PAGE 4
10. เล่าปี่เมื่อเห็นหนังสือก็คิดไปมิตลอด ยืนดูหนังสือแล้วทอดใจ ใหญ่ ขณะนั้นมีชายคนหนึ่ง ยืนอยู่ข้างหลังเล่าปี่ เห็นเล่าปี่ทอดถอน ใจอยู่จึงว่า เป็นชายแล้ว ไม่ช่วยทำนุบำรุงแผ่นดิน กลับมาทอดใจ ใหญ่อยู่ใย |
10. Liu Bei was twenty-eight when the outbreak of the Yellow Scarves called for soldiers. The sight of the notice saddened him, and he sighed as he read it. Suddenly a rasping voice behind him cried, "Sir, why sigh if you do nothing to help your country?" |
11. ฝ่ายเล่าปี่หันกลับมาดู เห็นผู้นั้นสูงประมาณห้าศอก ศีรษะเหมือนเสือ จักษุกลมใหญ่ คางพองโต เสียงดังฟ้าร้อง กิริยาดังม้าควบ เห็นผิดประ หลาดนัก เล่าปี่จึงเข้าไปคำนับถามไปว่า ท่านนี้ชื่อใด |
11. Turning quickly he
saw standing there a man about his own height, with a bullet head like a leopard's, large
eyes, a swallow's pointed chin, and a tiger's whiskers. He spoke in a loud bass voice and
looked as irresistible as a dashing horse. At once Liu Bei saw he was no ordinary man and
asked who he was. |
12. ชายผู้นั้นจึงตอบว่า เราแซ่เตียว ชื่อหุย ฉายาเอ๊กเต๊ก บ้านอยู่ตุ้นก้วน เรามีทรัพย์สินไร่นาเป็นอันมาก ทั้งร้านสุกรสุราก็มีขาย เราพอใจคบเพื่อน ฝูงซึ่งมีสติปัญญา บัดนี้เห็นท่านดูหนังสือแล้วทอดใจใหญ่ จึงทักใคร่จะรู้ เนื้อความ |
12. "Zhang Fei is
my name," replied the stranger. "I live near here where I have a farm; and I am
a wine seller and a butcher as well; and I like to become acquainted with worthy men. Your
sighs as you read the notice drew me toward you." |
หน้าที่ 4
This page hosted by Get your own Free Home Page