| เชิญแสดงความคิดเห็นในผลงาน | |
| ของคุณ "โย่ง" | |
| อ่าน ความคิดเห็น |
โย่ง |
| "ห้องนั้นไม่มีที่ว่าง ต้องนอนค้างที่ชานบ้าน ปูเสื่อบนไม้กระดาน ที่ลานโล่ง..ตรงนั้น มดเอ๋ย...มดอะไรก็ไม่รู้ ตัวใหญ่น่าดูอยู่ที่นั่น บ้างจับกลุ่มบ้างก็คลาน พะเรอบานเป็นกองทัพ ง่วงก็ง่วง..ร้อนก็ร้อน อยากจะนอนแต่ไม่หลับ กลัวมดจะเข้ามางับ เสร็จสรรพโดนงับไปหนึ่งรู มดจ๋า...ฉันผิดตรงไหน? บอกหน่อยได้ไหม ให้รู้ "ก็(มึง)มาทับรังกู !!" เลยบอกให้รู้ว่าอย่าทำ" อ่างเก็บน้ำห้วยลิงโจน ยโสธร พฤษภาคม 2541 (สงครามยึดอาณาเขตย่อยๆระหว่าง มด กับ คน ผลแพ้ชนะก็ออกมาอย่างที่เห็น) ว่าแล้วก็ขออีกหนึ่งบทละกัน "อยากให้โลกที่ฉันจากไป สดใสกว่าวันที่ฉันเกิดมา อยากให้วันในบางเวลา ยาวนานกว่าที่เคยเป็น อยากให้ฟ้าสีฟ้า..ที่ว่าฟ้า สวยกว่าฟ้าที่เคยเห็น อยากให้น้ำใสใสยิ่งใสเย็น อยากให้เป็นเช่นนี้ทุกวัน.." โย่ง |
| อยากให้ใครต่อใครได้มาเห็น สายลมเย็นดอกหญ้ากับฟ้าใส อยากจะเก็บไปอวดใครต่อใคร แต่ทำได้แค่เก็บไว้ในใจเรา มีก็เพียงสายอักษรเป็นกลอนฝาก ด้วยความรักอยากให้เธอหายเหงา ระบายสีเติมเส้นเล่นกับเงา จากขุนเขาส่งไปให้เธอดู แต่วาดฟ้าดูอย่างไรไม่เหมือนฟ้า จะวาดหญ้าไม่เหมือนย่าหน้าเหมือนปู่ จะวาดกวางให้เหมือนกวางอย่างที่ดู กลับเหมือนหมูสุดเศร้าไม่เข้าใจ ขอให้เธอทำใจเมื่อได้เห็น คิดว่าเป็นฝีมือวาดเด็กหัดใหม่ จากเพื่อนเธอคนหนึ่งซึ่งอยู่ไกล หากเธอรับไม่ไหวให้ฉีกทิ้ง. ณ เขาใหญ่ ...นั่งเล่นอยู่บนห้างหนองผักชี นึกถึงใครบางคนที่อยู่ไกล เลยวาดรูปใส่โปสการ์ดส่งไปให้ ในสไตล์ของเด็กอนุบาล พร้อมกับกลอนบทนี้ โย่ง |
| เพราะต้องไกลห่างกันคนละทิศ ด้วยเราคิดแตกต่างเส้นทางฝัน ฉันอยู่ในใต้เวิ้งแสงตะวัน เธออยู่นั่นมีจันทร์แจ่มนภา เพราะต้องเดินสวนทางจึงห่างเหิน เพราะสิ่งใหม่เพลิดเพลินให้เสาะหา อาจลืมกันไปบ้างบางเวลา แม้ไกลตาสัญญาว่าผูกพัน คิดถึงเธอทุกทีที่นึกได้ แต่คิดถึงบ่อยไปไม่ใช่ฉัน เมื่อข้างขึ้นเดือนลงคงสักวัน จะจำนรรเจรจาไปหาเธอ ฝากหัวใจยัดใส่ไปรษณียบัตร กระทัดรัดส่งไปให้เสมอ ผ่านอักษรกลอนสั้นฉันให้เธอ แทนคำเพ้อพูดพร่ำทำไม่เป็น "หัวใจติดแสตมป์" ...การสื่อสารผ่านอักษรลงบนหน้ากระดาษใบจิ๋ว เรื่องราวการเดินทางที่ฝากถึงคนอยู่ไกล อยากให้ใครที่ไม่เคยทำได้ลองดู เป็นความรู้สึกดีๆที่ส่งผ่านไปให้ จากคนที่ไม่ชอบโทรศัพท์ Y'Yong kanyaow |
| สวัสดีค่ะ มีกลอนมาให้อ่านเล่นสนุกๆค่ะ ประมาณว่าเป็นประสบการณ์ของคนเดินทาง ที่อยากรู้...แต่ไม่อยากลอง หลงทาง จะไปแล้ว หรือจ๊ะ พระอาทิตย์ อยู่ด้วยกัน สักนิด ไม่ได้หรือ ไม่เอาน่า อย่าเพิ่ง ทำตาปรือ อยู่เป็นเพื่อน คนดื้อ คนถือดี เขาให้ไปทางนั้น ฉันไม่เชื่อ ทำหน้าเบื่อ แล้วแถกขา มาที่นี่ อยู่ที่ไหน ถามดู ไม่รู้ซี หลงทุกที ทำไง ตายแล้วเรา วกกลับไป ทางเก่า ตอนเข้ามา จำได้ว่า ตรงนี้ มันมีเสา ฟ้าเริ่มมืด จึงเห็น เป็นเพียงเงา เลยเริ่มเดา ว่าทางเก่า เหมือนเข้ามา จะไปแล้ว หรือจ๊ะ พระอาทิตย์ ช่วยสักนิด แสงสาด ช่วยกวาดหา หนทางกลับ ที่พัก อีกสักครา แล้วสัญญา จะไม่ดื้อ ไม่ถือดี. โย่ง |
เกาะ..? |
| "จองฝาก" ที่ทางที่เท้าย่ำไป ทางไกลที่ล้อโลดแล่น เรื่องราวต่างถิ่นดินแดน สองแขนสองขาพาไป ภูสูงสุดสายปลายหมอก ตะวันออกจรดทะเลใต้ แม่น้ำผาถ้ำพฤกษ์ไพร ท่องไปใต้แสงตะวัน จะเก็บดาวบนฟ้าเอามาฝาก ก็คงยากเกินเอื้อมถึงสวรรค์ จะเก็บหินเก็บหอยไปแบ่งปัน สงสารมันต้องจากไปไกลบ้านตน จึงมีแต่เรื่องราวมาเล่าสู่ เรื่องของภูเรื่องของฟ้าเรื่องห่าฝน เรื่องความฝันเรื่องของฉันเรื่องของคน บันทึกบ่นเพราะใจอยากจะฝากเธอ เป็นบันทึกบทน้อยด้อยราคา แต่คุณค่าเต็มหัวใจให้เสมอ ที่สำคัญฉันอยากจะให้เธอ ออกไปเจอโลกสวยด้วยตัวเอง.... "แฮ่ๆๆ ขอแถมอีกบทละกัน แต่งไว้ตอนที่ไม่มีอะไรทำในวันฝนตก" ฝนจ๋า...มาอีกแล้ว มาบ่อยจริงนะเพื่อนแก้ว ส่อแววว่าจะตกหนัก เปรี้ยงปร้างระทึกรัว ฟ้าสว่างก็มืดสลัว ฉันกลัวนะเพื่อนรัก ลมหมุนฝุ่นตลบ เสียงแม่ค้าด่ากลบ วิ่งหลบเข้าที่พัก ฝนสาดมาเป็นสาย แสงฟ้าฟาดเป็นลาย ฟังคุณยายเล่าเรื่องยักษ์ ตกมาไม่ยอมหยุด คนเคืองเดือดปุดปุด เอ๊ะ..ทำไมตกมากนัก คุณยายเริ่มบ่น ท่อก็เหลือจะทน น้ำเริ่มล้นทะลัก ฝนยังตกต่อ น้ำเอ่อขึ้นจากท่อ ปลาหมอหัวร่อกั๊กกั๊ก ฉันยังอยู่ในบ้าน ช่วยคุณแม่ทำงาน เอาจานมาจัดผัก ปลากหมอแถกเหงือกมา อยู่ตรงชายคา ท่าทางอาการหนัก ยายจับได้พอดี แม่เอาไปทำฉู่ฉี่ ฉันกินกรอบดี..อร่อยนัก "วันนี้เท่านี้ก่อน วันหน้าจะทักทายมาใหม่ค่ะ" โย่ง |
7smooth.com |
| Home
| การแต่งร้อยแก้ว
| การแต่งร้อยกรอง
| วิธีการร่วมสนุก | About Us | Top |
Weekly Poems | วันจันทร์ | วันอังคาร | วันพุธ | วันพฤหัสบดี | วันศุกร์ | วันเสาร์ |
วันอาทิตย์ |
| นวนิยาย | บทละคร | เรื่องสั้น | บทความ | เรื่องที่อยากเล่า | นิทาน | ตำนาน-ชาดก | แนะนำหนังสือ | สาระ-เกร็ดความรู้ |
7Smooth.com Group
Copy Right 1999
poet2543@hotmail.com | poet2543@7smooth.com