Three Kingdoms page 020

58. เตียวหุยได้ยินก็โกรธ ชักดาบออกจะฆ่าผู้คุมเสีย จะถอดโลติดออกจาก กรงขังนั้น

31. When the two armies had been drawn up opposite each other, Liu Bei rode to the front, Guan Yu to his left, Zhang Fei to his right. Flourishing his whip, Liu Bei began to hurl reproaches at the rebels, crying, "O malcontents! Why not dismount and be bound?"

Their leader Cheng Yuanzhi, full of rage, sent out one general, Deng Mao, to begin the battle. At once rode forward Zhang Fei, his octane-serpent halberd poised to strike.

59. เล่าปี่จึงห้ามว่าอย่าทำ เนื้อความนี้เป็นข้อรับสั่งอยู่ จะทำแต่อำเภอใจ ด้วยโกรธนั้นไม่ได้

32. One thrust and Deng Mao rolled off his horse, pierced through the heart.

60. กวนอูจึงว่า บัดนี้โลติดสิต้องโทษแล้ว คนอื่นมาเป็นนายทัพ ซึ่งจะทำ ราชการด้วยนั้นเห็นจะพึ่งพาอาศัยขัดสน ถึงจะมีความชอบก็กลับเป็นผิด เหมือนโลติดฉะนี้ เราจะกลับเมืองตุ้นก้วนดีกว่า เล่าปี่เห็นชอบด้วย ก็ยกไปเมืองตุ้นก้วน

33. At this Cheng Yuanzhi himself whipped up his steed and rode forth with sword raised ready to slay Zhang Fei. But
Guan Yu swung up his ponderous green-dragon saber and rode at Cheng
Yuanzhi. At the sight fear seized upon Cheng Yuanzhi, and before he could
defend himself, the great saber fell, cutting him in halves.

Two heroes new to war's alarms,
Ride boldly forth to try their arms.
Their doughty deeds three kingdoms tell,
And poets sing how these befell.

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61