เชิญแสดงความคิดเห็นในผลงาน

ของคุณ "อุ้ย.เสี่ยว.ป้อ"

อ่าน    ความคิดเห็น

อุ้ย.เสี่ยว.ป้อ
ผลงานร้อยแก้วมีทั้ง นิทาน เรื่องสั้นสั้น เรื่องสั้นขนาดยาว บางเรื่องก็ไม่ผ่าน กบว.จ๊ะ

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐ นิทานของ ดอกอัญชัญ ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
โดย อุ้ย.เสี่ยว.ป้อ

                          เช้าวันหนึ่ง กับ ลมพัดเอื่อยๆ เย็นสบายดอกอัญชัญน้อย ที่พึ่งจะผลิแย้ม พยายามทิ้งตัวมันเอง เพื่อจะให้หลุดออกจากเถากิ่ง

                          "ลุงลมจ๋า ช่วยพัดพาหนูไปที่ๆ สวยงามหน่อยได้มั้ยจ๊ะ หนูอยากไปดูที่อื่นๆ" อัญชัญพูด

                          ลมผู้ใจดีพัดอัญชัญ มาตามคำขอ จนถึง ที่แห่งหนึ่งที่นั่น เด็กๆ กำลังดึงปลิด เกสรดอกไม้มาดูดกันอย่างสนุกสนาน

                          "สวัสดีจ๊ะ หนูชื่อ อัญชัญจ๊ะ" อัญชัญทัก
                          "สวัสดีจ๊ะ อัญชัญ ฉันชื่อ ดอกเข็ม" ดอกเข็มตอบ
                          "พี่ดอกเข็ม เก่งจัง มีน้ำหวานด้วย" อัญชัญพูด

                          ดอกเข็ม หัวเราะร่าเริง แล้วตอบว่า "เธอก็เก่งจ๊ะ อัญชัญ"อัญชัญ โกรธ บอกกับลมว่า

                          "พี่ดอกเข็ม โกหก หนูไม่เห็นเก่งเลย"

                          ลมพัดพาอัญชัญต่อไป ยังสวนที่มีกลิ่นหอม อีกแห่งหนึ่งที่นั่น ผู้คนกำลังเก็บดอกไม้ มาถักทอ เป็น พวงมาลัยส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วบริเวณ

                          "สวัสดีจ๊ะ หนูชื่อ อัญชัญจ๊ะ" อัญชัญทัก
                           "สวัสดีจ๊ะ อัญชัญ ฉันชื่อ ดอกมะลิจ๊ะ" ดอกมะลิตอบ
                           "พี่ดอกมะลิ หอมจังเลย มีแต่คนชอบ" อัญชัญพูด

                           ดอกมะลิ หัวเราะเริงร่า แล้วตอบว่า "เธอก็จะมีคนชอบจ๊ะ"อัญชัญ ส่ายหน้า บอกกับลมว่า

                           "พี่ดอกมะลิ นิสัยไม่ดี ชอบโกหก"

                           ลมพัดพาเอา อัญชัญ เดินทางต่อไปยัง ไร่แห่งหนึ่งที่มีสีสรร งดงาม กลิ่นหอม ที่นั่น ผู้คน กำลังตัดเก็บดอกไม้ แล้ว ส่งมอบแทนความรักให้กัน

                           "สวัสดีจ๊ะ หนูชื่อ อัญชัญจ๊ะ" อัญชัญทัก
                           "สวัสดีจ๊ะ อัญชัญ ฉันชื่อ ดอกกุหลาบจ๊ะ" ดอกกุหลาบตอบ
                           "พี่ดอกกุหลาบ หอมจังเลย สวยด้วย มีแต่คนชอบ" อัญชัญพูด

                            ดอกกุหลาบ หัวเราะเริงร่า แล้วตอบว่า

                            "ทุกๆอย่าง ล้วนมีค่าในตัวมันจ๊ะ"

                            อัญชัญ น้ำตาเอ่อนอง หันกลับไปพูดกับลมว่า

                            "ลุงลมจ๋า เรากลับกันเถอะ ที่ไหนก็มีแต่ คนโกหก"

                            ลมพาพัดเอา อัญชัญน้อย กลับมายังต้นของมัน ที่นั่นผู้คน กำลังเก็บ ปลิดเอาดอกอัญชัญ กันอย่างสนุกสนานบ้างก็ คั้นน้ำไปทำขนม บ้างก็ ทาคิ้วให้เด็กเล็ก บ้างก็ เอามาร้อยทัดหู

                             ดอกหญ้า ที่ขึ้นแซมอยู่บริเวณนั้น พูดกับอัญชัญว่า

                             "สวัสดีจ๊ะ หนูชื่อ ดอกหญ้าจ๊ะ"
                             "สวัสดีจ๊ะ ดอกหญ้า ฉันชื่อ ดอกอัญชัญจ๊ะ"
                             "พี่ดอกอัญชัญจ๋า พี่เก่งจังเลย มีแต่คนชื่นชมพี่" ดอกหญ้าพูด

                             อัญชัญ ได้แต่ยิ้ม แล้วก็แทรกตัวลงใบในตะกร้าหวายใบหนึ่ง...

๐๐๐๐๐๐๐ เรื่อง สั้น สั้น ๐๐๐๐๐๐๐
โดย อุ้ย.เสี่ยว.ป้อ

                     ๐๐๐๐๐ จิตร ๐๐๐๐๐

                     "แม่ม เอ้ย"  ผมสบถเบาๆ พอได้ยินคนเดียวหลังจาก เรื่องสั้นเรื่องแรก ที่ใช้เวลาเขียนเกือบสามเดือน โดนโยนทิ้งลงตะกร้า อย่างไม่ไว้หน้า โดย อ้ายเวร บก. คนนั้น ..
                     บรรยากาศ บ่ายวันนั้น ร้อนชิบ ถ้าน้ำในร่างกายขายได้ผมคงรวย ..
                     "กูว่า เรื่องกู ต้องได้ ซีไรต์ แต่ แม่ม เสือกไม่เห็น พรสวรรค์กู" ผมพูดพลางหยิบเยี่ยวเยอรมันขึ้นดื่ม อั๊กๆ คลายอารมณ์ร้อนไปบ้างอ้ายอู๊ด นั่งทอดอารมณ์ จิบโอยั๊วเคร่งขรึม พูดขึ้นว่า
                     "ลองเขียนอีกซิ เขียนไปเรื่อยๆ เค้าอาจจะคุ้น เรื่องเอ็งซักวัน"
                     "แปลว่าไรว่ะ คุ้นเรื่องกู"  ผมถามอย่าง งงๆ
                     อ้ายอู๊ดระเบิดเสียงหัวเราะ อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ชี้ให้ดู มิวสิควีดีโอในทีวี
                     "แม่ม ก็เหมือนกับเพลงสมัยนี้ไง เปิดบ่อยๆ เสียงเอี้ยอ่า ยังไง เดี๋ยวเอ็งก็จะชิน อ้ายที่ด่าๆไว้ กลายเป็นฮัมคลอไปฉิบ"
                     ผมหัวเราะบ้าง หัวเราะเพราะไม่รู้จะพูดอะไร

....... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....

                    ๐๐๐๐๐ ท่านศุกร์ ๐๐๐๐๐

                     "แม่ม เอ้ย" ผมสบถเบาๆ พอได้ยินกันสองคน กับอ้ายอ้วน บก.หลังจาก เรื่องสั้นเรื่องที่สามร้อยเจ็ดสิบสี่ ที่ใช้เวลาเขียนตอนรอลูกเรียนแจ๊ซแดนซ์ วันอาทิตย์ถูกชมอย่างตั้งใจ แม่มตั้งใจชมจริงๆ อ้ายเวร บก. คนนั้น ..
                      บรรยากาศ บ่ายวันนั้น ร้อนชิบ ถ้าน้ำในร่างกายบริจาคได้ผมคงได้บุญอักโข ..
                      "กูว่า เรื่องกู แย่ชิบหาย แต่กูเขียนไม่ทัน เลยส่งๆไปก่อนแต่ แม่ม เสือกชมกูจนกูละอาย" ผมพูดพลางหยิบ ไวน์เบอร์กันดีสีสวย บอดี้ดีขึ้นจิบ คลายอารมณ์ร้อนไปบ้าง นิดหน่อย
                      ท่านเสาร์ นั่งทอดอารมณ์ จิบเอ๊กซ์เปร๊ตโซเคร่งขรึม พูดขึ้นว่า
                      "ลองเลิกเขียนซิ เขียนไปเรื่อยๆ เค้าอาจจะเบื่อ เรื่องเอ็งซักวัน"
                      "เฮ้ย เบื่อเรื่องกูนี่อะน่ะ ไม่มีทาง" ผมเถียงอย่าง ไม่เชื่อ"
                      ท่านเสาร์ ระเบิดเสียงหัวเราะ อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ชี้ให้ดู มิวสิควีดีโอในทีวี
                      "แม่ม ก็เหมือนกับเพลงสมัยนี้ไง เปิดบ่อยๆ เสียงขยี้ฟองเบียร์ขนาดไหนพอเอ็งชิน เอ็งก็เบื่อ อ้ายที่ชมๆไว้ กลายเป็น สวดพ่อเอ็งไปฉิบ
                      "ผมหัวเราะบ้าง หัวเราะเพราะไม่รู้จะพูดอะไร

....... ..... ..... ..... ..... ..... .....

7smooth.com