Three kingdoms page 017

49. แสงเพลิงดุจกลางวัน พวกโจรทั้งปวงตกใจ มิทันใส่เกราะ และผูกอานม้า ก็แตกกระจายหนีเพลิงวุ่นวายอยู่ ฮองฮูสง จูฮีขับทหารเข้า ไล่แทงฟันพวกโจรป่วยเจ็บ ล้มตายลงเป็นอันมาก

31. When the two armies had been drawn up opposite each other, Liu Bei rode to the front, Guan Yu to his left, Zhang Fei to his right. Flourishing his whip, Liu Bei began to hurl reproaches at the rebels, crying, "O malcontents! Why not dismount and be bound?"

Their leader Cheng Yuanzhi, full of rage, sent out one general, Deng Mao, to begin the battle. At once rode forward Zhang Fei, his octane-serpent halberd poised to strike.

50. ครั้นรุ่งขึ้น เตียวโป้ เตียวเหลียง กับพวกโจรโพกผ้าเหลืองซึ่งเหลือนั้น ก็ชวนกันหาทางที่จะหนีเอาชีวิตรอด จึงไปพบทัพหนึ่งธงแดงทั้งทัพ ทหารกองหน้า เข้าสกัดพวกโจรไว้มิให้หนีได้ แลนายทัพนั้นแซ่โจ นามโฉ ฉายาเม่งเต๊ก สูงประมาณห้าศอก จักษุเล็ก หนวดยาว เป็นบุตร โจโก๋

32. One thrust and Deng Mao rolled off his horse, pierced through the heart.

51. โจโฉได้ฆ่าพวกโจรเสียประมาณหมื่นเศษ แต่ตัวเตียวโป้ เตียวเหลียงนั้นหนีไปได้

33. At this Cheng Yuanzhi himself whipped up his steed and rode forth with sword raised ready to slay Zhang Fei. But
Guan Yu swung up his ponderous green-dragon saber and rode at Cheng
Yuanzhi. At the sight fear seized upon Cheng Yuanzhi, and before he could
defend himself, the great saber fell, cutting him in halves.

Two heroes new to war's alarms,
Ride boldly forth to try their arms.
Their doughty deeds three kingdoms tell,
And poets sing how these befell.

โปรดกดหมายเลขที่หน้าต้องการ Go to page....

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61