สนามนักคิด   แหล่งผลิตนักเขียน   ที่แสดงความคิดสร้างสรรค์

    (กระทงเสี่ยงทาย)
ก่อนวันลอยกระทงน้ำทรงฝั่ง
มืไหลหลั่งท่วมท้นจนเสียหาย
จึงคิดหาคนรักมาแนบกาย
โดยการเขียนจดหมายใส่กระทง
    วอนพระพายพัดพากระทงรัก
    แม่คงคาช่วยผลักช่วยเสริมส่ง
    พิรุณจ๋าอย่าถล่มให้จมลง
    ประเดี๋ยวคงมีใครเก็บไปชม
กระทงสวยพร้อมจดหมายบรรยายว่า
ปราถนาหาคู่มาสู่สม
ไม่อยากอยู่แดเดียวเปลี่ยวอารมณ์
เป็นมาลีไร้ผึ้งดมฤาสมควร
     แม้ใครพบกระทงจงมาหา
     จะลงไปรอท่าที่ริมสวน
     แต่บอกก่อนนะว่าอย่ามาชวน
     จะไม่ด่วนหอบผ้าหนีตามไป
หากตกลงปลงใจให้มาขอ
ฉันมีแม่มีพ่อเอาใจใส่
ฐานะฉันพอมีมิอายใคร
เธอจะได้หญิงงามตามต้องการ
      ท้ายจดหมายย้ำว่าอย่าลืมนะ
      อ่านให้จะแจ้งก่อนหย่อนทิ้งสาร
      หากคิดว่าน่าอายเหลือประมาณ
      ช่วยทิ้งลงลำธารช่วงวังวน
            รจนา   U.S.A.

"ห้องนั้นไม่มีที่ว่าง
ต้องนอนค้างที่ชานบ้าน
ปูเสื่อบนไม้กระดาน
ที่ลานโล่ง..ตรงนั้น
     มดเอ๋ย...มดอะไรก็ไม่รู้
     ตัวใหญ่น่าดูอยู่ที่นั่น
     บ้างจับกลุ่มบ้างก็คลาน
     พะเรอบานเป็นกองทัพ
ง่วงก็ง่วง..ร้อนก็ร้อน
อยากจะนอนแต่ไม่หลับ
กลัวมดจะเข้ามางับ
เสร็จสรรพโดนงับไปหนึ่งรู
     มดจ๋า...ฉันผิดตรงไหน?
     บอกหน่อยได้ไหม   ให้รู้
     "ก็(มึง)มาทับรังกู !!"
     เลยบอกให้รู้ว่าอย่าทำ"
                 อ่างเก็บน้ำห้วยลิงโจน   ยโสธร
                    พฤษภาคม 2541
(สงครามยึดอาณาเขตย่อยๆระหว่าง มด กับ คน
ผลแพ้ชนะก็ออกมาอย่างที่เห็น)
ว่าแล้วก็ขออีกหนึ่งบทละกัน
"อยากให้โลกที่ฉันจากไป
สดใสกว่าวันที่ฉันเกิดมา
อยากให้วันในบางเวลา
ยาวนานกว่าที่เคยเป็น
อยากให้ฟ้าสีฟ้า..ที่ว่าฟ้า
สวยกว่าฟ้าที่เคยเห็น
อยากให้น้ำใสใสยิ่งใสเย็น
อยากให้เป็นเช่นนี้ทุกวัน.."
                       โย่ง

weekly poems     monday tuesday wedneday thursday friday saturday sunday 

อยากให้ใครต่อใครได้มาเห็น
สายลมเย็นดอกหญ้ากับฟ้าใส
อยากจะเก็บไปอวดใครต่อใคร
แต่ทำได้แค่เก็บไว้ในใจเรา
       มีก็เพียงสายอักษรเป็นกลอนฝาก
       ด้วยความรักอยากให้เธอหายเหงา
       ระบายสีเติมเส้นเล่นกับเงา
       จากขุนเขาส่งไปให้เธอดู
แต่วาดฟ้าดูอย่างไรไม่เหมือนฟ้า
จะวาดหญ้าไม่เหมือนย่าหน้าเหมือนปู่
จะวาดกวางให้เหมือนกวางอย่างที่ดู
กลับเหมือนหมูสุดเศร้าไม่เข้าใจ
       ขอให้เธอทำใจเมื่อได้เห็น  
       คิดว่าเป็นฝีมือวาดเด็กหัดใหม่
       จากเพื่อนเธอคนหนึ่งซึ่งอยู่ไกล
       หากเธอรับไม่ไหวให้ฉีกทิ้ง.
                          ณ เขาใหญ่
...นั่งเล่นอยู่บนห้างหนองผักชี
นึกถึงใครบางคนที่อยู่ไกล
เลยวาดรูปใส่โปสการ์ดส่งไปให้
ในสไตล์ของเด็กอนุบาล
พร้อมกับกลอนบทนี้
                           โย่ง

You are Poet2543