 |
 |
|
||
|
Αρκετά ρομπότ λέγεται ότι υπήρχαν στην Ελλάδα κατασκευασμένα κυρίως απ' τον Ήφαιστο αλλά και από τον Δαίδαλο. Επίσης τα μηχανήματα που εκτελούσαν αυτόματα κάποιες δουλειές πάντα γοήτευαν και προκαλούσαν θαυμασμό αλλά και εξυπηρετούσαν τους χρήστες τους. Η πίεση των υγρών και των αερίων απασχόλησε αρκετά τους αρχαίους μηχανικούς. Επίσης ούτε και η δύναμη του ατμού τους άφησε αδιάφορους και κατάφεραν να την χρησιμοποιήσουν σε διάφορες εφαρμογές, όπως μπορούμε να δούμε παρακάτω.
Κατασκευάστηκε σαν ομοίωμα γυναίκας από τον Ήφαιστο μετά από παραγγελία των Θεών και όλοι της χάρισαν από ένα δώρο. Χρησιμοποιήθηκε από τους Θεούς σαν δώρο στον Επιμηθέα (αδελφός του Προμηθέα) και αποτέλεσε αντίμετρο του δώρου του Προμηθέα στην ανθρωπότητα. Στάλθηκε στη γη κουβαλώντας ένα σωρό ανθρώπινες δυστυχίες ώστε να αντισταθμιστεί η απότομη εξέλιξη μέσω της φωτιάς ή των γραμμάτων που τους χάρισε ο Προμηθέας.
Ο Ήφαιστος αν και τυπικά ήταν παντρεμένος με την Αφροδίτη αισθανόταν πολύ μοναξιά και αναγκάστηκε να φτιάξει μερικές χρυσές γυναίκες (θεραπαινίδες) να τον βοηθάνε στο εργαστήριο, να τον στηρίζουν για να περπατάει καλύτερα, αλλά και για να έχει κάποιον να μιλάει.
 |
| ο μηχανικός σκύλος - ρομπότ Aibo της Sony της φωτογραφίας είναι αρκετά παλιά ιδέα τελικά! |
Οι Θεοί ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με τον βασιλιά Αλκίνοο και μέσω της τέχνης του Ηφαίστου του χάρισαν χρυσούς και ασημένιους αθάνατους και πανίσχυρους μηχανικούς σκύλους για την προστασία του παλατιού του.
Αν και οι κούκλες που μιλάνε και κινούνται θεωρούνται καινούργια σχετικά εφαρμογή, τις συναντάμε και στην εποχή του Μίνωα στην Κρήτη. Ο Δαίδαλος ανάμεσα στις άλλες εντυπωσιακές του κατασκευές έφτιαξε και κούκλες για τα παιδιά του Μίνωα. Σαν βασιλικά παιχνίδια φυσικά δεν ήταν σαν τις συνηθισμένες κούκλες των υπολοίπων παιδιών, αλλά μπορούσαν να μιλάνε και να κινούνται. Λέγεται μάλιστα ότι αναγκαζόταν να τις δένουν για να μην τους φεύγουν μακριά και τις χάνουν. Το ίδιο λέγεται και για τους μηχανικούς ανθρωπόμορφους φύλακες του λαβύρινθου που κινούταν με υδράργυρο.
Ένα από τα πιο γνωστά αρχαία ρομπότ στην Ελλάδα ήταν ο διάσημος Τάλως. Κατασκευάστηκε από τον Θεό Ήφαιστο σαν δώρο στον βασιλιά της Κρήτης Μίνωα. Ο Τάλως ήταν τεράστιος ανθρωπόμορφος και χάλκινος. Προστάτευε την Κρήτη από τους εχθρούς της και επέβλεπε την εφαρμογή των νόμων. Μπορούσε να κινείται πολύ γρήγορα και ήταν σε θέση να κάνει σε μία μέρα τρεις φορές τον γύρο της Κρήτης (μέση ταχύτητα 250 klm/h ;!!). Είχε την δύναμη να εκσφενδονίζει τεράστιους βράχους εναντίων των αντιπάλων του ή να τους καίει με την καυτή αναπνοή του! Με αυτόν τον τρόπο απωθούσε τα εχθρικά πλοία προστατεύοντας την Κρήτη.
Το όνομα Τάλως στην αρχαία Κρητική διάλεκτο σημαίνει και ήλιος.
Όπως λέει ο μύθος, όταν οι Αργοναύτες επέστρεφαν απ' την Κολχίδα, με την δύναμη της μάγισσας Μήδειας κατάφεραν να καταστρέψουν τον Τάλω. Η Μήδεια κατάφερε να προκαλέσει σύγχυση στον Τάλω και τραυματίστηκε άσχημα στο πόδι του. Το αίμα έφυγε απ' την μία και μόνη φλέβα του σαν λιωμένο μέταλλο!
Μία άλλη εκδοχή της ίδιας ιστορίας αναφέρει ότι ο Ποίας (πατέρας του Φιλοκτήτη) τόξευσε ένα βέλος στην φτέρνα του ρομπότ, μία βίδα πετάχτηκε και ο Ιχώρ, το αίμα των Θεών, έρευσε έξω απ' το μεταλλικό σώμα.
Αρκετά νομίσματα στα οποία εικονίζεται ο Τάλως βρέθηκαν στην πόλη της Φαιστού.
Οπότε τώρα ξέρετε και από πήρε το όνομά του ο ομώνυμος πολεμικός πύραυλος εδάφους-αέρος !-)
Ο Ήφαιστος για να εκδικηθεί την μητέρα του Ήρα που τον απέρριψε σαν άσχημο μωρό, κσατασκεύασε ένα αυτόματο ειδικό μηχάνημα. Ήταν ένας εντυπωσιακά καλοφτιαγμένος χρυσός θρόνος. Όταν όμως η Ήρα κάθισε πάνω του αυτόματα σφίχτηκαν γύρω της αλυσίδες κρατώντας την δέσμια! Κανένας δεν μπορούσε να την απελευθερώσει απ' τα δεσμά της και ο Ήφαιστος ούτε που δεχόταν να συζητήσει την απελευθέρωσή της. Τελικά ο Διόνυσος τον επισκέφτηκε και αφού τον μέθυσε για τα καλά, τον έπεισε να ελευθερώσει την μάνα του απ' τα δεσμά.
Οι υπόλοιποι Θεοί αναγνωρίζοντας τις δυνάμεις και τα ταλέντα του τον δέχτηκαν στον Όλυμπο σαν ίσο τους.
Στον Όλυμπο πια ο Ήφαιστος είχε εργαστήριο με είκοσι καμίνια και φυσερά που δούλευαν απλά με εντολές του. Κατασκεύασε επίσης αυτόματα τρίποδα χρυσά τραπέζια που τον ακολουθούσαν όπου τα χρειαζόταν. Αποδείχθηκαν χρησιμότατα και στα συμπόσια των θεών όπου ακολουθούσαν εναφοδιάζοντας όποιον τα χρειαζόταν.
 |
| αυτόματες πόρτες που άνοιγαν από το άναμμα φωτιάς στον βωμό |
Η τεχνολογία της αρχαιότητας τέθηκε φυσικά και στην υπηρεσία της θρησκείας! Όταν κάποιος πιστός έκανε μία προσφορά σε κάποιον Θεό, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας κι αν ήταν, ο Θεός έπρεπε να τον ευχαριστήσει! Διαφορετικά, ίσως κάποιος άλλος Θεός κέρδιζε τις προτιμήσεις του πιστού... ;-)
Με την βοήθεια της τότε τεχνολογίας λοιπόν, κάποιες πόρτες άνοιγαν αυτόματα ταυτόχρονα με το άναμμα της φωτιάς στον βωμό και κάποιες φορές κάποια αγάλματα άρχιζαν να κινούνται! Φαντάζομαι ότι κάτι τέτοιο θα ήταν αρκετό για εκείνη την εποχή που τα «ειδικά εφέ» δεν είχαν ακόμα γίνει τόσο γνωστά.
Ο Ήρωνας και ο Κτησίβιος λέγεται ότι είχαν φτιάξει συσκευές που μόλις άναβαν οι βωμοί του ναού μία πέτρινη σάλπιγγα ηχούσε αυτόματα προσκαλώντας τους πιστούς. Επίσης αυτόματα έπεφτε μέσα στο ναό μία λεπτή βροχή αρωματισμένου νερού, διάφορα μεταλλικά πουλιά άνοιγαν το ράμφος τους και κελαηδούσαν, κάποια αγάλματα κινούνταν ή και πετούσαν!
Λέγεται επίσης ότι έλεγχαν αποτελεσματικά τον φωτισμό μέσα κι έξω απ' το ναό προκαλώντας ακόμη και τεχνητή ομίχλη! Φυσικά ο τρόπος που λειτουργούσαν όλα αυτά, σκόπιμο ήταν να μην τον μαθαίνουν πολλοί...
Στον ναό του Λύκαιου Δία στην Αρκαδία λεγόταν ότι τα σώματα μέσα στον ναό δεν είχαν σκιά! Έξω απ' τον ναό υπήρχε καθρέφτης που αντανακλούσε τα υπόλοιπα εκτός απ' τον παρατηρητή. Ένα άγαλμα της 'Αρτεμης στο ύπαιθρο δεν βρεχόταν απ' την βροχή ούτε και σκεπαζόταν από χιόνι. Αυτά τουλάχιστον αναφέρει ο Παυσανίας στο έργο του Ελλάδος περιήγησης.
Όπως μπορείτε προφανώς να καταλάβετε, οι ιερείς διέθεταν από τότε αρκετό χρήμα ώστε να πείσουν τους επιστήμονες τις εποχής να τους φτιάξουν τους απαραίτητους αυτοματισμούς, με σκοπό να ικανοποιήσουν αλλά και να εντυπωσιάσουν τους πιστούς, ώστε αυτοί να προσφέρουν περισσότερα στον ναό.
Αναρωτιέται κανείς τι μπορεί να γίνει άραγε σήμερα με την διαθέσιμη τεχνολογία αν κάποιοι ιερείς το αποφασίσουν...
Στο όρος Λύκαιο της Πελοποννήσου υπήρχε στην κορυφή του ο βωμός του Λυκαίου Διός. Σε δύο κίονες υπήρχαν χρυσοί αετοί οι οποίοι ήταν έτσι κατασκευασμένοι ώστε με την ανατολή του ήλιου να αντανακλούν το φως φωτίζοντας το κεφάλι του αγάλματος του Θεού Απόλλωνα στις Βάσσες Αρκαδίας. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργείται κάτι σαν φωτοστέφανο γύρω από το κεφάλι του Θεού Απόλλωνα ταυτόχρονα με την ανατολή του ήλιου. Το εντυπωσιακό βέβαια ήταν ότι αυτό προκαλούταν από απόσταση περίπου 5 χιλιόμετρων.
για περισσότερα: Η άγνωστη Πελοπόννησος - Αρκαδία - Μ.Τσικλίδης
Ο Ήρων από την Αλεξάνδρεια ήταν Έλληνας μαθηματικός, μηχανικός και εφευρέτης που έζησε τον πρώτο αιώνα π.Χ. Αρχικά εργάστηκε σαν υποδηματοποιός αλλά η Αλεξάνδρεια εκείνης της εποχής με την συστηματική τεχνολογική παράδοση τον κέντρισε να ασχοληθεί με κάτι αρκετά εντυπωσιακότερο. Είναι γνωστός περισσότερο σαν μηχανικός με υδραυλικές κατασκευές, απλές μηχανές αλλά και αυτοματισμούς αλλά ήταν επίσης και σπουδαίος μαθηματικός. Υπήρξε διευθυντής της περίφημης Ανώτατης Τεχνικής Σχολής της Αλεξάνδρειας (κάτι σαν το πρώτο πολυτεχνείο).
Ο τύπος του Ήρωνα για την επιφάνεια ενός τριγώνου, που μερικές φορές αποδίδεται στον Αρχιμήδη, δίνει την επιφάνεια σε σχέση με τις πλευρές:
Στο βιβλίο του «Μηχανικά» περιγράφονται πέντε βασικά τεχνικά εργαλεία: βαρούλκο, μοχλός, πολύσπαστο (τροχαλίες), σφήνα, ατέρμων κοχλίας.
 |
| Ατμοστρόβιλος του Ήρωνα |
Η πρώτη ατμομηχανή ανακαλύφθηκε απ' τον Ήρωνα. Αποτελούταν από ένα κλειστό δοχείο που όταν το νερό που είχε τοποθετηθεί μέσα του άρχιζε να βράζει, ο ατμός κατευθυνόταν με σωλήνες στο πάνω μέρος σε μία σφαίρα με δύο αντιδιαμετρικές εφαπτομενικά εξόδους. Η ταχύτητα εξόδου του ατμού συνδυασμένη με την κατάλληλη άρμοση της σφαίρας την έκαναν να περιστρέφεται με ταχύτητα ανάλογη του βρασμού του νερού.
Αν και έμοιαζε αρκετά με τις σημερινές χύτρες ταχύτητας, δεν ξέρω αν ο Ήρωνας την χρησιμοποιούσε και για μαγείρεμα! :-)
Η χύτρα ταχύτητας πάντως παρουσιάστηκε κοντά στην σημερινή της μορφή από τον Ντ.Παπέν στην Γαλλία το 1679. Μετά την εξάπλωση που γνώρισε στον 20ο αιώνα δεν άργησε να κατηγορηθεί ότι με τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις που αναπτύσσει καταστρέφει μεγάλο τμήμα των θρεπτικών στοιχείων της τροφής, αλλά η ταχύτητα που προσέφερε είναι τέτοια που σχεδόν κανείς δεν νοιάζεται πια για τα υπόλοιπα.
Η παραγόμενη κυκλική κίνηση από την ατμομηχανή του Ήρωνα θα μπορούσε να δώσει κίνηση σε αρκετές μηχανές της εποχής όπως ο τόρνος.. Δεν έχουμε όμως αρκετά στοιχεία για κάτι τέτοιο.
'Αλλη ενδιαφέρουσα κατασκευή του Ήρωνα ήταν η χρήση ανεμογεννήτριας. Χρησιμοποίησε την δύναμη του ανέμου μιας φτερωτής και μετέτρεψε την κυκλική κίνηση σε παλινδρομική για να κινήσει αεραντλία που θα τροφοδοτούσε μια ύδραυλιν!
 |
| πιεστήριο εξαγωγής λαδιού |
Το λάδι ελιάς έχει μεγάλη παράδοση στην Ελλάδα και φυσικά οι άνθρωποι στην αρχαία Ελλάδα έπρεπε με κάποιο τρόπο να το βγάζουν απ' τις ελιές χωρίς να τους βγαίνει το λάδι απ' την προσπάθεια! ;-)
Υπήρχαν και τότε (όπως υπάρχουν σε ευρεία χρήση και μέχρι σήμερα) πιεστήρια που με την δύναμη που εφαρμόζεται σε έναν κοχλία καταφέρνουν να συμπιέζουν οτιδήποτε χρειαστεί. Η δύναμη όμως που απαιτείται για την λειτουργία τους είναι συνήθως μεγάλη κάνοντας ιδιαίτερα κουραστική την χρήση τους.
Ο Ήρωνας λοιπόν κατανοώντας καλύτερα απ' τους υπόλοιπους την μηχανική των υγρών κατάφερε και έφτιαξε μερικές συσκευές ώστε να βγαίνει ευκολότερα το λάδι απ' τις ελιές με την βοήθεια υδραυλικής πρέσας. Αυτός ο τύπος πιεστηρίου αν και είναι δυσκολότερος κατασκευαστικά μιας και απαιτεί σοβαρή κατασκευαστική ακρίβεια, δίνει πολύ καλύτερα αποτελέσματα μιας και ο πολλαπλασιασμός δυνάμεως που πετυχαίνει είναι εντυπωσιακός σε σχέση με το απλό μηχανικό πιεστήριο. Ο ίδιος βασικός τρόπος συμπίεσης χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα στα περισσότερα πιεστήρια λαδιού, τυπογραφεία, ανυψωτικά μηχανήματα κλπ.
Ο Κτησίβιος έφτιαξε επίσης κάποιο παρόμοιο πιεστήριο που δούλευε με αντλία κενού! Φυσικά η στεγανοποίηση που απαιτούσε η κατασκευή ήταν ακόμα καλύτερη από το υδραυλικό πιεστήριο.
 |
| μηχανισμός που άνοιγε τις πόρτες του ναού αυτόματα από το άναμμα φωτιάς στον βωμό |
Τα αυτόματα του Ήρωνα έμειναν γνωστά στην ιστορία μιας και οι εφαρμογές τους τα έκαναν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα για το ευρύτερο κοινό.
Στην διπλανή εικόνα βλέπουμε τον αυτοματισμό που ανάγκαζε τις πόρτες του ναού να ανοίγουν όταν άναβε η φωτιά της θυσίας στον βωμό του ιερού. Στο κάτω μέρος του βωμού υπήρχε αεροστεγές δοχείο του οποίου ο αέρας διαστελλόταν από το άναμμα της φωτιάς στο πάνω μέρος του. Ο μεγαλύτερος όγκος του αέρα έσπρωχνε το υγρό από το κάτω δοχείο μέσω του σωλήνα (με το φαινόμενο του σιφωνισμού) στον διπλανό κουβά. Όταν ο κουβάς με το περισσότερο νερό βάραινε αναγκαζόταν κατερχόμενος λόγω βάρους να τραβήξει τα σκοινιά που μέσω τροχαλίας άνοιγαν τις πόρτες του ναού. Ένα αντίβαρο κράταγε το κουβά σε ελεγχόμενη ισορροπία και μετά το σβήσιμο της φωτιάς, (μετά την ολοκλήρωση της θυσίας στον βωμό), ο κύκλος λειτουργίας επαναλαμβανόταν αντίστροφα κλείνοντας τις πόρτες και επαναφέροντας την συσκευή στην αρχική κατάσταση έτοιμη για την επόμενη θυσία.
'Αλλα αυτόματα συνδεόταν με αυτόματες βρύσες και πουλιά που κελαηδούσαν και γενικά πράγματα ιδιαίτερα εντυπωσιακά και ευχάριστα για όλους! Όσοι δεν ήξεραν ή δεν μπορούσαν να καταλάβουν τον μηχανισμό λειτουργίας τέτοιων συσκευών, θεωρούσαν ότι οφείλονται σε θαύματα ή τουλάχιστον σε ανώτερες μυστηριώδεις δυνάμεις.
Μιας και αναφερθήκαμε σε ατμούς και πιέσεις ας θυμηθούμε και την διαδικασία της απόσταξης η οποία αποδίδεται στην Υπατία, την μεγαλύτερη γυναίκα μαθηματικό, επιστήμονα και φιλόσοφο της αρχαιότητας που έζησε επίσης στην Αλεξάνδρεια στο τέλος του 4ου και στις αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. Δολοφονήθηκε με διαμελισμό το 415 από φανατισμένο χριστιανικό όχλο που την θεώρησε μάγισσα λόγω της ενασχόλησής της με αρχαίες επιστήμες.
Στην Μινωική Κρήτη υπάρχουν ενδείξεις ότι εκτός από κρασί και νερό με μέλι απολάμβαναν και την γνωστή μέχρι σήμερα τσικουδιά. Ακόμα όμως δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία σαν απόδειξη της απόσταξης της τσικουδιάς από την εποχή εκείνη.
Το 1495 ο Τζ. Κόρ παρασκευάζει το πρώτο ουίσκι, που αλλού; στην Σκοτία!
Ο Αρχιμήδης μεταξύ όλων των άλλων είχε κατασκευάσει κι ένα μηχάνημα για να σηκώνει βάρη, που δούλευε πάλι με την δύναμη του ατμού. Προφανώς θα ήταν κάποιο εμβολοφόρο μηχάνημα που περιέστρεφε κάποιο κύλινδρο όπου μαζευόταν το σκοινί με το αναρτημένο βάρος. Αυτή η μορφή κίνησης βέβαια θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σε πλήθος άλλων συσκευών της εποχής, αλλά δεν ξέρουμε αν κίνησε κάτι ποτέ και κάτι άλλο. Δεν αποκλείεται φυσικά και να ήταν απλά ένα έμβολο σε μία σωλήνα που διαστέλλοντας το περιεχόμενό της με φωτιά να κατάφερνε σπρώχνοντας το έμβολο να ανυψώνει με αυτό κάποιο βάρος.
Οι σύγχρονοι του Αρχιμήδη μηχανικοί προφανώς δεν είχαν την ικανότητα να καταλάβουν και να αντιγράψουν τις ιδιαίτερα προχωρημένες για την εποχή τους εφευρέσεις του. Παραλλαγή της εφεύρεσης αυτής αποτέλεσε και το κανόνι ατμού.
Το 1712 ξανασυναντάμε στην Αγγλία από τον Θ. Νιουκάμεν την ατμομηχανή για βιομηχανική χρήση.
 |
| αντλία νερού |
Ο Κτησίβιος έζησε τον δεύτερο π.Χ. αιώνα στην Αλεξάνδρεια. Ήταν γιος κουρέα, αλλά ευτυχώς το ευνοϊκό για τις επιστήμες περιβάλλον της Αλεξάνδρειας του επέτρεψε να αφήσει σύντομα το κουρείο και να ασχοληθεί με αρκετά πιο εντυπωσιακά πράγματα. Περιγράφεται σαν ιδιοφυής μηχανικός που οι επινοήσεις του περιορίστηκαν μόνο απ' το περιβάλλον που ζούσε. Παρακάτω βλέπουμε μερικές απ' αυτές:
 |
| ανακατασκευασμένη ύδραυλις |
Ο Κτησίβιος εκτός των άλλων ασχολήθηκε και με την μουσική κατασκευάζοντας το πρώτο πληκτροφόρο όργανο. Η ύδραυλις ήταν ένα μουσικό όργανο που λειτουργούσε με πίεση που του παρείχαν αντλία αέρα και υδραυλικός μηχανισμός και οδηγούσε κατ' επιλογή των πλήκτρων ισάριθμους μεταλλικούς αυλούς. Ένας έξυπνα σχεδιασμένος και κατασκευασμένος μηχανισμός επέτρεπε σε μία αεραντλία να αποθηκεύει τον συμπιεσμένο αέρα σε μια δεξαμενή και με την βοήθεια υδραυλικού συστήματος να τον στέλνει με διαρκώς σταθερή πίεση για την λειτουργία του οργάνου. Έτσι κάθε πλήκτρο μπορούσε πάντα να στέλνει σε κάθε αυλό σταθερή πίεση αέρα. Ήταν ένα πληκτροφόρο μουσικό όργανο που μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί πρόδρομος του σημερινού αρμόνιου. Αν και κατασκευαστής της θεωρείται ο Κτησίβιος, άλλοι αποδίδουν την εφεύρεσή της στον Ήρωνα και την εξέλιξή της στον Κτησίβιο.
Κοντά στο Δίον στην Πιερία το 1992 βρέθηκε τμήμα υδραύλεως του 1ου αιώνα π.Χ. Με βάση την περιγραφή του Ήρωνα και του Βιτρούβιου και το κομμάτι που βρέθηκε έγινε δυνατή η ανακατασκευή της από τον καθηγητή Δημήτρη Παντερμάλη.
Η ύδραυλις χρησιμοποιούταν μέχρι τον 9ο τουλάχιστον αιώνα από βυζαντινούς αυτοκράτορες. Θεωρείται ότι το εκκλησιαστικό όργανο βασίστηκε πάνω στο σχέδιο της υδραύλεως.
για περισσότερα: περιοδικό HITECH Ιούνιος 2000
Η μουσική κλίμακα της υδραύλεως όπως και στα περισσότερα μουσικά όργανα της εποχής, βασίστηκαν πέρα από την εμπειρία του κάθε τεχνίτη και στις μελέτες του Πυθαγόρα, ο οποίος μελετώντας την μαθηματική σχέση της μουσικής κλίμακας και διατυπώνοντας σχετικούς κανόνες διευκόλυνε αφάνταστα την κατασκευή μουσικών οργάνων. Κατάφερε να εκφράσει την μουσική αρμονία, με μαθηματικές σχέσεις μέσα απ' την φιλοσοφική και επιστημονική του προσέγγιση. Ξεκινώντας από μία χορδή και διαιρώντας διαδοχικά το μήκος της με τον χρυσό αριθμό Φ, κατάφερε να κατασκευάσει το μουσικό όργανο «κανόνα», εξέλιξη του οποίου συναντάμε μέχρι σήμερα στο γνωστό «κανονάκι».
Ο πάπας Συλβέστρος ο Β' πριν αναλάβει το υπέρτατο αξίωμά του ήταν γνωστός σαν μοναχός Ζερμπέρ. Στην Σεβίλλη και στην Κόρδοβα είχε επαφές με 'Αραβες επιστήμονες της εποχής και μελετούσε πολλά περισσότερα από τα θρησκευτικά. Λέγεται ότι κατάφερε να κατασκευάσει ατμοκίνητο αρμόνιο το 970. Επίσης έφτιαξε κάποιο ρολόι με βαρίδι, ένα μηχανισμό αναπαράστασης πλανητικών κινήσεων και χάρακες με συρόμενα τμήματα για υπολογισμούς.
Χρειάζεται να φτάσουμε στο 1709 που ο Μπ.Κριστοφόρι στην Ιταλία κατασκευάζει το πρώτο πιάνο για να ξαναέχουμε πληκτροφόρο μουσικό όργανο. Το αρμόνιο που πλησιάζει ηχητικά και κατασκευαστικά περισσότερο την ύδραυλιν αργεί ακόμα περισσότερο.
 |
| αντλία αέρος |
Οι αντλίες αυτές του Κτησίβιου χρησιμοποιήθηκαν και σε άλλες του κατασκευές από μεταγενέστερους κατασκευαστές. Μπορούν να αντλήσουν τόσο νερό όσο και αέρα ανάλογα με τον βαθμό στεγανότητας που επιτεύχθηκε στην κατασκευή. Σε πολλές εφαρμογές χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα λόγω απλότητας της κατασκευής αλλά και αξιοπιστίας. Οι εμβολοφόροι κινητήρες εσωτερικής καύσης που χρησιμοποιούνται σήμερα σε εκατομμύρια αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες και σε άλλες εφαρμογές θεωρούνται μια έξυπνη μετατροπή αυτού του τύπου αντλίας!
Ο φον Γκέρικε στην Γερμανία το 1650 μας ξαναχάρισε την εφεύρεση της αεραντλίας.
'Αλλη σημαντική εφεύρεση του Κτησίβιου είναι πυροσβεστικό μηχάνημα που μάλιστα δούλευε με διπλή χειροκίνητη αντλία. Πράγμα ιδιαίτερα χρήσιμο για τις πολυκατοικίες της εποχής στις πυκνοκατοικημένες συνοικίες της Αλεξάνδρειας. Η ίδια μορφή πυροσβεστικής αντλίας με μικροτροποποιήσεις χρησιμοποιούταν μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα.
Παρόμοια διπλή αντλία αλλά με εύφλεκτο υγρό αντί για νερό, αποτέλεσε τμήμα μεγάλου πολεμικού φλογοβόλου της ίδιας εποχής.
Ο Μ.Φούκς στην Γερμανία το 1734 μας έφτιαξε τον πυροσβεστήρα.
 |
 |