggen op auto-rickswa's;

-  introduceer een soort 'happy meal', net als Mc Donalds.

-  elke week een aanbieding

-  meer entertainment, wat muziek, niet te hard. Wat spelletjes ofzo om mensen daar te houden;

-  bonuskaarten

-  aanbiedingen als je meer dan xkeer wat besteld krijg je een T-shirt ofzo of linnen tas met Qwiky's die vervolgens gebuikt of gedragen wordt: wer reclame;

-  reclame in bioscopen;

-  speciale aanbiedingen voor studenten en dat promoten op de universiteit;

-  veel mensen gaan naar internetcafees, dus maak een deal met hun. Bijvoorbeeld op het startbeeld het logo van Qwiky's

-  maak een slogan.

Nou, dat was het wel zo'n beetje wat ik had. Wanneer iemand meer ideeen heeft: HEEL GRAAG!!  De jongens die in de pubs werken moeten niet te veel werk erbij krijgen, dus het verschillend versieren van de pub is geen optie.

Kaushik was helemaal overdonderd dat ik werkelijk 10 items had. Sommige waren er al (reclame in bios) en sommige waren te duur (reclame op bus of flyers ofzo). Maar de combinatie met de baskaartjes vond hij fantastisch en bonuskaarten had hij nog nooit van gehoord. Ik dacht eerst dat hij me in de maling nam, maar nee.

Misschien is hij nu wat te enthousiast, want hij vindt dat ik het project moet leiden om in 1 maand 20% meer te verkopen. Da's echt onmogelijk. Natuurlijk wilde hij me helpen en zal hij zeggen wat wel en niet mogelijk is, maar hij heeft het zo druk dat ik bang ben dat hij daar weinig tijd voor heeft. Hij krijgt elke 2 minuten wel telefoon. Ik denk dat het iets teveel gevraagd is eigenlijk, maargoed hij vond dat ik zo snel 10 dingen kon verzinnen, dan moest ik dit project ook snel kunnen afhandelen. Jaja..

Morgen dus vrij en woendsdag gaan we een andere marketeer ontmoeten waar ze samen mee werken en moet ik mijn plannen en ideeen uitleggen. Daarna een aantal dagen in een pub werken, of verschillende pubs en dan mijn project. Ach, we zien het allemaal wel. Er komt nu zoveel op me af…

Mijn Engels gaat vrij goed. Ik had eerst veel moeite de mensen hier te verstaan, zeker de rickswa chauffeurs, maar nu kan ik ales redelijk volgen. Vandaag betrapte ik mezelf erop dat ik zelfs al in het Engels dacht! That's the right way!!

Morgen een vrije dag. Lekker uitslapen hoop ik, want ik heb de afgelopen nachten geen oog dicht gedaan. Het in slaap komen lukte wel,maar dan werd ik om en uur of 4 of 5 wakker en dan kon ik nooit meer in slaap komen en lag ik maar te piekeren. 

Ja, een rare week achter de rug. Jammer vind ik het dat ik zo snel de slechte kant heb gezien. Ik heb nu een beetje moeite met de mensen hier te vertrouwen. Gister bijvoorbeeld was ik alleen nog even naar het internetcafe gegaan. Een rickswachauffeur die me terugbracht wilde eerst weer shoppen. NEE zei ik, I want to go HOME! En toen wilde hij toch een andere weg inslaan. Hij reed heel langzaam om de weg over te steken en ik raakte bijna in paniek en sprong de rickswa uit. Ben toen maar naar huis gelopen.

Het zal nog wel even duren wanneer ik me hier een beetje thuis voel, vooral in het verkeer.

Ik zit nu in een van de Qwiky's pubs, ookwel outlets genoemd en ga deze dagen info verzamelen over het aantal, de leeftijd, de loyalty, de klantengroep etc etc. van elke outlet om zo per outlet een specifiek promotieplan op te kunnen zetten. Ik ben hier nog geen half uur en vind het nu al saai. Gebeurt weinig nu. Het is bijna half 12 en ik hoop dat er zo wat meer inloop komt. Ik moet tot vanavond 10 uur werken. De werktijden zijn echt belachelijk. Een ding heb ik wel geleerd nu, veel mensen hier in India hebben geen gevoel. Als ik denk aan het ongeluk, de mannen uit het dorp, de politie. Een mensenleven telt veel minder dan bij ons en als je degene niet kent betekent een leven helemaal niets. Maar ook op kantoor, toen ik vertelde dat ik eerst even wat rustig aan zou willen doen, het liefst wat concrete taken zocht om er wat in te komen, moest ik dit nog zelf bedenken. Alles kan geregeld worden, natuurlijk zeggen ze. Dus ik moest vanochtend eerst naar het Immigration Office om me te laten registreren (vertel ik zo wel even over). Geen probleem, dan begon ik toch wat later! Nou, da's aardig dacht ik, dit gaat tenminste een keer makkelijk. JA! Maar nu moet ik wel tot 10 uur vanavond werken! Iedereen werkt lang in Qwiky's is het tegenargument, maar je moet ook niet zien met wat een inefficientie ze werken. Gister had ik bijvoorbeeld mijn acceptance note weer nodig om vandaag naar het Immigration center te kunnen. Had ik niet meegenomen naar India, tenminste kan het niet vinden, dus heb gewoon even bij het kantoor gevraagd of ze het nog wisten. Ja, de receprioniste wist het nog. Moest in de computer van Sashi staan, die gewoon aan stond. Ja, maar daar mochten ze natuurlijk niet inkijken. Dus er moest een nieuwe gemaakt worden. Oke, Indian style zullen we het maar noemen.. Kaushik, mijn begeleider wilde het wel doen en heeft er werkelijk een uur over gedaan een briefje van 6 regels te schrijven waarin staat waar ik werk en voor hoe lang. Hij heeft wel 5 keer de layout geheel veranderd en  deed dat tussen het typen van een aantal woorden van het briefje door, zodat hij vervolgens weer niet wist wat hij had opgeschreven en het weer op nieuw moest lezen. Geduld, geduld.. oefenen!! Dan was het toch eindelijk af en ik vond het prima zo, maar toch moest ik Sheriff nog maar even bellen of dit zo echt wel goed was. Het was namelijk zijn eerste keer dat hij dit moest schrijven… Ja, en van mij denken ze maar dat ik superwoman ben ofzo die door een of andere tovertruk de sales kan laten stijgen en als ik zeg dat ik dat ook nog nooit gedaan heb is hun argument dat ik er toch voor studeer. Ach, waarschijnlijk leer ik er wel heel veel van zo. Het mooiste was nog trouwens dat de computer niet wilde printen en vast liep. Nog een keer proberen. Weer vast. Nou even opnieuw opstarten leek mij geen slecht idee, maar nee er moest eerst nog 3 keer geprobeerd worden of het zo echt niet lukte.. Ooohh… Uiteindelijk dan toch maar even opnieuw starten, en…ik heb het…

Op dit moment kan ik het leuke aan India moeilijk inzien. Zeker nadat Marc gister besloten heeft direct naar huis te vertrekken wanneer het mogelijk is. Het is teveel, veel te veel. Op dat moment wilde ik ook echt dat ik een taxi kon nemen naar het eerste het beste vliegtuig en gewoon naar huis komen. Waar het veilig is, mensen zijn die werkelijk om je geven, aan je denken.  

Maargoed, als ik naar huis ga lost dat niets op. Ik help niemand ermee en hou voor altijd een kutgevoel aan India over. Marc is vrij realistisch en zegt dat hij ook het goede van India heeft gezien in de afgelopen twee maanden. Hij heeft met zijn baas gesproken en waarschijnlijk is het mogelijk om zijn stage voort te zetten in Nederland. Ik kan zijn keus om te gaan heel goed begrijpen en waarderen, maar vind het natuurlijk echt vreselijk.

Een positief punt is op dit moment dat we heel veel mensen om ons heen hebben, of die achter ons staan. Dit moet ook wel, want het is wel gebleken dat je niet op 1 ding af kan gaan. Natuurlijk, Aiesec is leuk, maar het zijn ook nog maar kinderen hier. Sheriff en Dhanur zijn dan 21, maar de rest is allemaal jonger. 17 of 18 ofzo. En ja, zij weten natuurlijk ook niet hoe ze met alles om moeten gaan.

Maar ik zal even vertellen wat we tot nu toe hebben:

-          de Nederlandse ambassade in Bombay is op de hoogte gesteld nu en de man waar Marc mee gesproken heeft komt oorspronkelijk ook uit Vlissingen en kent zijn vader. Niet echt persoonlijk, maar Marc's vader heeft een bedrijf daar wat vrij bekend is en dat kende de ambassadeur. Hij weet dus echt dat het om 'goeie mensen' gaat. Dat we niet een of andere doorgeslagen hippie zijn ofzo. Marc's ouders hebben ook met de ambassadeur gesproken en waren redelijk optimistisch. Marc moet wel voor de rechter komen, maar de ambassade kan in elk geval wat druk uitoefenen op de politie hier dat ze hem zijn paspoort teruggeven. Verder kunnen ze weinig doen, want ze zitten natuurlijk wel 1500 km. verder. Maar mocht het echt uit de hand lopen in de rechtzaal en Marc zou de gevangenis in moeten dan heeft hij laten weten direct op het vliegtuig naar Chennai te stappen en te komen helpen;

-          Zoals ik gister zei dat we niemand meer vertrouwden, zelfs begonnen te twijfelen aan Sheriff, leek gister even terecht. Zijn papieren van zijn motor kloppen niet! En daar komt hij doodleuk nu mee! Hij mag dan ook niet weten dat Marc naar huis wil, want dan is hij degene die echt in de problemen zit –stel bijvoorbeeld dat de ambassade Marc het land uit haalt-. Hij zal zich wannneer hij dit zou weten eerst zelf uit de problemen willen hebben natuurlijk en dat is zeker niet ten goede voor de situatie van Marc. Daarbij bleef Sheriff zo ontzettend kalm. Hij gaf er niets om dat die man overleden was ten eerste, maar steeds blijft hij roepen: Aaahh no problem man, we'll solve it! Maar ondertussen regelt hij weinig concreets. Gister heeft Marc echter Aiesec Nederland te pakken kunnen krijgen en die hebben de internationale Aiesec ingeschakeld, het hoogste wat er bij Aiesec bestaat. Dit is in Nederland gesitueerd en zij hebben gister gebel naar Marc, maar ook naar Sheriff en voeren een redelijke druk op Sheriff uit schatten wij zo in, want als Sheriff nu niet handelt naar de behoeften van Marc kan hij het wel schudden bij Aiesec. En Aiesec is voor Sheriff op dit moment het enige waar hij zich mee bezig houdt. Daarbij heeft de ambassadeur Sheriff ook opgebeld, dus er staat een aardige druk op hem.

-          Elizabeth kent hier een man, een hoge pief, Somi genaamd die werkelijk te vertrouwen is. Hij heeft namelijk totaal geen belangen in deze zaak en het levert hem alleen maar een hoop problemen op, maar hij is zeker beried alles te doen wat hij kan. Hij heeft Aiesec in Chennai opgericht en voelt zich nog steeds betrokken. Somi heeft de officier van politie van geheel Tamil Nadu ingelicht en deze man staat ook achter ons en vanavond gaat Marc met deze man praten wat de mogelijkheden zijn;

-          Marc heeft alle papieren in orde, geldig rijbewijs, zelfs vertaald gekregen!

-          Christoph had gister een feest bij het  Duitse consulaat om te vieren dat Duitsland x jaar weer bij elkaar is. Hij heeft daar een man ontmoet die werkt voor het Duitse consulaat en bemiddeld bij problemen die  Duitse bedrijven hebben hier met Indiase. Hij wist een hele goede advocaat die zij ook altijd gebruiken, en die zou Marc vandaag opbellen. Marc is verzekerd voor rechtsbijstand gelukkig.

-          Gister belde een dispuutgenoot van Marc op. Zijn vader heeft een hoge positie bij Unilever. Unilever heeft veel contacten in India, dus alleen maar mooi dat er zoveel mogelijk mensen met contacten op de hoogte zijn. De rechter moet het gevoel krijgen echt niet met ons te willen sollen en zoals het nu lijkt gaat dat aardig lukken hoop ik. 

Ook buitenlandse zaken is al op de hoogte gebracht wat er gaande is hier.

Nou, een hele lijst zoals je ziet. Ik doe niet echt veel werk op het moment, mijn aandacht wordt constant afgeleid en daarbij ben ik ontzettend moe. Vanaf zaterdag slaap ik al slecht en vannacht heb ik met Marc gepraat tot kwart voor vijf. Je moet het gewoon kwijt, en hoe de anderen ook hun best doen om ons te steunen, wat natuurlijk ontzettend lief is, zijn wij wel de twee die het werkelijk hebben meegemaakt. De val, de schrik, de man, de angst op het politiebureau, de onrechtvaardigheid gevoeld dat een politieman je voor moordenaar uitscheld en de angst voor de mannen uit het dorp. Het is echt niet zomaar iets wat hier allemaal gebeurt en dat realiseer ik me goed. Vreemde gevoelens, erge gevoelens. Werkelijk als die politieman die mij vroeg of het echt wel een ongeluk was en dat hij geloofde dat we gewoon 100 km per uur reden ofzo nu doodvalt zou ik werkelijk geen kick geven. En dan te bedenken dat Marc hier de hele dag mee bezig is. Dat hij de volgende dag die mannen uit het dorp weer heeft gezien, dat 7 mannen de weg naar de auto versperden en dat hij op een gegeven ogenblik echt begon te denken wie hij het beste als eerste neer zou kunnen slaan om de anderen af te shrikken als ze aan zouden vallen.. Onvatbaar. 

Marc, Christoph en Elizabeth betekenen in een aantal dagen zoveel voor me. Kazu houdt zich hierbuiten, weet niet hoe hij ermee om moet gaan. Aki en Jary zijn dus op reis en weten nog van niets. Aki gaat volgende week terug nar Japan. Elizabeth en Christoph blijven ook nog lang en als dat niet zo zou zijn, zou ik ook naar huis gewild hebben. Maar door hun heb ik nog een reden om te blijven. Sta ik niet alleen.. 

En ik typ maar en typ maar. Behoor nu goede ideeen te bedenken hoe we meer mensen in Qwiky's krijgen.

Misschien kunnen jullie een beetje helpen. Een samenvatting van mijn observaties is nu dat veel mensen binnen komen, maar 80% besteld echt wat. En dan blijven ze een aantal uur zitten zonder nog wat te nemen en bepaalde nemen niets. Het is niet zo groot hier, en het lijkt an snel vol vanaf de straat at anderen tegehoudt hier naar binnen te komen. Hoe krijgen we het voor elkaar dat er meer mensen wat bestellen, en daarna weer wat bestellen??

Ik heb zitten denken aan andere drankjes in voeren dan alleen koffie omdat de koffie hier best vult. Ze hebben wel water en vruchtensap, maar vruchtensap is hier heel duur.

Of een soort piekuur houden ofzo. Of meer snacks, kaart op tafel.

Een jukebox zou ook wel in het concept passen en volgens mij kennen ze dat hier niet.

Maar verder komt er weinig zinnigs in mijn hoofd op. De jongens achter de bar hebben ook niet echt ideeen. Ik denk dat ik daar ook een aantekening van ga maken en daar aan wil gaan werken. Meer innovatiegericht moet er gedacht worden vanuit het frontoffice personeel. Maar hoe? Trainingen? En hoe zouden die dan opgezet moeten worden?

Het punt is dat ik me helemaal niet kan concentreren en dat alles me op dit moment gestolen kan worden. Ik ben vandaag wat eerder begonnen met werken en wil er zo even tussenuit om dit even te kunnen mailen ergens. Het regent alleen flink. Overal plassen, hele diepe. Je kan hier werkelijk niet schoon blijven in dit land. De mensen hier, ja da's wel een leuk gezicht, lopen gewoon door de plassen heen zonder het minst diepe plekje op te zoeken ofzo. Gewoon dwars erdoorheen en er is ook maar niemand die zijn broek omhoog houdt of vermijdt dat de shari nat wordt!! Wel leuk om te zien..

Met mijn schaafwonden en blauwe pleken gaat het heel goed. De korstjes gaan er zelf s al wat af en ik ben ook niet stijf meer.

Oh ja, ik zou nog even vertellen over het immigration office, daar moet ik me dus laten registreren omdat ik langer dan 6 maanden blijf. Ik had pasfoto's nodig, de acceptionnote, mijn pasfoto's natuurlijk en kopieen van alles. Had ik allemaal bij me, maar toen wilden ze een bewijs dat ik echt in het appartement waar we in wonen woon. Het staat op de acception note dat ik daar woon, maar ja, de acception note is natuurlijk niet voldoende. Ik moet dus morgen terugkomen met een telefoonrekening ofzo. Echt belachelijk ook weer. Zo'n bureaucratie. Ze weten niet eens wat ze allemaal met de info moeten, maargoed er hebben weer een aantal mensen een baantje: iemand die de deur open doet, iemand die vraagt waar je heen moet en weer iemand die vraagt of je je naam even in een boek wil zetten wanneer je binnen komt…. Buiten een mannetje die op alles brommers en motoren let, ja voor alles is hier wat!

Vandaag, zaterdag, moet ik ook werken, maar heb hele vrije uren. Ik moet twee pubs bezoeken en daar wat observeren hoe het eraan toe gaat, wat het klanten profiel is en wat we voor deze specifieke pub kunnen doen om de verkopen te laten stijgen. Vaniddag ga ik samen met Christoph naar een pub, die ook wel een eiland word genoemd. Het is namelijk een Qwiky's binnen een andere winkel, Lifestyle genaamd en in deze winkel schijn je je goed te kunnen vermaken. We gaan daar samen lunchen en dan wat rondkijken en twee paar ogen zien natuurlijk meer dan 1, dus hoop ik snel klaar te zijn. Het is heel vreemd, maar de afgelopen twee nachten heb ik eindelijk weer wat beter geslapen, maar het lijkt wel of ik drie keer zo moe ben. Het komt er een beetje uit denk ik. Morgen bezoek ik de laatste pub en voor maandag 10 uur heb ik twee opdrachten die klaar moeten. Dat wilde ik zelf hoor, want je kan wel tijden aan het werk zijn in uren en niets doen, maar dat is niet de bedoeling van deze stage. Het rottige is dat ze alleen niet echt concrete taken voor me hebben. Ze werken ongelooflijk inefficient. Iedereen doet elkaars werk, wat ertoe resulteerd dat er werk blijft liggen en dubbel wordt gedaan en ze tijden bezig zijn met vergaderen om te weten te komen wat er nu wel en niet gedaan is. Ze weten helemaal niet waar ze staan. Wat ze al bereikt hebben en wat nog op het programma staat. Wat wel en niet prioriteit heeft. Dus voor mij is het dan heel moeilijk om 'proactief ' te werken en mijn eigen werk te creeren als ze zelf niet eens weten wat ze hebben, willen en nog moeten.

Maargoed ik heb nu twee items gevonden waar ik aan kan werken:

1. Promotie items opstellen die managers van pubs kunnen instellen wanneer ze merken dat er bijvoorbeeld tussen 4 en 6 op dinsdag bijna niemand komt. Dus een soort protocol opstellen wat ze zelf in werking kunnen stellen wanneer ze het nodig vinden. Maar ook hoe ze het kunnen herkennen en evalueren. Een beetje moeilijk uit te leggen, maar een soort 'marketing empowerment'.

2. Een customer feedback susteem opstellen. Een survey en een klachtenformulier.

Best leuk, maar ik ben benieuwd in hoeverre het werkelijk ingevoerd kan worden hier..

Oke, het is nu wat later op de dag en ik heb Lifestyle al bezocht, samen met Christpoh en we konden Marc en Kazu er ook van overtuigen om mee te gaan. In deze pub, of eigenlijk Island komen werkelijk hele andere mensen dan in de pubs. In de pubs komen studenten om er een beetje te hangen (en meest nemen ze niet eens wat te drinken), hier in Lifestyle komen moeders met kinderen taart eten ofzo! Zou dus een hele andere marketingfocus moeten zijn! Da's interessant voor mij natuurlijk. Alles al vastgelegd nu en vanmiddag hadden we zelfs nog even tijd om naar het strand te gaan. Het regende alleen, en niet een beetje. Dus hebben we het aar bij een ice-cappuchoco gehouden in een of ander beachcafé…

Ja, ik heb een 'verlang-naar-holland-eten' denk ik zo, want toen ik vanochtend wakker werd kon ik alleen aan bruin (ja of mais of oer) brood met hagelslag denken of met gestampte muisjes.. Tussen de middag kreeg ik zin in worst met augurk, en vanavond kan je me blij maken met gebakken aardappeltjes met lekkere mayo, met witlof uit de oven met ham en kaas..

Ik vrees dat het bij alleen de gedachte eraan blijft..

Vanochtend is trouwens een supermarkt op de begane grond van de flat geopend! Echt geweldig is dat, want er zijn niet heel veel supermarkten hier en ook niet echt in de buurt. Nu hoef ik alleen nog maar naar beneden te lopen om mijn vruchtensapje te halen..

Gisteravond zijn we uit geweest. Naar de disco!! Met een hele groep. Het leek me eerst niet zo'n goed idee om mee te gaan, maar aangezien iedereen ging en ik nog nooit een Indiase disco had gezien én ze meer meisjes nodig hadden om mee te gaan, heb ik me over laten halen! Het werkt hier namelijk zo dat je als jongen alleen naar binnen mag als je een meisje meeneemt, of anders moet je gigantisch veel betalen. De disco had gewone muziek zoals we in Nederland ook hebben en dat werd afgewisseld met populaire Indiase muziek, wat wel wat op de westerse trend lijkt. Het was ontzettend gezellig en ik ben echt blij dat ik mee gegaan ben. Deed me wel goed, even lekker aan iets anders denken!

Vandaag een rustig dagje. Ik ben wat bezig geweest voor Qwiky's en heb waarempel nog wat dingen kunnen verzinnen!

Morgen om 10 uur heb ik een meeting met Kaushik, mijn begeleider en ik ben heel benieuwd wat hij ervan vindt. Ik heb nog niet helemaal een idee hoe we nu een goed customer feedback systeem op kunnen zetten. Tot nu toe hebben ze alleen een kaartje, met 5 hele algemene vragen (hoe je 'overall experience is bijv.) waar ze niets mee doen, maar het probleem is dat ze niet echt over goede computers bezitten zodat het gemakkelijk ingevoerd zou kunnen worden.

Echt de organisatie is hier zo chaotisch, ongelooflijk! Er mist structuur, een toekomstplan, een idee waar we op dit moment staan, wat de concurrentie doet etc. Oke, het loopt wel, dus ergens moet er wel wat info zitten, maar niet op papier en niemand kan het concreet vertellen, zodat ik het ook niet echt makkelijk op papier zou kunnen gaan zetten. En als ik dan echt doorvraag blijken ze toch ineens wat op papier te hebben, maar dat weten de anderen dan weer niet en vinden weer wat anders. Alles speelt zich af in de hoofden van de werknemers en daarom doen ze ook ongelooflijk veel aan vergaderingen die eindeloos duren. Voor mij, begrijpen jullie wel, is het heel moeilijk om zo een beeld te vormen van de organisatie! Het is ook heel jammer dat ik geen computer heb en het internet meer niet werkt daar dan wel. Anders zou ik daar wat informatie vandaan kunnen halen.

Ach, maar we zien het allemaal wel hoe het loopt. Langzaam zal ik er wel inrollen en een beetje begrijpen wat er allemaal speelt.

Oh, gister kwamen we de broer van Sheriff tegen in de disco en hij vertlede ons dat Marc a.s. woensdag waarschijnlijk zijn paspoort terug kan krijgen en dat de zaak vrijdag voorkomt (niets is nog zeker hoor, dat is het namelijknooit in India!). Wel spannend allemaal, want ik ban dus getuige en weet helemaal niet hoe zoiets gaat…. We gaan vast nog samen met de advocaat praten enzo, maar toch vind ik het allemaal wel erg eng.

Straks gaan we naar de film. Heeft Aiesec geregeld: gratis!

Niet dat het anders zo duur is hoor, tussen de 40 en 70 Roepies ofzo, dus tussen 2 en 4 gulden! Sommige dingen zijn trouwens wel heel duur, bijvoorbeeld jam. Ze hebben 2 soorten, de goedkopere is te vergelijken met die bere-snoepjes, soort wine-gum smaak. Net alsof ze die snoepjes warm hebben gemaakt en in een potje hebben gestopt: niet te eten! De iets gewonere jam hebben ze in hele kleine potjes voor zo'n 8 gulden ofzo!..

Favoriet is nu de kaastostie in huis. Met tomaat en ketsjup!