ระบบปฏิบัติการวินโดวส์เอ็นทีเซอร์ฟเวอร์ถูกออกแบบมาให้สามารถติดตั้งได้กับเครื่องคอมพิวเตอร์ ที่มีหน่วยประมวลผลกลาง(CPU) หลายประเภท ได้แก่

• Intel 80486 หรือ สูงกว่า เช่น Pentium, Pentium-Pro, Pentium II
• RISC ได้แก่ MIPS
• Alpha ของบริษัท Digital Equipment

ระบบบัสของเครื่องคอมพิวเตอร์
ระบบบัสภายในของเครื่องคอมพิวเตอร์ปัจจุบันแบ่งออกได้เป็น 3 ประเภทคือ

1. ISA (Industrial Standard Architechture)
2. EISA (Extended Industrial Standard Architechture)
3. PCI (Peripheral Component Interconnect)

• PCI มีขนาดการรับส่งข้อมูลครั้งละ 64 บิต และมีความเร็วในการรับ-ส่ง 132-264 เมกกะบิต/วินาที
• EISA มีขนาดการรับส่งข้อมูลครั้งละ 32 บิต ความเร็ว 66 เมกกะบิต/วินาที
• ISA มีขนาดการรับส่งข้อมูลครั้งละ 16 บิต ความเร็ว 10 เมกกะบิต/วินาที

• SCSI (Small Computer System Interface)
• IDE (Integrated Device Electronics)

การเลือกใช้จานแม่เหล็กจะขึ้นอยู่กับลักษณะการใช้งาน ซึ่งถ้าใช้งานเป็นเครื่องแม่ข่าย(Server) ควรใช้แบบ SCSI เนื่องจากสามารถรองรับการใช้งานในลักษณะที่ใช้ร่วมกันหลายๆผู้ใช้ในเวลาเดียวกันได้ดีกว่าแบบ IDE ถ้าเป็นเครื่องลูกข่าย(Workstation) อาจใช้แบบ IDE เนื่องจากมีราคาถูกและการใช้งานเป็นแบบใช้คนเดียว

การ์ดแบบ SCSI บางครั้งเรียกว่า Host Adaptor นอกจากมีข้อดีที่กล่าวมาแล้ว ยังสามารถต่อพ่วงอุปกรณ์หลายๆประเภทได้อีก 7 ตัวด้วยกัน(เช่น CD-ROM, Optical Disk, Scanner) การนำ SCSI มาใช้งานจะต้องนำเอาการ์ด SCSI มาเสียบในช่องว่าง(Slot)บนแผงวงจรหลัก โดยต้องตรวจสอบว่าใช้กับบัสแบบใดระหว่าง PCI หรือ ISA แล้วต่อพ่วงอุปกรณ์จากการ์ด SCSI มายังจานแม่เหล็กแบบภายใน หรือต่อพ่วงไปยังอุปกรณ์ที่ติดตั้งภายนอกอื่นๆโดยใช้สายพ่วง ซึ่งสามารถเชื่อมต่อกันไปเรื่อยๆดังรูป

การสนับสนุนการ์ดแบบ SCSI ของวินโดวส์เอ็นทีเซอร์ฟเวอร์
วินโดวส์เอ็นทีเซอร์ฟเวอร์นอกจากสนับสนุนจานแม่เหล็กแบบ SCSI ที่ได้กล่าวมาแล้ว วินโดวส์เอ็นทีเซอร์ฟเวอร์ยังสนับสนุนอุปกรณ์ SCSI อย่างอื่นอีก เช่น CD-ROM, Tape Drive, Removable Disk Drive ฯลฯ การเลือกการ์ดและอุปกรณ์ SCSI ให้ดูจาก Hardware Compatibility List เพื่อความสะดวกในการติดตั้ง หากอุปกรณ์ที่ใช้ไม่อยู่ในรายการ HCL การติดตั้งจำเป็นต้องนำเอาไดร์เวอร์ของอุปกรณ์นั้นมาติดตั้งเพิ่มเข้าไปซึ่งจะทำให้มีความยุ่งยากในการติดตั้ง   การ์ด SCSI นั้นมีผู้ผลิตอยู่เป็นจำนวนมากบริษัทที่มีชื่อเสียงได้แก่ COMPAQ, DEC, Hitachi, IBM, NEC, Panasonic, Sony, Adaptec

การสนับสนุนการ์ดจอภาพ
วินโดวส์เอ็นทีเซอร์ฟเวอร์สนับสนุนการ์ดจอภาพมากมาย โดยทั่วไปจอภาพที่ควรใช้จะเป็นจอภาพชนิด Video Graphic Array (VGA) แต่ถ้าการ์ดจอภาพนั้นไม่ได้อยู่ใน HCL แล้วผู้ผลิตจะให้ไดร์เวอร์มาด้วย ซึ่งเมื่อติดตั้งเข้าไปจะทำให้จอภาพทำงานได้อย่างถูกต้อง

สื่อ(Media)ที่ใช้ในการติดตั้งวินโดวส์เอ็นทีเซอร์ฟเวอร์
การติดตั้งวินโดวส์เอ็นทีเซอร์ฟเวอร์สามารถติดตั้งโดยใช้แผ่นดิสเก็ตหรือ CD-ROM โดยทั่วไปการติดตั้งจากแผ่น CD-ROM จะง่ายและรวดเร็วกว่าเนื่องจากไม่ต้องคอยถอด/ใส่แผ่นดิสเก็ตทีละแผ่น

วิธีการติดตั้งวินโดวส์เอ็นทีเซอร์ฟเวอร์
วิธีการติดตั้งวินโดวส์เอ็นทีเซอร์ฟเวอร์ทำได้ดังนี้

1. ติดตั้งจากแผ่นดิสเก็ต
2. ติดตั้งจาก CD-ROM และมีการสร้างแผ่นดิสเก็ตเพื่อช่วยในการติดตั้ง 3 แผ่น (Boot Disk)
3. ติดตั้งจาก CD-ROM แต่ไม่มีการสร้าง Boot Disk โดยการใช้ Option การติดตั้ง /B

ขั้นตอนการติดตั้งวินโดวส์เอ็นทีเซอร์ฟเวอร์โดยย่อ

1. บูทเครื่องโดยใช้แผ่น Windows NT Server Startup Disk (แผ่นที่ 1 จากแผ่น Setup ที่มีอยู่ 3 แผ่น) หรือ บูทเข้าสู่ DOS แล้วใช้คำสั่ง WINNT/B ก่อนใช้คำสั่งนี้ต้องเปลี่ยนไดเร็คทอรี่ปัจจุบันให้เป็นไดเร็คทอรี่ที่เก็บโปรแกรม Setup ไว้ เช่น C:\I386 หรือใน CD-ROM D:\I386 เป็นต้น ในกรณีที่เป็นการ Upgrade จาก NT 3.51 ให้บูท NT 3.51 ขึ้นมาก่อนแล้วรันคำสั่ง WINNT32 แทน
2. เลือกตำแหน่งที่เก็บโปรแกรม Setup ของวินโดวส์เอ็นทีเซอร์ฟเวอร์
3. เลือกพาร์ติชันของจานแม่เหล็กที่ต้องการติดตั้งระบบปฎิบัติการวินโดวส์เอ็นที และ ต้องตัดสินใจว่าต้องการระบบแฟ้มข้อมูลเป็นแบบ FAT หรือ NTFS (ในจานแม่เหล็กหนึ่งชุด เราสามารถกำหนดให้มีพาร์ติชันได้หลายๆพาร์ติชัน แต่ละพาร์ติชันอาจมีระบบปฎิบัติการที่แตกต่างกันได้ หรืออาจเป็นเพียงพาร์ติชันข้อมูลก็ได้ การแบ่งพาร์ติชันทำได้หลายวิธี เช่น ใช้คำสั่ง FDISK ใน DOS, ใช้ Disk Administrator Utility ในวินโดวส์เอ็นที, หรือแม้แต่ในขณะที่ติดตั้งวินโดวส์เอ็นทีก็สามารถจัดการพาร์ติชั่นได้)
4. เลือกว่าจะฟอร์แมตพาร์ติชันด้วยหรือไม่
5. กำหนดไดเร็คทอรี่/โฟลเดอร์ ที่จะเก็บไปรแกรมวินโดวส์เอ็นที
6. ระบุชื่อหน่วยงานและชื่อผู้ใช้
7. เลือกประเภทลิขสิทธิ์การใช้ (Licensing Mode : Per Server หรือ Per Seat)
8. ตั้งชื่อเครื่องคอมพิวเตอร์
9. กำหนดบทบาทของเครื่องคอมพิวเตอร์ว่าทำหน้าที่ใดต่อไปนี้
1. Stand-Alone Server
2. Primary Domain Controller (PDC)
3. Backup Domain Controller (BDC)
10. ตั้งรหัสผ่านของผู้ดูแลระบบ (รหัสบัญชีผู้ใช้ที่กำหนดให้เป็นผู้ดูแลระบบคือ Administrator)
11. เลือกว่าต้องการสร้าง Emergency Repair Diskette (ERD) หรือไม่
12. เลือกโปรแกรมที่ต้องการติดตั้ง เช่น Accessories, Communication, Games, Microsoft Exchange, Multimedia
13. เลือกว่าเครื่องคอมพิวเตอร์จะเชื่อมโยงกับเครือข่ายหรือไม่ ถ้าเชื่อมโยงกับเครือข่ายจะเชื่อมโยงโดยวิธีใด ระหว่าง ใช้โมเด็ม กับ ใช้การ์ดเครือข่าย(LAN Card)
14. เลือกว่าจะติดตั้ง Internet Information Server (IIS) ซึ่งเป็นโปรแกรมที่ให้บริการด้านอินเตอร์เน็ตของไมโครซอฟต์ด้วยหรือไม่
15. เลือกว่าต้องการให้ตรวจจับว่าการ์ดเครือข่ายเป็นของบริษัทใดหรือไม่ หรือต้องการระบุชนิดของการ์ดเครือข่ายเองซึ่งในกรณีนี้จะต้องมีไดร์เวอร์ของการ์ดเครือข่ายที่ใช้กับวินโดวส์เอ็นทีเตรียมพร้อมไว้ด้วย
16. เลือกโปรโตคอลเครือข่าย(Network Protocol) ที่ต้องการติดตั้ง มีให้เลือกอยู่สามแบบ การเลือกสามารถเลือกได้มากกว่าหนึ่งแบบจากรายการดังต่อไปนี้
• NetBEUI
• NWLink IPX/SPX Compatible Transport
• TCP/IP
17. เลือกบริการด้านเครือข่ายที่ต้องการ(Network Services)
18. ระบุชนิดของการ์ดเครือข่าย และรายละเอียดของการ์ด ได้แก่ อินเทอร์รัป(Interrupt Request หรือ IRQ) และ IO Port Address
19. ถ้าเลือกโปรโตคอล NWLink IPX/SPX หรือ TCP/IP จะต้องกำหนดรายละเอียดการปรับแต่งของโปรโตคอลที่เลือก
20. ถ้าเลือกบทบาทให้เป็น PDC จะต้องกำหนดชื่อโดเมนที่จะให้ควบคุม
21. ถ้าเลือกติดตั้ง IIS จะต้องระบุโปรแกรมและบริการ(Services)ที่ต้องการติดตั้ง
22. กำหนด วันที่/เวลา และ Time-zone
23. ถ้าเลือกให้สร้าง ERD โปรแกรมติดตั้งจะให้ใส่แผ่นดิสเก็ตเพื่อสร้าง Emergency Repair Diskette

ระบบแฟ้มข้อมูลแบบ FAT (File Allocation Table) เป็นระบบแฟ้มข้อมูลที่ใช้กันมาตั้งแต่ ระบบ ปฎิบัติการ DOS ซึ่งมีข้อจำกัดในการตั้งชื่อแฟ้มข้อมูลที่ยาวไม่เกิน 8.3 (ชื่อแฟ้มยาว 8 ตัวอักษร, นามสกุลยาว 3 ตัวอักษร) และในกรณีที่ใช้งานไปนานๆจะมีการกระจายของที่ว่าง(Fragmentation)ในระบบมากขึ้นทำให้การอ่าน/เขียนข้อมูลช้าลง อย่างไรก็ตามระบบแฟ้มข้อมูลแบบ FAT ก็มีข้อดีคือ สามารถติดตั้งระบบปฎิบัติการอื่นๆได้แก่ DOS, Windows 3.11, Windows for Workgroup, Windows 95, OS/2 พร้อมกันกับวินโดวส์เอ็นทีได้ ทำให้สามารถเลือกที่จะทำงานกับระบบปฎิบัติการใด้มากกว่าหนึ่งชนิดในจานแม่เหล็กชุดเดียวกัน

ระบบแฟ้มข้อมูลแบบ NTFS (NT File System) เป็นระบบแฟ้มข้อมูลที่ออกแบบมาให้ใช้สำหรับวินโดวส์เอ็นทีโดยเฉพาะ ซึ่งมีข้อดีในด้านต่างๆดังนี้

• การรักษาความปลอดภัยที่สามารถกำหนดได้ละเอียดมากขึ้น
• สามารถตั้งชื่อแฟ้มข้อมูลได้ยาวถึง 255 ตัวอักษรซึ่งยังคงความเข้ากันได้กับแฟ้มข้อมูลแบบ 8.3
• สามารถบีบอัด(Compress)แฟ้มข้อมูล เพื่อให้เก็บข้อมูลได้มากขึ้น

• ไม่สามารถติดตั้งระบบปฎิบัติการอื่นๆพร้อมกันได้ เนื่องจากปัจจุบันยังไม่มีระบบปฎิบัติการที่สนับสนุน NTFS นอกจากวินโดวส์เอ็นที (วินโดว์ 95 เวอร์ชันต่อไปอาจติดตั้งได้บน NTFS)
• ถ้าไม่สามารถบูทวินโดวส์เอ็นทีได้ ก็ไม่สามารถดึงข้อมูลมาใช้ด้วยระบบปฏิบัติการแบบ DOS  ได้  ต้องทำการติดตั้งวินโดวส์เอ็นทีใหม่หรือแก้ไขให้วินโดวส์เอ็นทีบูทขึ้นมา หรือนำเป็นติดตั้งเป็นไดรว์ข้อมูลกับวินโดวส์เอ็นทีเครื่องอื่นที่บูทเครื่องขึ้นมาได้ จึงจะนำเอาข้อมูลเดิมมาใช้ได้

CONVERT [drive:] /FS:NTFS

วินโดวส์เอ็นทียังมีโปรแกรมที่ช่วยในการจัดการจานแม่เหล็กอีกโปรแกรมหนึ่งคือ Disk Administrator (ในเมนู Administrator Tools) สามารถใช้ในการจัดการแบ่งพาร์ติชัน,ฟอร์แมตจานแม่เหล็ก,กำหนด Drive Letter ฯลฯ

การกำหนดบทบาทของวินโดวส์เอ็นที
ในขณะติดตั้งวินโดวส์เอ็นที จะต้องทราบว่าเครื่องที่กำลังติดตั้งนี้จะใช้ทำหน้าที่อะไรในเครือข่าย ซึ่งมีอยู่สามประเภทที่ได้กล่าวมาแล้ว ในส่วนนี้จะกล่าวถึงบทบาทแต่ละประเภทโดยสรุป และจะได้กล่าวรายละเอียดในบทต่อไป

• Domain คือกลุ่มของเครื่องคอมพิวเตอร์หลายๆเครื่องที่นำมารวมกัน และจัดให้มีระบบการรักษาความปลอดภัยรวม ที่จะเก็บบัญชีผู้ใช้และสิทธิ์การใช้งานไว้ที่ผู้นำกลุ่ม เพื่อให้ง่ายในการจัดการและบริหารเซอร์ฟเวอร์ในกลุ่ม
• Primary Domain Controller คือเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ดูแลบริหารบัญชีผู้ใช้และสิทธิ์ในการใช้งานแทนเครื่องสมาชิกในโดเมน โดยทำหน้าที่เป็นผู้นำในกลุ่ม ที่สามารถเข้าใช้ทรัพยากรของสมาชิกทุกเครื่องในโดเมนนั้นได้
• Backup Domain Controller คือเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีคุณสมบัติเหมือนกับ PDC เก็บข้อมูลเช่นเดียวกัน แต่เป็นเครื่องที่สำรองไว้ เผื่อกรณีที่ PDC ไม่สามารถทำงานได้ BDC จะทำงานแทน โดยผู้ดูแลระบบ(Administrator) สามารถเลื่อนตำแหน่ง(Promote) BDC ให้ทำงานเป็น PDC แทน ทั้งนี้เพื่อให้โดเมนมีความทนทานต่อการเสียหายต่างๆ
• Stand-Alone Server เป็นเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีทรัพยากรของตนเองและทำงานโดยตนเองไม่ขึ้นกับเครื่องใด แต่ถ้านำเข้าไปเป็นสมาชิกของโดเมน(join to domain)แล้ว คล้ายกับเป็นการนำทรัพยากรของตัวเองให้กับโดเมนบริหารแทน

การกำหนดค่าพารามิเตอร์สำหรับการ์ดเครือข่าย
สิ่งที่ต้องทราบสำหรับการ์ดเครือข่ายได้แก่ Interrupt Request Number (IRQ), I/O Port Address และ DMA Channel บริษัทที่ผลิตการ์ดเครือข่ายจะให้โปรแกรมสำหรับตรวจสอบ/กำหนดค่าเหล่านี้ได้ โปรแกรมเหล่านี้จะมาพร้อมกับการ์ดเครือข่าย ถ้าไม่มีโปรแกรมเหล่านี้เราสามารถเข้าไปที่ Web Site ของบริษัทนั้นเพื่อทำการดาว์นโหลดมาใช้ได้ ทั้งนี้ต้องทราบรุ่นของการ์ดและระบบปฎิบัติการที่ต้องการติดตั้ง (การ์ดรุ่นใหม่ๆมักจะมีคุณสมบัติแบบ Plug and Play ถ้าติดตั้งวินโดวส์ 95 ซึ่งสนับสนุน Plug and Play แล้ว วินโดวส์ 95 จะทำการย้าย IRQ และ I/O Port Address ถ้ามันพบว่ามี IRQ  "ชน" กันระหว่างอุปกรณ์) ปัจจุบันเอ็นทียังไม่สนับสนุน Plug and Play เต็มที่ ดังนั้นผู้ติดตั้งจะต้องกำหนดค่าพารามิเตอร์เหล่านี้เอง และไม่ให้ "ชน" กับอุปกรณ์อื่นๆ

โดยปกติ IRQ ของเครื่องคอมพิวเตอร์จะมี 16 หมายเลข โดยที่บางหมายเลขถูกจองไว้ใช้ในอุปกรณ์มาตรฐานแล้ว รายละเอียดของ IRQ ทั้งหมดแสดงด้วยตารางต่อไปนี้
 

I/O Port Address และ  DMA Channel เป็นการระบุหน่วยความจำที่ใช้ร่วมกันระหว่าง CPU กับ การ์ดเครือข่ายเพื่อใช้ในการตรวจสอบสถานะและเป็นเป็นบัฟเฟอร์สำหรับการรับส่งข้อมูล

การเลือกใช้โปรโตคอลเครือข่าย
โปรโตคอลเครือข่ายที่วินโดวส์เอ็นทีสนับสนุนมีหลายชนิด แต่โปรโตคอลที่สำคัญมีดังนี้

• NetBEUI เป็นโปรโตคอลดั้งเดิมของไมโครซอฟต์ ที่ใช้สำหรับเครือข่ายขนาดเล็กระดับแผนกหรือ บริษัทขนาดย่อม NetBEUI ย่อมาจาก Network BIOS Extended User Interface ปกติแล้วการเชื่อมต่อระหว่างระบบปฏิบัติการต่อไปนี้จะใช้โปรโตคอล NetBEUI ได้แก่  วินโดวส์ 3.11, วินโดวส์ฟอร์เวิรค์กรุ๊ป 3.11, วินโดวส์ 95 , LAN Manager, MS-DOS
• NWLink IPX/SPX Compatible Transport เป็นโปรโตคอลซึ่งไมโครซอฟต์เขียนขึ้นมาเพื่อให้สามารถทำงานในเครือข่าย NetWare ของบริษัทโนเวลได้
• TCP/IP ย่อมาจาก Transmission Control Protocol/Internet Protocol นิยมใช้กันมากในเครือข่ายระยะไกลและเป็นมาตรฐานการสื่อสารในระบบปฎิบัติการแบบยูนิกซ์ ปัจจุบันวินโดวส์เอ็นทีก็สนับสนุนโปรโตคอล TCP/IP ด้วย  ถ้าเราต้องการเชื่อมต่อกับเครื่องคอมพิวเตอร์เป็นยูนิกซ์เพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลหรือเชื่อมต่อกับเครือข่ายอินเตอร์เน็ต แล้วจะต้องใช้โปรโตคอลนี้