Het verhaal
van het gedumpte konijntje...
|
8 juni 2003; Eerste pinksterdag: Om half 11 's avonds vertelt de buurman dat er een tam konijn op de parallelweg loopt. Wat ??? Pal langs de ontzettend drukke doorgaande weg? Tja wat doe je dan als dierenliefhebber?....precies. Naar het konijn en proberen het te pakken te krijgen, want anders komt het gegarandeerd onder een auto. Nou dat te pakken krijgen was een peuleschil...het konijn is zo tam als maar kan. Aangezien de buren niet weten wat ze met een konijn aan moeten, komt hij [in een tot konijnenkooi omgebouwd kratje] in mijn toch al krappe kamertje te staan. Ach wat maakt het uit....een dier is hier altijd welkom. De eerste nacht houdt hij me een poos wakker door met zijn achterpoten op de bodem te slaan, vandaar dat ik denk dat het een ram is.   Maar van wie is dat lieve mooie konijntje? Misschien van iemand in de buurt? want hoe ver komt zo'n hummel? Maar de oproepjes op internet, de posters in de buurt opgehangen en op de plaatselijke school, de informatie bij de dierenwinkel doorgegeven....niemand meldt zich als het baasje. Ondertussen heb ik een 4-tal teken bij hem verwijderd, dus heeft hij blijkbaar al langer rondgehuppeld. Het wordt steeds duidelijker dat het een dump-konijn is, uitgezet aan de bosrand van de Veluwezoom. Hoe kan iemand dat toch doen ????En ik ga me steeds meer hechten aan dit diertje. Dus wordt zijn kratje een beetje aangepast in afwachting van een echt hok en krijgt hij een naam: Mr Ko.   Maar dan hoor ik op de nieuwsgroep voor huisdieren dat het waarschijnlijk om een Lotharinger konijn gaat.....en daar lijkt het inderdaad op. En die worden errruugg groot. Uit ervaring weet ik hoe groot dat is. Maar ik twijfel wel. Ik kan er met de beste wil van de wereld geen baby-konijn in zien. In dat geval kan ik Mr Ko niet het leven geven dat een konijn verdient en ik ga op internet op zoek naar een goed opvangadres. Daar kom ik  tegen. En gevoelsmatig weet ik dat Mr Ko daar goed zal zitten. 15 juni 2003: Op zondagmorgen breng ik Mr Ko met een verdrietig gevoel naar Ermelo. Het eerste opvang-dier dat zijn/haar leven niet bij mij zal slijten. Maar daar aangekomen zie ik een 'konijnen-paradijs"....en Wilma die de konijnen zo liefdevol opvangt, verzorgt, knuffelt. Mr Ko blijkt een voedster te zijn, wel een dominante. En geen grote Lotharinger maar een kleine variant, tussen 1-3 jaar oud, dus al uitgegroeid.....ow ow ow...het ligt op het puntje van mijn tong om te zeggen dat ze dan weer mee terug gaat. Maar hier kan ze met andere konijntjes leven en er is een grote kans dat ze ook nog eens zwanger is van een wild konijn, ze is er zwaar genoeg voor. En dus blijft ze in Ermelo. Maar een kleine pleister op de wond...Ze krijgt mijn naam: Nolly (-nijn). |
 Nolly-nijn Ik ben een Klein-Lotharinger (medium, 3-kilo konijn)... en vast wel weer als dwerg in de winkel verkocht. Ik ben op straat aangetroffen in Ellecom bij Rheden. Ik lijk dikker op de foto dan ik ben, ik zit net wat weinig flateus op mijn gat, maar als ik lekker de ruimte krijg en een leuke castraat erbij om mee te rennen, dan fitness ik het er zo af. Ik bedank de vrouw die me haar naam gegeven heeft en me bij BunnyBin heeft gebracht. Ik had wel teken, dus liep al een tijdje in "het wild" Ik word geschat op tussen de 1-3 jaar.  |
| Ik hoop dat haar nieuwe baasjes haar een goed leven zullen gaan geven en dat ik dat leventje een beetje zal mogen blijven volgen. Tenslotte zijn we naamgenootjes :-) Als dat mogelijk is, dan zal ik jullie hier het vervolg van dit verhaal laten meelezen. Eind juni: Als Nolly en Condor met elkaar overweg kunnen, dan mogen ze samen in Haarlem gaan wonen.  Condor: Ik ben nou wat je noemt de ideale hangoor ... ik ben 3 jaar oud en een gecastreerde ram die meteen aan de dame kan ;-)). Ik ga ervoor liggen om lekker door je geaaid te worden. Optillen is niet mijn hobby ... Ik ben een te sullige schat om in een groep geplaatst te worden maar een niet te feeksige tante wil ik graag als partner. Wie spreidt zijn vleugels over deze gevoeligerd? Ik zat bij Goofy, waar ze aan me verknocht waren, ik wil best graag voor de vakantie nog geplaatst! 5 juli 2003: Nolly en Condor zijn bij Vera in Haarlem geplaatst. Update met dank aan Vera: 6 juli: Het gaat heel goed met de konijntjes. Ze zitten gezellig samen in het buitenhok. De eerste tijd waren ze met name steeds maar heen en weer aan het lopen, Nolly voorop en Condor er achteraan. Het hok verkennen. Het hok bestaat uit een kant en klaar buitenhok van de dierenwinkel, met aan de zijkant een gat en dan lopen ze via een loopbruggetje naar de zandbak. Vooral Condor graaft lekker steeds wat in de rondte. Vanuit de zandbak kunnen ze op de grond komen en ook doorlopen onder het hok. Na een paar dagen wennen mogen ze als het vrouwtje er bij is, ook los in de tuin lopen, die is goed afgeschermd. Ze liggen nog niet echt tegen elkaar aan, maar dat scheelt niet veel meer. Nolly is diegene die het meest nieuwsgierig is. Als het vrouwtje naar ze toe komt, dan komt ze eens even polshoogte nemen. 10 juli: Condor heet nu Nono en Nolly-nijn heet nu Lala kunnen het inmiddels erg goed vinden saampjes en vermaken zich prima. Ze mogen ook los lopen als het vrouwtje er bij is. Ze zijn druk bezig om de tuin te ontdekken. Het is echt een heel leuk, lief en tam stelletje.  Mooi he? Zo'n leven zou je elk konijn gunnen ! En tot slot nog dit: Mensen fok er niet op los met alle soorten konijnen! Het is hartstikke leuk, die kleine nijntjes. Maar er zijn er al veel te veel. Net als met honden en katten: er zijn er die een goed thuis zoeken...kies die dan, maar doe het weloverwogen. Want een dier is niet voor even, maar voor een heel dierenleven! |
