kirişini kıracağım, kaslarını kavuracağım, kökünü kor kılacağım. halin kalmayana kadar, korku çekince dinlemeden, kendi ak kıvılcım bazukamı kurup atacağım atışlarımı, kızıl çöllerde beliren akarsuyuna. avaz akışla ateşin birleştiği anda çakacak delirtici kıvam, kendi kavmimizi başlatmak için fırsat bileceğiz kama ve kının koyu bir hiddetle kuytularda kabarmasını, kapısız kapaksız kalacağız, alacağımızı alsak da kopmayacak karınlarımız. kem bakışlarla karşılaşacağımız kesin: kucaklarımız közleşene kadar kıvranmaya devam edeceğiz, kin gütmeyeceğiz, ama dolunaya doymaya kastedeceğiz, kimse kusura kalmasın – kıblemsin.