Dit is ongetwijfeld de bekendste straat van Barcelona. De Rambla bestaat uit verschillende delen, beginnend aan Plaça de Catalunya en eindigend 1,5 km verderop aan de haven. Plaça de Catalunya is een groot levendig en groen plein, midden in het centrum. Het is een belangrijk verkeersknooppunt met bushaltes en ondergrondse metro- en treinstations. Je kan de hele Rambla in een half uurtje stappen overbruggen, of je kan er uren over doen, kijkend naar de ontelbare straatartiesten, bloemenkraampjes, boekenstalletjes en dierenverkopers. In het midden van de straat is het een brede voetgangerspromenade, maar langs beide kanten raast het stadverkeer voorbij. Er zijn veel winkels, hotels, wisselkantoren en restaurants. Er zijn tal van bezienswaardigheden op en naast de Rambla, ik beschrijf ze in volgorde komende van Pl. de Catalunya. Ongeveer de derde zijstraat aan de linkerkant is Carrer Portaferissa, een winkelstraat. Via hier kom je ook in de Barri Gotic en Ribera, de oudste wijken.
Aan de rechterkant staat La Boqueria, een populaire overdekte levensmiddelenmarkt met een enorme overkoepeling in staal en glas.  Iets verderop werd El Liceu, het nieuwe operagebouw gebouwd. Plaça Reial, links van de Rambla, is een plein met palmbomen en pastelkleurige gevels, de lantarenpalen werden door Gaudí ontworpen. In Nou de la Rambla, een zijstraat aan de rechterkant, staat Palau Güell, ontworpen door architect Antoni Gaudí, met typisch smeedijzerwerk aan de poorten. Je kan vrij in de hall rondkijken, in de rest van het huis is het theatermuseum gevestigd.
Aan La Rambla nr 7, bevindt zich het Centre d' Arts Santa Monica, een opmerkelijk gebouw met houten platform, waar wisselende tentoonstellingen van moderne kunst gehouden worden.
Als je in deze buurt naar rechts afslaat, kom je via Carrer Arc del Teatre in de Barri Xino, de rosse buurt.
Helemaal aan het einde van de Ramblas, vlakbij de haven, staat het standbeeld van Christoffel Columbus.
Als je door loopt naar de haven kom je aan de volledig vernieuwde waterkant terecht.
Transport: metro lijn 1,halte Pl. Catal. en met lijn 3, halte Pl. Catal. of Liceu .

Deze rubriek omvat verschillende stadsdelen die aan zee grenzen, zoals Moll de la Fusta, Moll d’Espanya, Barceloneta en de Olympische haven. Dit gebied is het meest aan vernieuwing en verandering onderhevig geweest met het oog op de Olympische spelen in ’92. Je komt er door aan het monument van Columbus de straat over te steken.
Recht voor, zie je de vlottende houten brug, met golvende stalen structuur die het vasteland met Moll d’ Espanya en de jachthaven Port Vell verbindt. Op Moll d’ Espanya staat het nieuwe winkelcentrum Maremagnum, met een enorme spiegelgevel waarin het water mooi reflecteert. Verder is er L’ Aquarium, een aquarium (ook toeval), met o.a. collecties over de flora en fauna in de Middellandse zee, en een IMAX theater.
Uiterst links zie je Moll de la Fusta, een wandelpromenade die in de jaren 80 als eerste project in de vernieuwing van de waterkant, heraangelegd werd met opvallende rode bruggetjes, palmbomen, café’s en restaurantjes. Aan het einde van de Moll de la Fusta, staat het felgekleurde sculptuur, ‘ Cap de Barcelona’ van Roy Liechtenstein. Vanaf hier wandel je langs de waterkant over Passeig Joan de Borbon door Barceloneta. Zo kan je, mits een flink eindje wandelen, tot in het Olympisch dorp geraken.
Transport: metro lijn 3, halte Drassanes.

Barceloneta is een oude visserswijk, opgepoetst in het kader van de Olympische spelen, maar toch nog echt typisch. Als je de achterstraatjes hier doorwandelt, lijkt het of je in een zuiders dorpje bent.  Als je langs de kustlijn blijft, wandel je over een brede dijk naast het strand.

Het Olympisch dorp moest tijdens de Spelen van '92 faciliteiten en onderdak bieden aan duizenden atleten en toeschouwers. Met dit doel voor ogen werd een reeks hypermoderne gebouwen ontworpen, door architecten uit de hele wereld. Hieruit ontstond een mooie, strakke urbanisatie, waar het aangenaam om rond te wandelen is. Blikvangers zijn de twee torengebouwen van 142 meter hoog, waarin een hotel en kantoorgebouwen gevestigd zijn. Rond het Villa Olímpica hotel, werd een stalen constructie gebouwd zodat het lijkt of het gebouw in de steigers staat. Voor deze torens staat het goudkleurige sculptuur ‘Pez y Esfera’, ontworpen door Frank Gehry. Het ronde gebouw iets verderop huisvest de meteorologische dienst. Op de wandelpromenade staan steeds weerkerende hoge strakke sculpturen. In het Olympisch dorp zijn 5000 appartementen en verschillende parken, allemaal met een verschillende architectuur.  De Olympische haven is, vooral ‘s avonds, een levendige buurt met trendy cafés en restaurantjes.
Transport: metro lijn 4, halte Barceloneta of Ciutadella Villa Olímpica of per bus.

TOP

Eigenlijk zijn de Barri Gòtic en Ribera verschillende wijken, maar ze grenzen aan elkaar en maken allebei deel uit van de oude stad. De Gotische wijk grenst aan de linkerzijde van de Rambla, Ribera ligt nog iets verder naar het oosten. Dit zijn klassieke wijken. Als je houdt van de architectuur en de sfeer uit de 12de tot de 19e eeuw, is het hier interessant. Vooral de Gotische wijk is een echte toeristenlokker, Ribera is aangenamer vond ik. In de Barri Gòtic staan nog overblijfselen van een 2300 jaar oude Romeinse muur. Plaça del Pi voor de kerk Santa Maria del Pi is een drukbezocht pleintje. Centraal in de wijk staat de Gotische kathedraal met zijn bijgebouwen, gebouwd in de 14de en 15de eeuw, waarvan de gevel pas werd afgewerkt in de 19e eeuw. Er zijn tal van oude paleizen en statige pleinen in de buurt. Ribera wordt van de Barri Gòtic gescheiden door de Via Laietana. Hier vindt je nog meer Gotische gebouwen. Carrer Montcada is hier een belangrijke straat, er zijn verschillende kunstgalerijen, Gotische paleizen en restaurantjes. Belangrijk is het Picassomuseum, in nr 15. Het gebouw heeft een mooie openluchttrap en een collectie die de evolutie weergeeft van Picasso's eerste werken als jonge schilder, tot zijn latere schilderijen. De nadruk ligt op zijn klassiekere werken.
INFO:  Maandag gesloten. Open van dinsdag - zaterdag van 10 - 20 u, zondag van 10 - 15 u. Metro lijn 4, halte Jaume.
Aan Carrer Sant Pére Més Alt staat het Palau de la Música Catalana. De Modernistische concertzaal, door Domènech i Montaner gebouwd in 1908, heeft een mooie, rijkelijk versierde gevel en werd gedurende de jaren 80 gerenoveerd.

Deze wijk is niet echt een toeristische trekpleister, maar een studentenbuurt waar op gebied van moderne architectuur en moderne kunst wel wat te zien is. De buurt begint aan de universiteit, aan Plaça d' Universidad met Carrer Tallers.
Aan Montalegre n°5 is het Centre de Cultura Contemporani gevestigd, alleen al de moeite om te bezoeken vanwege de spiegel op de binnenplaats tussen de gebouwen, die de haven weerspiegelt. De binnenplaats is vrij toegankelijk. Ma.   gesloten, open van di - zat 11 -14 u en van 16 - 20u, zon- en feestdagen 10 -15u. Als je aan de achterkant van het cultureel centrum bent, zie je twee mooie moderne gebouwen.
Eén hiervan is het museum voor hedendaagse kunst, MACBA : Museu d'Art Contemporani de Barcelona aan Plaça Angels 1. Er is een toffe museumwinkel. Maandag gesloten, dinsdag - vrijdag open van 12 - 20 u, zaterdag van 10 - 20 u, zon - en feestdagen van 10 - 15 u.
Naast het MACBA, op Plaça Salvador Segui, is een grote muurschildering van Keith Harring te zien.

Dit is op architectonisch gebied een fantastische wijk, waar het Modernisme (Spaanse tegenhanger van Art Nouveau) hoogtij viert. De wijk is één immens openluchtmuseum waar je van de ene verrassing in de andere valt. Bovendien is L' Eixample een sjieke winkelwijk, dus er is constant wel wat te zien.
De Rambla de Catalunya loopt min of meer in het verlengde van de gewone Rambla, maar is totaal verschillend. Hier zijn meer deftige winkels en mooie panden. Hoewel vooral het huis op de hoek met de 'Gran Via', en de huizen op de nummers 21 t/m 27 voorbeelden zijn van het Modernisme zijn ook andere gevels de moeite van het omhoog kijken waard. Vanop de Rambla de Catalunya zie je aan de rechterkant in ‘Carrer d’ Arago, op het dak van een gebouw een spectaculair kluwen van staaldraad, een kunstwerk van Antoni Tapies. Hier is de kunstgalerij Fundacio Tapies gevestigd, waar werken van de Spaanse schilder zelf en andere hedendaagse kunstenaars te zien zijn.  Aan het einde van de R. de Catalunya, op de hoek van de Avinguda Diagonal staat ‘Casa Serra’ van Puig i Cadafalch.
Passeig de Gracia is de belangrijkste straat met Modernistische gebouwen. Tussen de deftige winkelgalerijen staan echte architecturale parels. Op nr 92 staat ‘Casa Mila’ , ook La Pedrera genoemd, van Gaudi. Het is echt prachtig. De binnenplaats, de bovenste verdieping en het dak zijn te bezichtigen. De binnenplaats is een schouwspel van gebogen lijnen en diepblauwe, groene en gele kleuren. Op de bovenste verdieping is een tentoonstelling van Gaudi’s belangrijkste werken, met diamontages, foto’s en maquettes. Elke hoek van het gebouw is asymmetrisch, overal zijn nissen en hoeken. Honderden stenen bogen overwelven de zaal. Het dakterras is een echte sprookjeswereld, met trapjes, bogen en gedraaide sculpturen in mozaïek, en tientallen schoorstenen, vermomd als beelden. Het zicht op de stad is ook meegenomen natuurlijk.
Info :  De ticketbalie bevindt zich om de hoek in Carrer de Provença, vlak naast de ingang. Open : van dinsdag tot zaterdag ; 10 - 20 u, zon - en feestdagen van 10 - 15 u, maandag gesloten.
Aan Pssg. De Gracia nr 43 staat Casa Battló van Gaudi. Dit is één van zijn laatste projecten voor burgers, voor hij zich volledig op de bouw van ‘La Sagrada Familia’ richtte. Deze woning kan je niet bezoeken. De gevel is bekleed met kleurrijke mozaïek, de balkons lijken op gezichtsbeenderen van reusachtige dieren, en het dak stelt de geschubde rug van een prehistorisch dier voor. Naast Casa Battló, op nummer 41, staat Casa Amattler van de hand van Puig i Cadafalch, een neogotisch gebouw. Op nr 35, Casa Lleó Morera van Domènech i Montaner, tevens het hoofdkwartier van het toeristenbureau.
In Carrer Mallorca staan ook nog het Palau Montaner, van de gelijknamige architect, en ook van hem; Casa Thomas in neogotische stijl. In L'Eixample zijn nog honderden andere bezienswaardige gebouwen.
Transport : metro lijn 2, 3 of 4 halte Passeig de Gracia. Ook de stations van Pl. de Catalunya of Universitat zijn goede uitvalsbasissen.

Nog in dezelfde wijk, maar een eindje verder, aan de overkant van de Av. Diagonal, aan Carrer de Provença staat de kathedraal, La Sagrada Familia, Gaudi’s reusachtige meesterwerk. De kerk is al van in de vorige eeuw in opbouw, maar nog lang niet voltooid. Er gaat een grote symboliek schuil achter de drie hoofdgevels, die Geboorte, Passie en Dood en Verheerlijking voorstellen. Aan elke gevel moeten vier torens komen, voor elk van de twaalf apostelen één. De 107 meter hoge torens, hebben een structuur van verticale ribben, met horizontale ringen eromheen en zitten vol vormen uit de natuur. De spitsen zijn kunstwerken van kleurrijk mozaïek en glas in beton gegoten. Jammer dat de bouwkranen het uitzicht zo ontsieren. De onafgewerkte binnenkant van de kerk, de bouwput en het museum in de kelders kan je bezoeken.
Info :  Open elke dag van 9 u tot januari, februari,november en december tot 18 u, maart, april en oktober 19 u, mei en september 20u, juni, juli en augustus 21 u.
Transport: metro lijn  5, halte Sagrada Familia, en met verschillende buslijnen.

TOP

De wijk Gracia is niet erg bekend en er is ook niets echt speciaals te beleven, het is een gezellige woonwijk voor de middenklasse. Best aangenaam om door te wandelen, en Parc Güell is hier in de buurt. Dit park is alweer een project van Gaudí, dat in samenwerking met Jujol, één van zijn medewerkers, een fantasierijk geheel geworden is. Bedoeling was dat hier een woongebied voor de rijkere klasse zou komen, maar uiteindelijk is het  een park met maar drie woningen gebleven, waaronder het huis waar Gaudí gedurende de bouw verbleef. Dit huis, Casa Gaudí, is te bezichtigen. Aan de ingang van het park is een leuk gebouwtje met betegelde minitorenspits en de drakenfontein. Blikvanger is de lange slingerbank met veelkleurige mozaïek bekleed, die de afboording van een plein vormt, ondersteund door 100 zuilen : de Griekse zuilenzaal. Van op het plein heb je een mooi zicht over de stad.
Info : Adres : Carrer Albert Llamas. Het park is dagelijks open van zonsopgang tot zonsondergang. Toegang tot het park is gratis.
Casa Gaudí is open van oktober tot maart van 10 - 14 u en van april tot september van 16 - 18 u, sluitingsdag zaterdag. 
Transport: bus 24, 31, 32, 74 of met metro lijn 3, halte Lesseps, maar dan heb je nog een flinke wandeling bergop in het vooruitzicht.

De berg Montjuïc is de groene long van de stad. Toen in 1929 de wereldtentoonstelling in Barcelona doorging werden hier parken, paleizen, paviljoenen, sportstadions en tentoonstellingsruimtes aangelegd. Een aantal van die gebouwen zijn blijven bestaan en hebben een belangrijke functie als museum. De sportstadia werden gerenoveerd en andere werden bijgebouwd naar aanleiding van de Olympische spelen in 1992.
Aan de voet van de berg liggen andere stadsgedeelten die in toeristische gidsen weliswaar onder Montjuïc gecatalogeerd staan. Hier begin ik mijn overzicht van het gebied.
Aan Carrer Tarragona ligt het 'Parc Joan Miró', waar zijn metershoge kleurrijke sculptuur 'Dona i Ocel' (Vrouw en Vogel) midden in een waterpartij staat. In tegenstelling tot wat de naam van het park doet vermoeden, is dit het enige werk van hem dat hier staat.
Hier vlakbij ligt de Plaça d'Espanya, dat met de twee torens en fontein, de toegangspoort vormt tot Montjuïc. De fontein wordt 's avonds kleurrijk verlicht en tijdens het weekend speelt er van 21 tot 23 u een waterorgel. Vanaf hier heb je zicht op de Avinguda Reina Maria Cristina en de trappen naar de berg, met bovenaan het Palau Nacional, waar het Museu d'Art de Catalunya,( Museum van Gotische en Middeleeuwse kunst) gevestigd is.
Als je bovenaan de trappen bent en je gaat naar rechts, kom je aan het 'Barcelona paviljoen' ook het ' Mies van der Rohe paviljoen' genaamd, naar zijn ontwerper. De architect ontwierp dit strakke, sobere gebouw voor de wereldexpo in '29. Nadat het dienst gedaan had als Duits paviljoen, werd dit gebouw een jaar later weer afgebroken. Omdat het gebouw als een mijlpaal in de moderne architectuur beschouwd wordt, heeft men het in '85 op dezelfde plaats weer opgetrokken. Binnen kan je de Barcelona stoel bekijken, ook door Mies Van der Rohe ontworpen, en (wisselende?) tentoonstellingen.
Op Montjuïc heb je ook nog een aantal, volgens mij, muffigere zaken als 'Poble Espanyol', een dorp met allerlei Spaanse landelijke bouwstijlen, een ambachtsmuseum, een archeologisch museum, en een ethnologisch museum.
De moeite zijn de nog hoger gelegen sporttempels. Het olympisch stadion stond er al in 1929, maar werd ter gelegenheid van de Spelen in '92 vernieuwd en aangepast om een bezetting van 70.000 mensen aan te kunnen. De gevel is mooi, en doet eigenlijk niet echt vermoeden dat er een stadion achter zit. Je kan ook even een kijkje nemen in het stadion zelf. Open elke dag van 10 - 18 u.
Het sportpaleis 'Palau d'Esports Sant Jordi' werd gebouwd voor de Spelen, naar een ontwerp van de Japanner Isozaki, die er een futuristisch gebouw van maakte, waar 15.000 mensen in kunnen. Op het plein voor het gebouw heb je een prachtig uitzicht: links waterterassen met daarachter het Olympisch stadion, voor 'Sant Jordi' sculptuurtjes in staaldraad, en rechts de 'Calatrava', een 188 meter hoge communicatietoren, die lijkt op een witte scherpe naald met een draad errond.
Tijdens het weekend is Sant Jordi' van 10 - 18 u open, als er geen evenement plaatsheeft.

Hoger op de berg staat het Montjuïckasteel, met het militair museum, en vanop Miramar Esplanade kijk je op de haven uit. Je kan hier geraken via een kabelbaan (funicular).

Interessant museum op Montjuïc is het 'Fundació Joan Miró'. Als je van zijn werk houdt is dit museum erg de moeite, zowel schilderijen, wandtapijten als sculpturen worden tentoongesteld. Er is ook een aparte ruimte waar tijdelijke hedendaagse exposities gehouden worden. In het museum zijn een restaurant en 2 grote museumwinkels, o.a. een boekhandel gevestigd. Op hun website www.bcn.fjmiro.es kan je alle informatie die je nodig hebt terugvinden.
Info : Adres : Parc de Montjuïc. Open dinsdag tot zaterdag van 11 - 19 u, en donderdag tot 21 u, ' s zondags en feestdagen van 10u30 - 14u30, maandag gesloten, behalve op feestdag. Tussen juli en september blijft het museum langer open, van di tot za 10 - 20 u ( do tot 21 u 30 ), en zon- en feestdagen van 10 - 14u30.

Transport: Montjuïc is op verschillende manieren bereikbaar : te voet (het is wel flink klimmen !),met de bus ( 61) en met metro, lijn 1 en 3 tot Pl. Espanya of met lijn 2 en 3 tot Paral.lel, vanaf waar je met de 'funicular' verder de berg op kan.
Montjuïc zelf is niet verstedelijkt, dus misschien een simpel advies; neem wat eten en drinken mee, want op dit gebied is er hier niet zo veel te krijgen.

Pedralbres

Pedralbres is een dure woonwijk, voornamelijk interessant voor voetballiefhebbers, want hier is het stadion van FC Barcelona en het voetbalmuseum gevestigd. Adres : Aristides Maillol, de openingsuren variëren volgens het seizoen, 's winters maandag gesloten en 's zomers op zondag, uren van 10 - 13 u en van 15 - 18 u, maar op feestdagen en tijdens winterweekends van 10 - 14u.

Overzichtelijke lijst met informatie over alle musea en bezienswaardigheden die vernoemd werden, kan je vinden op de pagina musea. Uitgebreide informatie over de vernoemde gebouwen en architecten vind je op de architectuurpagina of op pagina Gaudí .

TOP