 |
 |
| ||
|
Ο ήχος έχει περισσότερες ιδιότητες και δυνάμεις απ' ότι συνήθως αντιλαμβανόμαστε. Σκεφτείτε ότι κάποιος ρυθμός μπορεί να μας μεταβάλει τα συναισθήματα, ή ότι κάποιος ήχος μπορεί να επιδράσει στην ύλη. Οι αρχαίοι φαίνεται να ήξεραν αρκετά περισσότερα για τον ήχο από απλά τραγουδάκια...
Ο Πυθαγόρας εκτός από το υπόλοιπο φιλοσοφικό και επιστημονικό του έργο, ασχολήθηκε με τον ήχο και με την μουσική. Ξεκινώντας με μία τεντωμένη χορδή και διαιρώντας το μήκος της σύμφωνα με τον χρυσό αριθμό φ, κατάφερε να δημιουργήσει μουσική κλίμακα βάση μαθηματικών υπολογισμών. Οι υπολογισμοί του οδήγησαν σε μαθηματική πια διατύπωση της μουσικής κλίμακας. Λέγεται ότι το μουσικό όργανο κανονάκι είναι ότι κοντινότερο κατασκευαστικά στην αρχική μελέτη των μουσικών του κανόνων.
Μελέτησε την αρμονία της μουσικής και βρήκε την επίδρασή της στην αρμονία του σώματος, με τρόπο που να μπορεί να εφαρμόσει θεραπείες μέσω μουσικής για σωματικά προβλήματα.
Για περισσότερα: δείτε στο e-telescope ένα άρθρο για τα μουσικά όργανα της αρχαίας Ελλάδας
Απ' την εβραϊκή ιστορία μαθαίνουμε ότι η κατάκτηση της Ιεριχούς απ' τους Εβραίους δεν ήταν καθόλου εύκολη λόγω των καλών οχυρωματικών της έργων. Ο αρχηγός τους, Ιησούς του Ναυί, έβαλε λοιπόν τους Εβραίους να φτιάξουν συγκεκριμένου τύπου σάλπιγγες και όταν αυτές σάλπισαν όλες μαζί τα τείχη κατέρρευσαν «μαγικά» ή σαν «από θαύμα». Κάποιοι σωστά παρατηρούν ότι η συχνότητα συντονισμού της σάλπιγγας είναι πολύ ψηλή για να πετύχει την συχνότητα συντονισμού των τειχών. Σε αυτό υπάρχουν δύο πιθανές εξηγήσεις. Μια σάλπιγγα μπορεί να παράγει τόσο χαμηλότερης συχνότητας ήχους όσο μεγαλύτερο είναι το μήκος της. (Σκεφτείτε πόσο πιο μπάσα ακούγονται τα πνευστά με αναδιπλωμένο σωλήνα.) Έχουμε όμως και το φαινόμενο της συνήχησης που εύκολα δημιουργεί από δύο ήχους έναν τρίτο χαμηλής συχνότητας, οπότε κι αυτό εξηγείται! 'Αλλη πιθανή εξήγηση ίσως να είναι ο βηματισμός επί τρεις ημέρες των Εβραίων γύρω από τα τείχη της Ιεριχούς. Με ρυθμικό βηματισμό θα μπορούσαν ίσως να πετύχουν κάτι ανάλογο. Για τον ίδιο λόγο απαγορεύεται ο ρυθμικός βηματισμός στρατιωτών κατά την διέλευση γέφυρας. Ανεξήγητο ακόμα παραμένει ποιος έμαθε στον Ιησού του Ναυί τέτοια κόλπα...
Όταν σήμερα κάποια καλλίφωνος της όπερας καταφέρνει και σπάει ποτήρια με την δύναμη της φωνής της έχουμε απλά μια θεαματική επανάληψη του φαινομένου του συντονισμού.
Αν δεν πεισθήκατε ακόμη, ψάξτε για τις συχνότητες συντονισμού κάθε αντικειμένου που του προκαλούν το μέγιστο πλάτος ταλάντωσης με καταστροφικά μερικές φορές αποτελέσματα. (βηματισμός στρατιωτών σε γέφυρα κλπ.)
Η εντυπωσιακή αρχιτεκτονική σχεδίαση των αρχαίων θεάτρων πέρα από ομορφιά κρύβει και κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία ακουστικής και οπτικής, αλλά και κουβαλάει και κάποιες ανεξακρίβωτες θεωρίες για τηλεπικοινωνίες.
Αν δοκιμάσετε σήμερα να μιλήσετε σε πλήθος ακόμη και με την βοήθεια ενισχυτών, ηχείων κλπ. θα δείτε ότι δεν είναι ό,τι πιο εύκολο να ακούν όλοι καθαρά. Αν πάτε όμως σε ένα αρχαίο θέατρο θα εκπλαγείτε απ' την ακουστική του που εξακολουθεί να παραμένει θαυμάσια χωρίς φυσικά κανένα άλλο τεχνικό βοήθημα! Ακόμα και σήμερα δεν καταφέρνουμε να ξεπεράσουμε την ακουστική αυτών των θεάτρων στις σύγχρονες κατασκευές μας για αίθουσες συναυλιών.
Στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, φτιαγμένο εξ' ολοκλήρου από μάρμαρο και έξοχα διατηρημένο με χωρητικότητα 6.000 (!) θέσεων και ίσως 9.000 με προσθήκη καθισμάτων στις πάνω σειρές, η ακουστική είναι τόσο τέλεια που η πτώση ενός νομίσματος στην σκηνή ακούγεται άνετα από τους θεατές των τελευταίων επάνω καθισμάτων! Και μάλιστα η θαυμάσια ακουστική δεν μεταβάλλεται από το πλήθος των θεατών.
Κάποιοι πίστεψαν ότι έλυσαν το μυστήριο όταν ανακάλυψαν άδεια πιθάρια θαμμένα κάτω από την σκηνή κάποιων θεάτρων. Δεν μπόρεσαν όμως ακόμα να αναπαράγουν τα όποια πλεονεκτήματα αυτής της σχεδίασης.
Η ακουστική αρχαιολογία είναι νέος ενδιαφέρον κλάδος της αρχαιολογίας που ασχολείταιο με την ακουστική αρχαιολογικών μνημείων. Υπάρχουν πολλές ενδείξεις για την ακουστική σχεδίαση αυτών των χώρων, ώστε η ακουστική συμπεριφορά τους να εξυπηρετεί κάποιο σκοπό. Πολλά μνημεία της Βρεττανίας και της Ιρλανδίας αναλύονται και πάλι για ακουστική συμπεριφορά δίνοντας ιδιαίτερα ενδιαφέροντα αποτελέσμαρτα.
Τα μνημεία που άφησαν πίσω τους αρχαίοι πολιτισμοί μέχρι πρότινος απλά μας συγκινούσαν και μας προκαλούσαν δέος. Τώρα πια μας προκαλούν να τα μελετήσουμε γιατί αποδεικνύεται ότι κρύβουν περισσότερα από χώμα και πέτρες. Ψήγματα γνώσης που εξάγουμε με αρχαιολογικές και επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν ότι οι κατασκευαστές τους γνώριζαν και έπρατταν πολύ περισσότερα από όσα νομίζαμε, με άγνωστες ως τώρα σκοπιμότητες!
Ενδεικτικά, στο περιοδικό "The Ley Hunter" τεύχος 123 υπάρχει ένα άρθρο με τίτλο «Οι αρχαίοι βράχοι μιλάνε!». Επιστήμονες σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Princeton μελέτησαν αρχαία μνημεία στην Αγγλία χρησιμοποιώντας όργανα ηχητικών μετρήσεων και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν κάποιες βασικές συχνότητες που εκπεμπόταν από τα μέρη που επισκέφτηκαν. Οι κυρίαρχες ήταν μεταξύ 95 και 120 Hz, σε πολλά μέρη ήταν 110Hz. Μήκος κύματος 3 μέτρα. Παρατηρήθηκαν επίσης αντηχήσεις και συντονισμοί. Το συμπέρασμά τους ήταν πως οι συχνότητες πέφτουν μέσα στην ηχητική γκάμα της ανδρικής φωνής και τα μνημεία ήταν «κουρδισμένα» σε συχνότητες που απαντώνται στις ψαλμωδίες, θεωρώντας πως το ιερό τραγούδι ήταν ένα από τα σημαντικά γεγονότα που λάβαιναν μέρος σε αυτούς τους τόπους... Επίσης κάποια τύμπανα έχουν συχνότητες λειτουργίας κοντά σε αυτές τις συχνότητες.
Χώροι δηλαδή διαμορφωμένοι σαν δωμάτια, όπως το Newgrange στην Ιρλανδία έχουν συνήθως την ιδιότητα να ενισχύουν τους ήχους γύρω απ' την συχνότητα των 110Hz.
Τα 110Hz είναι μια βασική νότα, δύο οκτάβες κάτω από την συνηθισμένη συχνότητα «κουρδίσματος» των μουσικών οργάνων στα 440Hz. Η γρανίτινη σαρκοφάγος του Βασιλιά στην Μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου δονείται στα 110Hz όταν κτυπηθεί....
Σύμφωνα με τους new agers, τα 108Hz αποδίδονται στην «ολική γνώση», τα 111 προκαλούν παραγωγή ενδορφινών στον εγκέφαλο, τα 55Hz (μια οκτάβα κάτω) ενεργοποιούν την Κουνταλίνι (!), και τα 221,44Hz μια οκτάβα πάνω συνδέονται με την Αφροδίτη, την ομορφιά, την αγάπη και την αρμονία. Ενδιαφέρον.
Δύο κοντινές (σε συχνότητα) νότες στον ίδιο χώρο προκαλούν ένα φαινόμενο γνωστό σαν συνήχηση παράγοντας και το άθροισμα και την διαφορά τους, που εξαρτάται από την διαφορά των συχνοτήτων (αλλά και των αρμονικών) και μοιάζει με beat. Δηλαδή 150Hz + 155Hz θα ακούγονται σαν ο ήχος τους να πάλλεται με 5Hz. Στο Θιβέτ καμπάνες φτιάχνονται σε ζεύγη ειδικά τονισμένα ώστε να προκαλούν αυτό το συγκεκριμένο beat, ένα brainwave pattern, 4 με 5 Hz. Μπορείτε να πειραματιστείτε σχετικά και στο computer σας χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα Cool Edit pro....
Ανοιχτοί χώροι όπως το Stonehenge στην Αγγλία έχουν συνήθως συχνότητα συντονισμού στα 2 Hz. Δηλαδή ένα τύμπανο που χτυπιέται 2 φορές το δευτερόλεπτο μπορεί να ακούγεται εντυπωσιακά πιό δυνατά μιας και θα συντονίζεται με το χώρο.
Μετρώντας δε τις αντηχήσεις χαμηλών συχνοτήτων συμπέραναν ότι η πιο αποδοτική αντηχητική συχνότητα ήταν τα 2 Hz. Ένα beat των 2 Hz είναι ένα Beat των 120 beats per minute, - η βάση της σύγχρονης μουσικής, trance αλλά και χορευτικής (!). Είναι επίσης ο ρυθμός της καρδιάς σε έντονη φυσική άσκηση, ή σε ηρεμία με το ενδιάμεσο κενό ανάμεσα στους χτύπους. Τα 2 Hz συνδέονται με καταστάσεις κυμάτων Δέλτα, του βαθύ μη-REM (μη ονειρικού) ύπνου ή μιας κατάστασης trance.
Αν σε αυτούς τους χώρους συνυπολογίσουμε καπνό από φωτιά ή από τελετουργικά λιβάνια, τα φαινόμενα συντονισμού γίνονται ορατά σαν κύματα ή κατσαρώματα στον καπνό!
για περισσότερα : Megalithic Sound and Landscape
Περισσότερο ενδιαφέρουσες μελέτες γίνανε στην Αίγυπτο όπου ανακάλυψαν ότι οι πυραμίδες ακολουθούσαν ένα πρότυπο αντηχητικής και ότι τα υλικά πρέπει να επιλέχθηκαν προσεκτικά για να μεγιστοποιούν αυτά τα αποτελέσματα. Αυτό που βρήκαν ήταν ότι η Μεγάλη Πυραμίδα ήταν ...κουρδισμένη στη νότα F# (φα δίεση). Λέγεται ότι σε Αιγυπτιακά κείμενα αναφέρεται ότι αυτή η νότα είναι η αρμονική αντήχηση του πλανήτη. Περιέργως βρήκαν την ίδια νότα σε χρήση από τους ...αυτόχθονες Ινδιάνους της Αμερικής των οποίων τα Ιερά Φλάουτα είναι κουρδισμένα σε αυτήν. Από την οπτική γωνία των Ινδικών Chakra (ενεργειακών κέντρων του σώματος που αντιστοιχούν συνήθως σε αδένες) η νότα F# απορροφάται από το κέντρο της καρδιάς, σχετίζεται με το πράσινο χρώμα και είναι η 11η στην αρμονική σειρά. Η C (ντο) και η F# δημιουργούν ένα τρίτονο. Μια πολύ ισχυρή συνήχηση που εθεωρείτο ιδιαίτερα «διαβολική» τους τελευταίους αιώνες και ουσιαστικά απαγορευόταν η χρήση της στη μουσική από σοβαρούς συνθέτες!. Παραδόξως ξανάγινε της μόδας και βρίσκεται συχνά στη μουσική τζαζ! Θεωρείται ότι δίνει μια αίσθηση επαφής με την θεότητα...
Κατεβαίνοντας τις οκτάβες φτάνουμε στην κατώτερη βασική νότα λίγο πάνω από τα 1.44 Hz (παρεμπιπτόντως αυτός είναι σημαντικός Γεματριανός αριθμός).
Από όλα αυτά, το συντηρητικότερο συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε είναι ότι οι αρχαίοι πολιτισμοί γνώριζαν τουλάχιστον πως να δημιουργούν και να μετρούν ήχους και είχαν εκτενή γνώση του ανθρώπου και της σχέσης του με τον ήχο. Αν, δε, αφήσουμε την φαντασία μας να οργιάσει....τότε...ε, τότε!
για περισσότερα: Stone Structures and Sound στο ενδιαφέρον site, http://www.bigwig.net/nook/
 |
| άποψη διαδρόμου στην Μεγάλη Πυραμίδα |
Αν φυσήξουμε σε συγκεκριμένη γωνία στο στόμιο ενός μπουκαλιού, δημιουργείται ένας βόμβος, ένας ιδιαίτερος χαρακτηριστικός ήχος που εξαρτάται από το μέγεθος του στομίου, της μπουκάλας, του μήκους της, του υλικού κλπ. Αυτό είναι το φαινόμενο Helmholtz και δεν είναι παράξενο. Παράξενο είναι ότι το ίδιο λέγεται ότι κάνει εύκολα και η Μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου όπου τον ρόλο του στομίου της μπουκάλας παίρνουν εδώ οι δύο αεραγωγοί που ξεκινούν από το νεκρικό θάλαμο και καταλήγουν στο εξωτερικό της πυραμίδας.
Ποια ήταν η σκοπιμότητα αυτού του φαινομένου στην Μεγάλη Πυραμίδα; Αυτό το φαινόμενο θα δημιουργηθεί μόνο με συγκεκριμένη ροή ανέμου; Μήπως είχαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και κάποιο άλλο τρόπο να το προκαλούν; Αν ναι, γιατί;
 |
| η πυραμίδα του Kukulkan |
Στην πυραμίδα του Kukulkan στο Chichen Itza, Μέξικο, ίσως την πιο φωτογραφημένη πυραμίδα του Μεξικό, τα παλαμάκια προκαλούν μια σειρά τσιριχτών αντηχήσεων στα σκαλοπάτια. Το φαινόμενο μπορεί να εξηγηθεί σαν περιοδικές αντηχήσεις από τα σκαλοπάτια. Παράδοξο είναι ότι η αντήχηση μοιάζει με την φωνή του ιερού πτηνού των Μάγιας, Quetzal. Οπότε εδώ δεν μιλάμε απλά για ενίσχυση ήχου ή αντήχηση, αλλά για μέθοδο ανασύνθεσης ήχου! Το θαυμάσιο πουλί που τώρα βρίσκεται στο χείλος της εξαφάνισης του είδους του, επί χιλιάδες χρόνια αντιπροσώπευε το «πνεύμα των Μάγια».
Επιπλέον οι βράχοι οι ίδιοι αντηχούν παράξενα όταν χτυπηθούν!
Η πυραμίδα έχει 4 σκάλες που αντιπροσωπεύουν με 91 σκαλοπάτια η καθεμία (μαζί με το κορυφαίο σύνολο 365) τις ημέρες του χρόνου. (Το ίδιο ισχύει για την μεγάλη πυραμίδα αν μετρηθούν οι διαστάσεις της βάσεις της με το «πυραμιδικό πήχη» μια μονάδα μέτρησης που δίνει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία αλλά δεν είναι κοινώς αποδεκτή...)
Κατά τις ισημερίες η σκιά που σχηματίζεται στα σκαλοπάτια μοιάζει σαν ένα φίδι που κατεβαίνει από την κορυφή της πυραμίδας και φτάνει στην βάση της όπου υπάρχει σκαλισμένο το κεφάλι του. Η σχεδίαση της πυραμίδας όπως και άλλων κτισμάτων δείχνει χρήση της γεωμετρίας που χώριζε τον κύκλο σε 3600. Όλα αυτά από ανθρώπους της ...λίθινης εποχής.
Στο Chichen Itza, Μέξικο, στον Μεγάλο διάδρομο που έχει μήκος 166 μέτρα και συνολικό πλάτος 68 μέτρα και είναι άνευ οροφής, εντελώς ανοιχτός στο ύπαιθρο, ένας ψίθυρος στη μια μεριά ακούγεται καθαρότατα στην άλλη, ανεπηρέαστος από τον άνεμο και την ώρα της ημέρας. Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ο ήχος ενισχύεται όσο προχωρά!
Το 1931 ο Leopold Stokowski πέρασε 4 ημέρες στην τοποθεσία μελετώντας το φαινόμενο για να χρησιμοποιήσει τις αρχές του σε ένα ανοιχτό θέατρο που σχεδίαζε. Απέτυχε να βρει το μυστικό!
Παρόμοια φαινόμενα παρατηρούνται στον θόλο του Αγίου Πέτρου στην Ρώμη. Ο Michelangelo πρέπει να ήξερε πολύ καλά τι έκανε χωρίς να μας πει βέβαια από άντλησε αυτές τις γνώσεις.
Περίεργα ακουστικά αλλά και οπτικά φαινόμενα αναφέρονται στο Xunantunic, Belize.
Στο Tulum της ακτής του Γιουκατάν βρίσκεται ναός που σαν αιολικός αυλός «σφυρίζει» όταν φυσάει συγκεκριμένος άνεμος.
Αναλογιστείτε για λίγο ότι λίγοι (7) παρόμοιοι ναοί έχουν βρεθεί και πιθανώς εκατοντάδες αν όχι περισσότεροι βρίσκονται θαμμένοι σε αναχώματα στη ζούγκλα.
περισσότερες πληροφορίες, δείγματα της φωνής του πουλιού Quetzal και νέα στο http://www.ocasa.org/MayanPyramid.htm.
Επίσης news://Alt.Sci.Physics.Acoustics
Δείτε την πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά της B. Hero : http://www.mind.net/maps/htmla/hero.htm.
Λιθόφωνο είναι το μουσικό όργανο που αποτελείται από μια σειρά βράχων τέτοιων μεγεθών που ο ήχος που παράγει το χτύπημά τους να δίνει μια μουσική κλίμακα κατάλληλη για δημιουργία μουσικής. Τέτοια μουσικά όργανα βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την γη από την Ισλανδία μέχρι την Βενεζουέλα και το Τόνγο.
Στο χωριό Ndnut Lieng Khak στα υψίπεδα του Νότιου Βιετνάμ βρέθηκε τον Φεβρουάριο του 1949 από τον Γάλλο ανθρωπολόγο Γιώργο Κοντομηνά, ένα σύνολο από 11 διαφορετικές πέτρες τεχνητά διαμορφωμένες. Οι διαστάσεις τους ποικίλανε από 101,7 εκατοστά μήκος και 15 πλάτος η μεγαλύτερη, μέχρι 65 εκατοστά μήκος και 10 πλάτος η μικρότερη. Χρησίμευαν σαν μουσικό όργανο που παιζόταν με ξύλινα σφυριά. Μουσικολόγοι συμπεραίνουν ότι η ηλικία του μουσικού οργάνου είναι περίπου 3.000 - 6.000 ετών, έχει πεντατονική κλίμακα παρόμοια με την Ινδονησιακή pe'log, αλλά διαφορετική απ' την αντίστοιχη Κινέζικη. Το λιθόφωνο αυτό έγινε γνωστό σαν dan da.
Δύο ακόμα λιθόφωνα απ' το Βιετνάμ βρίσκονται το ένα στο Παρίσι στο Musee de l'Homme και το άλλο στις ΗΠΑ στο Ms. Claire Omar Musser of Los Angeles.
Οι «μουσικοί φαλλοί» στο Chichen Itza του Μεξικού, είναι μια σειρά κώνων που αντηχούν όταν χτυπηθούν, κείτονται παρατημένοι στο έλεος των τουριστών που τους πετροβολούν.
 |
| Περουβιανά μουσικά αγγεία |
Είναι φτιαγμένα από ψημένο πηλό και απαντώνται εδώ και χιλιάδες χρόνια στο Περού. Έχουν δύο ακουστικά τμήματα και κατασκευάζονται σε ομάδες από 6 ή 8 κομμάτια με τρόπο ώστε κάθε αγγείο παράγει μια συγκεκριμένη νότα και οι μικρές διαφορές μεταξύ τους δημιουργούν εκπληκτικές και δραματικές συνηχήσεις. Όταν μια ομάδα ανθρώπων αρχίζει να «παίζει» φυσώντας στα αγγεία αισθάνεται κανείς σχεδόν να μεταφέρεται σε διαφορετικές καταστάσεις συνείδησης. Υπάρχουν διαθέσιμες κασέτες στο εμπόριο. (Θα προτιμούσαμε να υπήρχαν περισσότεροι Περουβιανοί παίκτες νομίζω. 'Αλλη μια τέχνη που χάνεται όπως το σαντούρι...)
περισσότερα στο http://216.25.20.6/vessels/vessels.html
Θρύλοι απ' όλο τον κόσμο αναφέρουν φαινόμενα αντιβαρύτητας με την χρήση ειδικών ψαλμών από μοναχούς ή από άλλους παράξενους ανθρώπους που τραγουδώντας κατάφερναν να μετακινούν εύκολα τεράστια βάρη. Τις δεκαετίες του 1920 - 1930 κάποιοι άνθρωποι ανέφεραν ότι είδαν Θιβετιανούς μοναχούς με τύμπανα και τρομπέτες να καταφέρνουν ανύψωση βράχων. Είναι παράξενο να έχουν τόσοι πολλοί λαοί την ίδια απάντηση για την κατασκευή των αρχαίων μεγαλιθικών τους κτισμάτων.
Ο αρχαίος μύθος μας λέει ότι ο γιος του Δία ο Αμφίων, κατασκεύασε τα κυκλώπεια τείχη της Θήβας, καταφέρνοντας να μετακινεί τους ογκόλιθους με την μουσική της άρπας του.
Ο ξεχασμένος πια John Ernst Worrel Keeley ( 1827 - 1898 ) κατάφερε να κατασκευάσει διάφορες μηχανές που λειτουργούσαν με ήχο. Ένα κανόνι που έλπιζε να πουλήσει στο Αμερικανικό ναυτικό, αλλά και μηχάνημα που με τον ήχο διέλυε βράχους! Ασυμφωνία με πιθανούς επενδυτές τον οδήγησε να καταστρέψει τις εργασίες του και να πεθάνει φτωχός και άγνωστος.
Ο Tom Danley μέσα από την εταιρεία Intersonics κατάφερε να κατασκευάσει και να επιδείξει στην NASA μηχάνημα ακουστικής ανύψωσης που λειτουργούσε βασιζόμενο στην διαφορά φάσης δύο ήχων. Ακόμα δεν έχουμε νεώτερα για περισσότερες δυνατότητες και εφαρμογές.
Ακόμα μελετώνται οι εκπληκτικές ικανότητες των Θιβετιανών μοναχών να τραγουδούν ομαδικά σε ημιτόνια προκαλώντας εντονότατες συναισθηματικές και νοητικές αντιδράσεις στους ακροατές. Δείγματα σε real audio ή wav υπάρχουν στο internet και στο άκουσμά τους αισθάνεται κανείς ασυνήθιστα... καλύτερα να ψάξετε μόνοι σας, είναι κάτι που δεν μπορεί να περιγραφεί αλλά πρέπει να βιωθεί. New Age καλλιτέχνες αλλά και μελετητές έχουν φτιάξει μια σειρά από καταγραφές.
Ημιτόνια έχουμε παρατηρήσει και στις χορωδίες των Βουλγάρικων φωνών αν και εκεί δεν φαίνεται κάποια σκοπιμότητα πέραν της αισθητικής. Μελέτησε κανένας τα Ηπειρώτικα και το «ίσο» τους η χαθήκανε κι αυτά κάπου μέσα στην επέλαση της σύγχρονης fast-food μουσικής;
 |
| η συσκευή πειραματισμού sonoluminescence |
Τι είναι το Sonoluminescence; Πώς είναι δυνατόν ο ήχος να μετατραπεί σε φως και η ενέργεια να συγκεντρωθεί σε ένα μικροσκοπικό σημείο;
Το sonoluminescence είναι ένα φαινόμενο για το οποίο ακόμα οι επιστήμονες δεν κατάληξαν αλλά προτείνουν διάφορες θεωρίες - η άμεση μετατροπή ήχου σε φως!. Μια φυσαλίδα αέρα μέσα σε ένα κύλινδρο με νερό εκτίθεται σε υπέρηχους. Τα κύματα κάνουν την φυσαλίδα να πάλλεται : ξεκινά από ένα μέγεθος 5 μικρόν και επεκτείνεται στα 50 μικρ., μέγεθος κατά το οποίο στο εσωτερικό της φυσαλίδας επικρατεί κενό. Αυτή η περιοχή χαμηλής πίεσης περιβάλλεται από μια περιοχή πολύ υψηλότερης που κάνει τελικά την φυσαλίδα να καταρρεύσει σε μέγεθος μεταξύ 0.1 και 1 μικρού. Στην διαδικασία αυτής της κατάρρευσης, από την φυσαλίδα εκπέμπεται μια αστραπή φωτός!
Το φως είναι κυρίως στην περιοχή του υπεριώδους αλλά παράγεται και αρκετό ορατό ώστε το φαινόμενο να είναι ορατό με γυμνό μάτι. Μπορεί να εκπέμπονται και άλλα είδη ενέργειας αλλά απορροφώνται από το νερό. Ο λόγος ενέργειας που συγκεντρώνεται υπερβαίνει το ένα τρισεκατομμύριο (!) και οι αστραπές φωτός διαρκούν περίπου 50 τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου ή και λιγότερο οι δε θερμοκρασίες στο επικεντρωμένο αυτό φαινόμενο ξεπερνούν αυτές της επιφάνειας του ήλιου.
Τι προκαλεί αυτό το εκπληκτικό φαινόμενο; Η πρώτη αναφορά του φαινομένου έρχεται από το 1930 αλλά οι αιτίες παραμένουν ακόμα άγνωστες. Έχουν προταθεί θεωρίες. Από θεωρίες άλλο τίποτα...
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το εκπληκτικό φαινόμενο στο The physics of Chain Reaction.
 |
 |